کمیسیون حقوق بشر دفتر تحکیم وحدت در گزارشی مفصل به احمد شهید، گزارشگر ویژه حقوق بشر سازمان ملل متحد برای ایران، به «بیش از دو هزار مورد» نقض حقوق دانشجویان در ایران اشاره کرده است.
این نهاد دانشجویی منتقد دولت در گزارش خود که سوم بهمن‌ماه منتشر شد «دو هزار و ۵۰ مورد» مختلف نقض حقوق بشر در ایران را، از فروردین ۱۳۸۸ تا شهریورماه سال جاری به ثبت رسانده است.
در این گزارش، به مواردی نظیر «۶۳۴ مورد بازداشت دانشجویان»، «۳۹۶ مورد محرومیت از تحصیل»، «۱۳۲ مورد اخراج دانشجویان از دانشگاه»، «۶۸ مورد فشار بر دانشجویان زندانی» و «۲۷ مورد مرگ مستقیم و غیرمستقیم دانشجویان به دست عوامل حکومت ایران» اشاره شده است.
دفتر تحکیم وحدت در گزارش خود توضیح داده است که حاکمیت در این مدت همواره تلاش کرده است تا فعالیت‌های دانشجویی برای «پیگیری مسالمت‌آمیز و کاملا قانونی مطالبات» آنها را محدود کند.
این نهاد دانشجویی افزوده است: «از جمله... می‌توان به ارعاب، محرومیت موقت یا دائم از تحصیل، تبعید به دانشگاه‌هایی در شهرهای دورافتاده، بازداشت، صدور و اجرای احکام سنگین حبس و شلاق و حتی حبس در تبعید اشاره کرد.»
این تشکل دانشجویی با تأکید بر این که روسای دانشگاه‌ها توسط دولت انتخاب می‌شوند، اظهار کرده است که برخی از روسا «مستقیما و بلاواسطه مسئول بسیاری از موارد نقض حقوق مسلم دانشجویان و اساتید و پیگیری مصرانه» سیاست‌های سرکوب بوده‌اند.
در این گزارش آمده است که در این میان از جمله «علیرضا وهابی، رئیس دانشگاه صنعتی امیرکبیر و صدرالدین شریعتی، رئیس دانشگاه علامه طباطبایی»، از جمله افرادی هستند که در سرکوب دانشجویان «نقش بارزی داشته و دارند و به همکاری نزدیک با نهادهای امنیتی برای نقض حقوق دانشجویان مشغولند».
دفتر تحکیم وحدت تأکید کرده است که نیروهای نظامی و نیروهای لباس‌شخصی وابسته به حاکمیت در این مدت برای سرکوب دانشجویان به محوطه دانشگاه‌ها و خوابگاه‌های دانشجویی حمله کرده و «به ضرب و شتم شدید دانشجویان، شلیک گلوله که در مواردی منجر به کشته شدن تعدادی از دانشجویان شده است، آتش زدن اتاق‌های خوابگاه و وسایل شخصی دانشجویان، بازداشت افراد» و موارد دیگر پرداخته‌اند.
این نهاد دانشجویی آورده است که از جمله پس از انتخابات ریاست جمهوری به دانشگاه‌های «تهران، صنعتی اصفهان، شیراز و آزاد مشهد» حمله شده است.
دفتر تحکیم وحدت در پایان گزارش خود تأکید کرده است که موارد یاد شده تنها بخشی از نقض حقوق دانشجویان و دانشگاهیان در ایران است و ابراز امیدواری کرده است که تلاش‌‌ها در این زمینه منجر به رعایت بیشتر حقوق بشر در ایران شود.
این نهاد دانشجویی منتقد دولت در گزارش خود که سوم بهمن‌ماه منتشر شد «دو هزار و ۵۰ مورد» مختلف نقض حقوق بشر در ایران را، از فروردین ۱۳۸۸ تا شهریورماه سال جاری به ثبت رسانده است.
در این گزارش، به مواردی نظیر «۶۳۴ مورد بازداشت دانشجویان»، «۳۹۶ مورد محرومیت از تحصیل»، «۱۳۲ مورد اخراج دانشجویان از دانشگاه»، «۶۸ مورد فشار بر دانشجویان زندانی» و «۲۷ مورد مرگ مستقیم و غیرمستقیم دانشجویان به دست عوامل حکومت ایران» اشاره شده است.
دفتر تحکیم وحدت در گزارش خود توضیح داده است که حاکمیت در این مدت همواره تلاش کرده است تا فعالیت‌های دانشجویی برای «پیگیری مسالمت‌آمیز و کاملا قانونی مطالبات» آنها را محدود کند.
این نهاد دانشجویی افزوده است: «از جمله... می‌توان به ارعاب، محرومیت موقت یا دائم از تحصیل، تبعید به دانشگاه‌هایی در شهرهای دورافتاده، بازداشت، صدور و اجرای احکام سنگین حبس و شلاق و حتی حبس در تبعید اشاره کرد.»
این تشکل دانشجویی با تأکید بر این که روسای دانشگاه‌ها توسط دولت انتخاب می‌شوند، اظهار کرده است که برخی از روسا «مستقیما و بلاواسطه مسئول بسیاری از موارد نقض حقوق مسلم دانشجویان و اساتید و پیگیری مصرانه» سیاست‌های سرکوب بوده‌اند.
در این گزارش آمده است که در این میان از جمله «علیرضا وهابی، رئیس دانشگاه صنعتی امیرکبیر و صدرالدین شریعتی، رئیس دانشگاه علامه طباطبایی»، از جمله افرادی هستند که در سرکوب دانشجویان «نقش بارزی داشته و دارند و به همکاری نزدیک با نهادهای امنیتی برای نقض حقوق دانشجویان مشغولند».
دفتر تحکیم وحدت تأکید کرده است که نیروهای نظامی و نیروهای لباس‌شخصی وابسته به حاکمیت در این مدت برای سرکوب دانشجویان به محوطه دانشگاه‌ها و خوابگاه‌های دانشجویی حمله کرده و «به ضرب و شتم شدید دانشجویان، شلیک گلوله که در مواردی منجر به کشته شدن تعدادی از دانشجویان شده است، آتش زدن اتاق‌های خوابگاه و وسایل شخصی دانشجویان، بازداشت افراد» و موارد دیگر پرداخته‌اند.
این نهاد دانشجویی آورده است که از جمله پس از انتخابات ریاست جمهوری به دانشگاه‌های «تهران، صنعتی اصفهان، شیراز و آزاد مشهد» حمله شده است.
دفتر تحکیم وحدت در پایان گزارش خود تأکید کرده است که موارد یاد شده تنها بخشی از نقض حقوق دانشجویان و دانشگاهیان در ایران است و ابراز امیدواری کرده است که تلاش‌‌ها در این زمینه منجر به رعایت بیشتر حقوق بشر در ایران شود.
