دولت ژاپن اعلام کرد شمار شهروندان بالای چهل سال این کشور که رابطه خود با بیرون از خانه را به طور کامل قطع کرده‌اند به بیش از ششصدهزار تن رسیده است.
یک مقام دولت ژاپن که مسئولیت این آمارگیری را برعهده داشته، روز جمعه، ۹ فروردین، در گفت‌وگو با خبرگزاری فرانسه تعداد منزوی‌های ۴۰ تا ۶۴ سال در این کشور را ۶۱۳هزار تن اعلام کرد.
تمامی این افراد، که حدود سه‌چهارم آنها مرد هستند، دست‌کم به مدت شش ماه (حدود نیمی از آنها بیش از هفت سال) از خانه بیرون نرفته و به طور کامل از زندگی اجتماعی گسسته‌اند.
این مقام ژاپنی همچنین با اشاره به اینکه آمار جدید «بیش از تعدادی ست که قبلا تصور می‌شد» گفت: «هیکی‌کوموری دیگر پدیده‌ای فقط مربوط به جوانان نیست».
آخرین آمارگیری درباره «جوانان منزوی» در ژاپن حدود دو سال پیش انجام گرفت و بر اساس آن، ۵۴۱هزار تن از شهروندان زیر ۳۹ سال «منزوی یا هیکی‌کوموری» هستند.
بنابر سرشماری دو سال پیش در ژاپن، جمعیت این کشور حدود ۱۲۷ میلیون نفر است.
«هیکی‌کوموری» در زبان ژاپنی به معنای انزوا و در خود فرو رفتن است و در سال‌های اخیر تبدیل به اصطلاحی شده بود که عمدتا به نوجوانان و جوانان بشدت گوشه‌گیر اطلاق می‌شد که تمامی وقت خود را در یک خانه، و گاه تنها در یک اتاق، می‌گذرانند و اغلب به سرگرمی‌هایی مانند بازی‌های رایانه‌ای سرگرمند.
با این حال برای نخستین بار است که آماری دولتی نشان می‌دهد که تعداد منزوی‌های بزرگسال بیشتر از منزوی‌های نوجوان شده است.
ریکا یوئیدا، عضو یکی از گروه‌های غیرانتفاعی که با هدف کمک به خانواده‌های هیکی‌کوموری‌ها تأسیس شده، به خبرگزاری فرانسه می‌گوید آمار دولتی جدید برایش تعجب‌آور نیست اما وجود منزویان ۶۰ سال به بالا برای او تازگی دارد.
تاکنون چندین مطالعه علمی درباره هیکی‌کوموری در ژاپن انجام گرفته و از جمله به عللی نظیر «اختلال‌های روان‌شناختی»، «تأثیرات فرهنگی و جامعه‌شناختی»، «نظام آموزشی ژاپن» و «هزینه بالای زندگی در ژاپن» در پیدایش این پدیده اشاره کرده‌اند.
به گفته ریکا یوئیدا، آمار دولتی جدید که حتی وجود هیکی‌کوموری‌ها در سنین بالای ۶۰ سال را نیز تایید می‌کند «نشان می‌دهد که زندگی در جامعه ژاپن سخت است و این افراد ترجیح می‌دهند در خانه بمانند و با کسی روبه‌رو نشوند».
با این حال پدیده هیکی‌کوموری لزوما به معنای افسردگی یا اختلالات بیمارگون نیست.
