مديريت استان تهران برای جمع آوری متکديان يا گداها در سطح شهر تهران و ساماندهی آنها، دستورالعمل تازه ای را تدوين کرده است.
محمد علی عرفان منش، مديرکل اموراجتماعی و مشاور استانداری تهران، در گفتگو با خبر گزاری مهر گفته است: «براساس دستورالعمل جديد شهرداريهايی که بالای ۵۰۰ هزار نفر جمعيت دارند، بيشترين وظيفه را برای جمع آوری و نگهداری متکديان بر عهده دارند.»
پيش از اين در سوم مهرماه رضا جايگيری معاون سازمان رفاه و خدمات اجتماعی شهرداری تهران به خبر گزاری مهر گفته بود که از نگاه مديريت شهری، تکدی گری، کودکان کار و معتادان فراگيرترين آسيب های اجتماعی هستند.
درسال ۷۸ شورای عالی اداری کشور آيين نامه راههای مقابله با تکدی گری، جمع‌آوری و شناسايی آنها تنظيم کرد و مسئوليت تمام سازمانها و نهادهای دولتی را تعيين کرد.گرچه بر اساس آن مصوبه، سازمان بهزيستی، فرمانداری، شهرداری، استانداری، نيروی انتظامی، دادگستری، مرکز بهداشت، کميته امداد، اداره کار و امور اجتماعی و فنی و حرفه ای هرکدام وظايفی را در مورد متکديان بر عهده داشتند، اما در سالهای اخيراين سازمانها ونهادها هر کدام مسئوليت اصلی را متوجه ديگری می کنند و به جز طرح حای ضربتی، هنوز اقدامی موثر برای جلوگيری و يا کاهش تکدی گری در دراز مدت انجام نشده است.
اما پس از سيزده سال محمد علی عرفان منش مشاور استانداری تهران می گويد، آئين نامه جديد که اکنون ستاد ملی در حال بررسی آن است، وظايف نهادهای مختلف را تعيين کرده است. اين آئين نامه از جمله علاوه بر «نقش پررنگ شهرداری»، به گفته اين مسئول استانداری تهران، وظيفه درمان متکديان، به عنوان آسيب ديدگان اجتماعی را به «مراکز دانشگاهی علوم پزشکی و مراکز بيمارستانی» واگذار کرده است.
در مورد تعداد متکديان يا گداها در ايران آمار ويا پايگاه اطلاعاتی دقيقی دردست نيست. در شهريور ماه گذشته در زمان برگزاری اجلاس کشورهای غيرمتعهد در تهران، احمد رضا رادان جانشين فرمانده نيروهای انتظامی به خبر گزاريهای ايران اعلام کرد، برای بهتر نشان دان چهره شهر تهران در دوران اجلاس «چندين هزار نفر از سراسر تهران و کشور، اعم از معتادان و متکديان و افراد آسيب زا» جمع آوری شده اند.
محمد علی عرفانی منش مديرکل امور اجتماعی استانداری تهران به خبر گزاری مهر گفته است:«ساماندهی واقعی نيازمندان در کف خيابانها زمينه ساز شناسائی باندهای تکدی گری حرفه ای در پايتخت است».
برخی از جامعه شناسان می گويند که فقر، بيکاری، معلوليت های جسمی و روحی، اعتياد، فراراز خانه از عوامل اصلی رويکرد انسانها به گدايی است. محمد جواد روزبهانی مدير عامل سازمان رفاه و خدمات احتماعی در خردادماه گذشته به خبر گزاريها گفت:«متکديان افرادی سود جوهستند که به دليل اينکه به تکدی گری به عنوان يک حرفه نگاه می کنند قانون مجازاتهايی برايشان در نظر گرفته است».
کارشناسان می گويند تشخيص و شناسائی کسانی که از جبر به گدايی روی آورده اند و يا از سر سود جويی يا کلاهبرداری آسان نيست.
مصوبه شورای عالی اداری کشور ۲۶ مورد را تکدی گری اعلام کرده که «گدايی سر خيابانها و معابر، مراجعه به در خانه‌ها، گدايی با عناوينی مانند فالگير و فال بين، ساز زدن در پارک‌ها، خيابانها و کوچه‌ها، فروختن آدامس، شستن و تميز کردن اتومبيل‌ها در معابر، اسپند دود کردن و...» از جمله آنها هستند.
بر اساس ماده ۷۱۲ قانون مجازات اسلامی تکدی گری جرم محسوب می شود. براساس اين ماده هر کس تکدی يا کلاشی را پيشه خود کند و از اين راه امرار معاش کند به بک تا سه ماه زندان محکوم می شود.
همچنين ماده ۷۱۳ قانون مجزات اسلامی کسانی که کودکان را به تکدی گری وا می دارند و يا افرادی را به اين کار بگمارد به سه ماه تا دوسال زندان و مصادره موال محکوم می شود. برخی از کارشناسان معقدند اين مواد قانونی نقص هايی دارد که پاسخگوی حل مسئله متکديان نيست. طرحهای ضربتی همچون جمع آوری از سطح شهر نير در دراز مدت پاسخگو نيست.
همچنين به عقديده اين جامعه شناسان و آسيب شناسان اجتماعی اين مسئله فقط با مجارات حل نمی شود و همکاری نهاد های مختلف در دراز مدت و فراهم شدن زمينه های توانمندی متکديان از جمله کار اموز و اشتغال آنها می تواند در دراز مدت راه حل واقعی باشد.
محمد علی عرفان منش، مديرکل اموراجتماعی و مشاور استانداری تهران، در گفتگو با خبر گزاری مهر گفته است: «براساس دستورالعمل جديد شهرداريهايی که بالای ۵۰۰ هزار نفر جمعيت دارند، بيشترين وظيفه را برای جمع آوری و نگهداری متکديان بر عهده دارند.»
پيش از اين در سوم مهرماه رضا جايگيری معاون سازمان رفاه و خدمات اجتماعی شهرداری تهران به خبر گزاری مهر گفته بود که از نگاه مديريت شهری، تکدی گری، کودکان کار و معتادان فراگيرترين آسيب های اجتماعی هستند.
درسال ۷۸ شورای عالی اداری کشور آيين نامه راههای مقابله با تکدی گری، جمع‌آوری و شناسايی آنها تنظيم کرد و مسئوليت تمام سازمانها و نهادهای دولتی را تعيين کرد.گرچه بر اساس آن مصوبه، سازمان بهزيستی، فرمانداری، شهرداری، استانداری، نيروی انتظامی، دادگستری، مرکز بهداشت، کميته امداد، اداره کار و امور اجتماعی و فنی و حرفه ای هرکدام وظايفی را در مورد متکديان بر عهده داشتند، اما در سالهای اخيراين سازمانها ونهادها هر کدام مسئوليت اصلی را متوجه ديگری می کنند و به جز طرح حای ضربتی، هنوز اقدامی موثر برای جلوگيری و يا کاهش تکدی گری در دراز مدت انجام نشده است.
اما پس از سيزده سال محمد علی عرفان منش مشاور استانداری تهران می گويد، آئين نامه جديد که اکنون ستاد ملی در حال بررسی آن است، وظايف نهادهای مختلف را تعيين کرده است. اين آئين نامه از جمله علاوه بر «نقش پررنگ شهرداری»، به گفته اين مسئول استانداری تهران، وظيفه درمان متکديان، به عنوان آسيب ديدگان اجتماعی را به «مراکز دانشگاهی علوم پزشکی و مراکز بيمارستانی» واگذار کرده است.
در مورد تعداد متکديان يا گداها در ايران آمار ويا پايگاه اطلاعاتی دقيقی دردست نيست. در شهريور ماه گذشته در زمان برگزاری اجلاس کشورهای غيرمتعهد در تهران، احمد رضا رادان جانشين فرمانده نيروهای انتظامی به خبر گزاريهای ايران اعلام کرد، برای بهتر نشان دان چهره شهر تهران در دوران اجلاس «چندين هزار نفر از سراسر تهران و کشور، اعم از معتادان و متکديان و افراد آسيب زا» جمع آوری شده اند.
محمد علی عرفانی منش مديرکل امور اجتماعی استانداری تهران به خبر گزاری مهر گفته است:«ساماندهی واقعی نيازمندان در کف خيابانها زمينه ساز شناسائی باندهای تکدی گری حرفه ای در پايتخت است».
برخی از جامعه شناسان می گويند که فقر، بيکاری، معلوليت های جسمی و روحی، اعتياد، فراراز خانه از عوامل اصلی رويکرد انسانها به گدايی است. محمد جواد روزبهانی مدير عامل سازمان رفاه و خدمات احتماعی در خردادماه گذشته به خبر گزاريها گفت:«متکديان افرادی سود جوهستند که به دليل اينکه به تکدی گری به عنوان يک حرفه نگاه می کنند قانون مجازاتهايی برايشان در نظر گرفته است».
کارشناسان می گويند تشخيص و شناسائی کسانی که از جبر به گدايی روی آورده اند و يا از سر سود جويی يا کلاهبرداری آسان نيست.
مصوبه شورای عالی اداری کشور ۲۶ مورد را تکدی گری اعلام کرده که «گدايی سر خيابانها و معابر، مراجعه به در خانه‌ها، گدايی با عناوينی مانند فالگير و فال بين، ساز زدن در پارک‌ها، خيابانها و کوچه‌ها، فروختن آدامس، شستن و تميز کردن اتومبيل‌ها در معابر، اسپند دود کردن و...» از جمله آنها هستند.
بر اساس ماده ۷۱۲ قانون مجازات اسلامی تکدی گری جرم محسوب می شود. براساس اين ماده هر کس تکدی يا کلاشی را پيشه خود کند و از اين راه امرار معاش کند به بک تا سه ماه زندان محکوم می شود.
همچنين ماده ۷۱۳ قانون مجزات اسلامی کسانی که کودکان را به تکدی گری وا می دارند و يا افرادی را به اين کار بگمارد به سه ماه تا دوسال زندان و مصادره موال محکوم می شود. برخی از کارشناسان معقدند اين مواد قانونی نقص هايی دارد که پاسخگوی حل مسئله متکديان نيست. طرحهای ضربتی همچون جمع آوری از سطح شهر نير در دراز مدت پاسخگو نيست.
همچنين به عقديده اين جامعه شناسان و آسيب شناسان اجتماعی اين مسئله فقط با مجارات حل نمی شود و همکاری نهاد های مختلف در دراز مدت و فراهم شدن زمينه های توانمندی متکديان از جمله کار اموز و اشتغال آنها می تواند در دراز مدت راه حل واقعی باشد.
