رهبران اتحاديه اروپا با نامزد کردن «ژان کلود يونکر» برای تصدی رياست کميسيون اروپا، يعنی مهمترين شغل اين نهاد، نارضايتی بريتانيا را برانگيختند.
به گزارش خبرگزاری رويترز، ديويد کامرون، نخست‌وزير بريتانيا ضمن مخالفت شديد با تصميم رهبران اتحاديه اروپا تهديد کرد که اينک او بسيار دشوار خواهد توانست عضويت کشورش را در اتحاديه حفظ کند.
ديگر رهبران اروپايی بلافاصله برای دادن اطمينان به کامرون - و بريتانيايی‌های بدبين به اتحاديه اروپا - قول دادند که نگرانی‌های لندن را درباره آينده اين اتحاديه مدنظر قرار خواهند‌داد، آنها همچنين به بريتانيا وعده دادند که روند انتخاب رؤسای کميسيون اروپا را بازبينی خواهند‌کرد.
اما بعد از آنکه نخست‌وزير بريتانيا نتوانست همکاران خود در اتحاديه اروپا را متقاعد کند در گفت‌وگو با خبرنگاران تصريح کرد که «اينک کار دشوارتر شده است».
«نگاه داشتن بريتانيا در اتحاديه اروپا اينک دشوارتر شده است، هم کار دشوارتر شده و هم تبعات بيشتر ايجاد شده، بی‌شک مبارزه برای اصلاح اين سازمان طولانی‌تر و سخت‌تر از پيش شده است.»
يونکر ۵۹ ساله برای بيش از دو دهه در نشست‌های اتحاديه اروپا به عنوان جوش‌دهنده معاملات فعاليت می‌کرد و حالا برای دريافت رأی اعتماد در تاريخ ۱۶ ژوئيه (۲۵ تير ماه) در مقابل نمايندگان پارلمان اروپا حضور خواهد‌يافت. انتظار می‌رود که اين سياستمدار کهنه‌کار رأی موافق اکثريت نمايندگان راست‌ميانه و چپ‌ميانه را دريافت‌کند.
همان روز رهبران اتحاديه اروپا طی نشست ديگری درباره ديگر شغل‌های اصلی اتحاديه اروپا، از جمله جانشين رئيس شورای اروپا، مدير جديد سياست خارجی و مشاور ارشد به بحث خواهند پرداخت.
تنها کسی که در دادن رأی کبود به آقای کامرون پيوست «ويکتور اوربان»، نخست‌وزير مجارستان، بود. به گفته برخی مقام‌های رسمی حاضر در جلسه بسياری از رهبران اروپايی پيش از اعلام اين رأی با نخست‌وزير بريتانيا ابراز همدردی کردند.
اما درست بعد از اعلام رأی رهبران، در نشست فوق اعلام کردند که در بيانيه نهايی نشست چندين بند جديد افزوده خواهد شد که به نگرانی‌های بريتانيا درباره آينده اتحاديه اروپا خواهد پرداخت.
بريتانيا تا کنون از پذيرش چند مصوبه اتحاديه اروپا خودداری کرده‌است، برای نمونه اين کشور کماکان به نظام پولی مشترک يورو نپيوسته، همچنان که به عضويت پيمان شنگن نيز درنيامده است.
در همين حال آنگلا مرکل، صدراعظم آلمان که علاقمند به نگاه داشتن بريتانيا در اتحاديه اروپا است، گفت: «معتقدم که جمع‌بندی‌هايی که ما بر روی آنها توافق کرديم نشان می‌دهند که آمادگی آن را داريم که نگرانی‌های بريتانيا را جدی بگيريم.»
بريتانيا در مخالفت با رياست يونکر اعلام کرده که وی يک «فدراليست سنتی است که فاقد عزم و توان اصلاح اتحاديه اروپا» است.
در مقابل ديگر رهبران موافق يونکر به دفاع از وی پرداختند. آنتونيس ساماراس، نخست وزير يونان يونکر را «يک اروپايی پُرشور» توصيف کرد که «توان پشت سر گذاشتن تفاوت‌ها را داشته و درعين حال واقع‌گرا» است.
مخالفت بر سر رياست يونکر روز پنج‌شنبه، پنجم تيرماه، سايه سنگينی بر روی نمايش اتحاد اعضای اين اتحاديه انداخت.
در يک رويداد مهم ديگر در اين نشست، اتحاديه اروپا روز جمعه به رغم مخالفت روسيه با اوکراين، گرجستان و مولداوی توافق‌نامه‌های تجاری و همکاری به امضا رساند.
پترو پروشنکو، رئيس‌جمهوری اوکراين در مراسم امضای تفاوق‌های ياد شده در بروکسل اظهار داشت: «در جريان چند ماه گذشته، اوکراين گزاف‌ترين بها را برای تحقق رؤياهای اروپايی خود پرداخت کرد.»
پروشنکو در ادامه اين رويداد را مهمترين روز برای کشورش از زمان اعلام استقلال اوکراين در پی فروپاشی اتحاد شوروی در سال ۱۹۹۱ ميلادی توصيف کرد.
مسکو بی‌درنگ به اين تحول واکنش نشان داد و تهديد کرد که توافق اوکراين و اتحاديه اروپا «تبعات بسيار جدی» است. در همين حال يک مشاور کاخ کرملين رهبر اوکراين را «يک نازی» خواند.
مرکل، کامرون و فرانسوا اولاند، رئيس‌جمهوری فرانسه، نيز در اظهار‌نظرهای جداگانه‌ای گفتند که اين امکان وجود دارد که اتحاديه اروپا تحريم‌ها عليه مسکو را تشديد کند، مگر آنکه تا دوشنبه آينده پيشرفتی حاصل شود.
رهبران اتحاديه اروپا همچنين تحت فشار ايتاليا و ديگر کشورهای دارای نظام‌های متمايل به سوسياليسم موافقت کردند که در وضع قوانين کسری بودجه خود انعطاف بيشتری نشان دهند و به رشد اقتصاد و ايجاد اشتغال کمک کنند.
اما به جز اين مصوبات، تصميم روز جمعه اتحاديه اروپا در انتخاب يونکر به رياست کميسيون اروپا ديويد کامرون را در ارتباط با همتايان خود در اتحاديه در موقعيت دشواری قرار داده است.
در ميان سياستمداران بروکسل اين نظر وجود دارد که ماجرای يونکر شکستی فاحش برای کامرون به شمار رفته و خطر «برِکسيت» - خروج بريتانيا از اتحاديه اروپا - را افزايش داده است.
در بريتانيا رسانه‌های اين کشور نيز به بدگويی از يونکر پرداخته و يک روزنامه درباره رئيس جديد کميسيون اروپا نوشت که خانواده وی ارتباطاتی با نازی‌ها داشته‌اند چراکه پدر او پس از اشغال لوکزامبورگ در ارتش آلمان خدمت کرده است. روزنامه ديگری نيز به مشکل «الکلی بودن» آقای يونکر پرداخته است.
يونکر، خود، داشتن هرگونه مشکل اعتياد به الکل را تکذيب کرده است.
