بررسي روزنامه هاي امروز ايران: پيامد امضاي پروتكل الحاقي، از سه ديدگاه

بهنام ناطقي (راديوفردا، نيويورك): روزنامه «شرق» در مقاله ای از خانم فرزانه روستايى می‌نویسد واکنش به پذیرش پروتکل الحاقی پیمان منع گسترش سلاحهای هسته ای توسط جمهوری اسلامی، در «دو سناريو متفاوت با اطلاعات و جهت گيري كاملا دگرگون در صحنه داخلي و خارجي ايران ظهور پيدا كرده است. نویسنده شرق سناریوی داخلی را چنین توصیف می‌کند: که «با امضا پروتكل الحاقي، جمهوري اسلامي ايران از يكي ديگر از مواضع خود كه پدافند كلامي قابل توجهي را بر آن متمركز كرده بود خارج شد و يك بحث جنجالي سياست خارجي پايان يافت. نویسنده شرق تعبیر خارجی از امضای پروتکل را عکس تعبیری می‌داند که در داخل کشور ارائه شد. وی می نویسد: جمهوري اسلامي ايران دانسته يا ندانسته خود را درگير تعهداتي درحقوق بين الملل و در موازنه جهاني نموده است كه احتمالا امضاي پروتكل مقدمه قبل از برداشتن اولين گام در اين راستاست.شرق با اشاره به اظهارات مقامات آژانس بین المللی که در باره آغاز تحقیق‌ها در باره ایران سخن گفته‌اند، می‌نویسد: به اين ترتيب تفاوت بين دو سناريو آشكار مي شود. افكار عمومي ايران امضاي پروتكل را پايان يك روند تلقي نموده ولي مراجع بين المللي امضاي پروتكل را آغاز يا مقدمه يك روند تفسير كرده اند که براساس آن، مسئوليت هرگونه اطلاعات مخدوش با ايران و مسئوليت تفسير هرگونه اطلاعات سياسي، اقتصادي، نظامي و تجاري كه به طور مستقيم يا غيرمستقيم با فعاليت هسته اي ايران مرتبط باشد برعهده مفسران و محققان آژانس است. روزنامه آفتاب یزد در مقاله ای سید حسین قوامی، به سخنان علی اکبر صالحی، نماینده جمهوری اسلامی اشاره می کند که بعد از اعلام توافق ایران با امضای پروتکل الحاقی آژانس بین‌المللی انرژی اتمی آن را پیروزی بزرگ خواند و گفت ایران از یک خطر بزرگ نجات پیدا کرد. آفتاب یزد می‌نویسد: سئوالی که دراذهان مردم و افکار عمومی مدام تکرار شده و کمتر پاسخ مناسبی برای آن یافت می‌شود: افکار عمومی می خواهد بداند از 21 شهریورماه که علی‌اکبرصالحی شورای حکام را در اعتراض به نحوه تصمیم‌گیری و قطعنامه کشورهای غربی ترک کرد، تا 29 مهرماه که ایشان صحبت از پیروزی و دستاورد بزرگ می‌کند، چه اتفاقاتی افتاده و چه روندی طی شده است؟ آفتاب یزد، می‌نویسد: می توان درست یا غلط به این نتیجه رسید که بحث پذیرش پروتکل الحاقی بی تاثیر از وضعیتی دردنیای امروز نیست که عده‌ای آن را به حاکمیت قانون جنگل و زورگوئی اقویا نسبت به ضعفا تعبیر می‌کنند، بنابراین، تصمیم بین انتخاب بد و بدتر بود هرچند که دراین انتخاب نیز می توانستند به نحو مناسب‌تری عمل کنند و ضمن حفظ غرور و وقار ملی، وظیفه اعلام موافقت ایران با امضای پروتکل الحاقی را به مجلس شورای اسلامی بسپارند تا ضمن ارتقای شان دیپلماسی و دمکراسی ایران، مانع سنگین‌تر شدن کفه امتیازات به نفع اروپا گردند. روزنامه مردمسالاری، در مقاله‌ای از آقای هومان دوراندیش، به نقل از نماینده رهبرجمهوری اسلامی در موسسه مطبوعاتی کیهان در باره قطعنامه سازمان بین‌المللی انرژی اتمی علیه حکومت ایران می‌نویسد: جهان غرب اتهاماتی را متوجه جمهوری اسلامی ساخته است و به جای ارائه دلیل برای اثبات مدعای خویش، خواستار ارائه دلیلی از سوی ایران گردید تا ثابت کند در پی ساختن سلاح های اتمی نیست، که با این کار، اصل حقوقی ارائه دلیل توسط مدعی را زیرپا می گذارد. روزنامه مردمسالاری می‌نویسد: «اگر این اصل در تمام موارد نافذ است، پس با چه منطقی می توان از حذف بدون دلیل برخی از چهره‌های سیاسی از سوی شورای نگهبان دفاع کرد؟ اعضای شورای نگبهان برای جلوگیری از شرکت افراد مورد نظر خود در انتخابات بر اصل احراز صلاحیت تاکید ورزیده اند. نویسنده مردمسالاری می‌پرسد: آیا اصل احراز صلاحیت نافی اصل ارائه دلیل توسط مدعی نیست؟ روزنامه «شرق» افكار عمومي ايران امضاي پروتكل را پايان يك روند تلقي نموده ولي مراجع بين المللي امضاي پروتكل را آغاز يا مقدمه يك روند تفسير كرده اند که براساس آن، مسئوليت هرگونه اطلاعات مخدوش با ايران و مسئوليت تفسير هرگونه اطلاعات سياسي، اقتصادي، نظامي و تجاري كه به طور مستقيم يا غيرمستقيم با فعاليت هسته اي ايران مرتبط باشد برعهده مفسران و محققان آژانس است. روزنامه آفتاب یزد مي نويسد افکار عمومی می خواهد بداند از 21 شهریورماه که علی‌اکبرصالحی شورای حکام را در اعتراض به نحوه تصمیم‌گیری و قطعنامه کشورهای غربی ترک کرد، تا 29 مهرماه که ایشان صحبت از پیروزی و دستاورد بزرگ می‌کند، چه اتفاقاتی افتاده و چه روندی طی شده است؟ روزنامه مردمسالاری، از يك سخنگوي جناح محافظه كار نقل مي كند كه قطعنامه شوراي حكام آژانس اتمي به خاطر آنكه اثبات نداشتن سلاح اتمي را بر عهده ايران مي اندازدـ اصل حقوقي اثبات ادعا توسط مدعي را نفي مي كند. مردمسالاري مي نويسد: اعضای شورای نگبهان برای جلوگیری از شرکت افراد مورد نظر خود در انتخابات بر اصل احراز صلاحیت تاکید ورزیده اند. نویسنده مردمسالاری می‌پرسد: آیا اصل احراز صلاحیت نافی اصل ارائه دلیل توسط مدعی نیست؟