تحصن و اعتصاب غذاي گروهي از پناهجويان ايراني در مقابل دفتر سازمان ملل در آنکارا

علي سجادي (راديو فردا): يك سال و نيم پيش، جمعي از پناهجويان ايراني در تركيه كه بعدها به گروه 12 نفر معروف شدند، در اعتراض به رد درخواست پناهندگي‌شان از سوي سازمان ملل، به يك رشته اعتراضات دست زدند و در پي آن تهديد كردند چنانچه سازمان ملل حق پناهندگي آنان را به رسميت نشناسند، يكي پس از ديگري به عنوان اعتراض، اقدام به خودكشي خواهند كرد و در پي آن، كامران فرمانده و جواد عظيمي با خوردن سم، دست به خودكشي زدند. اين گروه از روز چهارشنبه، 30 ژوئيه 2003 در مقابل دفتر سازمان ملل در آنكارا، دست به تحصن و اعتصاب غذا زده است و اعلام كرده تا اعلام پذيرش پناهندگي خود از سوي سازمان ملل، به اين اعتراض ادامه خواهند داد. پرويز مرداني، گزارشگر راديو فردا، گفتگويي انجام داده با حشمت الله قرائي، يكي از متحصنين. وي در مورد مشكلات پناهندگان به راديو فردا ميگويد: حشمت الله قرائي: مشكل ما از گرفتن جواب بوده كه به در سازمان ملل مراجعه كرديم و در ارتباط با جواب ما، از 15 ماه گذشته كه ما در اعتصاب بوديم، اينها به ما گفتند كه ده روز ديگر ما جواب شما را ميدهيم. ولي من نميفهمم پرونده هايي كه ما داريم، همه پرونده هاي ما يك موضوع نبوده كه اين وكلاي ما يكجا جمع شوند، يكدفعه تمام پرونده هاي ما را ببندند. پرويز مرداني (راديو فردا): الان شما چه مدت است كه در تركيه زندگي ميكنيد و درخواست رسيدگي به كار پناهدگي‌تان را به دفتر سازمان ملل متحد داديد؟ حشمت الله قرائي: بالاي دو سال. دو سال و نيم هم داريم در بچه هاي گروه 12 نفره. پ . م : چند تن از خانواده ها در تحصن به سر ميبرند و اعتصاب غذا كردند. حشمت الل قرائي: تقريبا چهار خانواده بودند. پ . م : الان شرايط متحصنين به چه صورت است؟ حشمت الله قرائي: من شخصا زير فشار پليس شهرم قرار گرفتم، روز شنبه با تلفن تماس گرفتند كه اگر شما به شهرت بازنگردي، ما ديپورتي شما را اعلام ميكنيم و شما را مي‌بريم تحويل كشورتان ميدهيم. پ م: تا الان دفتر سازمان ملل متحد در آنكارا به شما هيچ پاسخي ندادند؟ حشمت الله قرائي: پرونده ما را بستند ولي من در اعصاب غذا هستم و پليس به من اعلام كرده كه اگر اعتصاب غذا كنيد ما مجبور ميشويم عكس العمل نشان دهيم. پ . م: شرايط عمومي خانواده هايي كه متحصن هستند، به چه صورت است؟ حشمت الله قرائي: يك خانمي است با بچه دو ساله اش و دختر هشت ساله اش كه الان در حدود بيست و دو سه سري روز است كه صبح در UN است. و UN هم اعلام ميكند كه از 5 به بعد اگر شما اينجا بايستيد، ما اعلام ميكنيم پليس بيايد شما را ببرد، مجبور ميشوند بروند در پارك بخوابند، ما شاهد داريم كه نزديك UN يك پاركي است كه ميروند آنجا ميخوابند. درخواست پناهندگي اينها خيلي مشخص است. تمام دنيا ميدانند، سوئد، نروژ، فنلاند. من يك چيزي را خدمتتان عرض كنم، من اينجا سلام ميدهم به روح پاك كامران فرمانده . جواد عظيمي، دو پناهجويي كه جان خودشان را فداي پناهجويان تركيه كرده. آن دو نفر هم جزء گروه 12 نفره ما بودند. در ارتباط يا همين پرونده مسائلي كه ما داريم، نميدانم UN چه خصومتي با ما دارد كه دست به اين كارها ميزند. ميداند كه اين گروه راه برگشت به آنجا را ندارند، ميدانند كه اگر كسي يك توهيني به ولايت فقيه كند، ‌كمترين جرمش اعدام است. به ما ميگويند شما هيچ مشكلي در كشورتان نداريد و به راحتي ميتوانيد به كشورتان برگرديد و زندگي كنيد، اين را به ما كتبا بدهد تا ما برگرديم به كشورمان. يك سال و نيم پيش، جمعي از پناهجويان ايراني در تركيه كه بعدها به گروه 12 نفر معروف شدند، در اعتراض به رد درخواست پناهندگي‌شان از سوي سازمان ملل، به يك رشته اعتراضات دست زدند و در پي آن تهديد كردند چنانچه سازمان ملل حق پناهندگي آنان را به رسميت نشناسند، يكي پس از ديگري به عنوان اعتراض، اقدام به خودكشي خواهند كرد و در پي آن، كامران فرمانده و جواد عظيمي با خوردن سم، دست به خودكشي زدند. اين گروه از روز چهارشنبه، 30 ژوئيه 2003 در مقابل دفتر سازمان ملل در آنكارا، دست به تحصن و اعتصاب غذا زده است و اعلام كرده تا اعلام پذيرش پناهندگي خود از سوي سازمان ملل، به اين اعتراض ادامه خواهند داد. حشمت الله قرائي، يكي از متحصنين در آنکارا، در مصاحبه با راديوفردا مي گويد که اين گروه راه برگشت به ايران را ندارند، و سازمان ملل هم مي داند که اگر كسي به ولايت فقيه توهين كند، ‌كمترين مجازاتش اعدام است. به ما مي گويند شما هيچ مشكلي در كشورتان نداريد و به راحتي مي توانيد به كشورتان برگرديد و زندگي كنيد.