لینک‌های قابلیت دسترسی

خبر فوری
پنجشنبه ۶ اردیبهشت ۱۴۰۳ تهران ۱۱:۱۲

آيا داشتن تلويزيون جزو حقوق بشر است؟


«وانو مرابيشويلی» يکی از سياستمداران سرسخت گرجستان هر ازچند گاه وقتی که در برنامه های ميزگرد تلويزيونی شرکت می کرد چهره نرم تری از خود نشان می داد.

حتی ماهها پس از آنکه نخست وزيری وی به سر آمده بود با شرکت در گفتگوهای تلويزيونی توجه فراوانی از سوی بينندگان به خود جلب می کرد.
وی در يکی از همين برنامه ها در واکنش به گزارشهای مربوط به شنود مکالمات تلفنی مردم توسط دولت وی به طنز گفت:« دولت جديد به هيچ عنوان مکالمات تلفنی را کنترل نخواهد کرد و از اين پس مردم می توانند هر چه که دل آنها می خواهد بگويند.»
شرکت وی در اين برنامه ها و اظهارنظرهايش به حدی مورد توجه قرار گرفت که برخی می گفتند به وی پيشنهاد شده که برنامه تلويزيونی ويژه خود را ميزبانی کند. اما ظاهرا آقای مرابيشويلی اکنون روی يک موضوع بسيار ساده تر تمرکز کرده است و آن سرگرمی و تفريح است.
« وانو مرابيشويلی» که از ماه پيش به اتهام سوء استفاده از قدرت در زمان عهده داری مقامهای حکومتی به زندان افتاده در روزهای جاری برای داشتن يک دستگاه تلويزيون در سلول خود دو روز اعتصاب غذا کرده است.
مقامات مسئول زندان روز نوزدهم ماه ژوئن اعلام کردند که آقای مرابيشويلی که خود زمانی جزو قدرتمندترين مردان حکومت ميخائيل ساکاشويلی بود، پس از دريافت تضمين های لازم که به زودی تلويزيون در اختيار وی قرار داده خواهد شد به اعتصاب غذای خود پايان داده است.
وزير امور زندانها در دولت گرجستان گفت که آقای مرابيشويلی در محيط زندان به اخبار رسانه ها دسترسی دارد و در مورد تلويزيون نيز به مقامات زندان دستور داده شده که در روزهای آينده اين خواست وی را تامين کنند.
از قرار معلوم مقامات دادستانی و زندان تاکنون با درخواست های مهم آقای مرابيشويلی مثل دادن وکالت مالی کامل از سوی وی به خانواده اش موافقت کرده اند. اما داشتن يک دستگاه تلويزيون ظاهرا برای وی اهميت ويژه ای دارد که به خاطر آن اعتصاب غذا کرده است.
يک نماينده پارلمان اروپا که از اين زندان و سلول آقای مرابيشويلی بازديد کرده است از فقدان تلويزيون در سلول وی انتقاد کرده و گفت که اين زندانی به اخبار دسترسی ندارد.
در زندانهای گرجستان زندانيان تلويزيون ندارند و مقامات مسئول می گويند که زندانيان از طريق روزنامه ها به اخبار دسترسی دارند و آقای مرابيشويلی نيز به نسبت ساير زندانيان حق ويژه ای ندارد.
پس از طرح اين مسئله وزير دادگستری گرجستان اعلام کرد که اگر آقای مرابيشويلی در محيط زندان خوش رفتاری کند ممکن است تلويزيون در اختيار وی قرار دهند.
سازمان ملل متحد در توصيه های خود می گويد که تمام زندانيان بايد از امکانات حداقل از جمله دسترسی به کتاب ، مطبوعات و روزنامه ها و رسانه های الکترونيکی برخوردار باشند. اين مقررات که در سال ۱۹۵۵ ميلادی تصويب شده است هيچ اشاره مشخصی به تلويزيون نمی کند.
اما حداقل در يک مورد از احکام صادر شده توسط دادگاه اروپايی حقوق بشر به برخورداری از تلويزيون به عنوان يکی از حقوق شهروندان عادی اشاره شده است.
آقای مرابيشويلی اولين زندانی نيست که برای برخورداری از وسايل تفريحی الکترونيکی از جمله تلويزيون و يا بهبود شرايط زندان دست به اعتصاب غذا زده است.
در استراليا يک قاتل زنجيره ای در سال ۲۰۱۱ برای داشتن يک دستگاه بازيهای کامپيوتری Play Station مدت نه روز اعتصاب غذای ناموفق کرد.
سال گذشته نيز آندرس بريويک، فردی که در سال ۲۰۱۱ هفتاد و هفت نفر را قتل عام کرد کرد با نوشتن يک نامه ۲۷ صفحه ای به مقامات زندان در مورد سرد بودن قهوه و عدم برخورداری از کرمهای نرم کننده پوست اعتراض کرد.
در برخی از موارد اين نوع اعتراضها به نتيجه رسيده است. به عنوان مثال مقامات ايالت باواريا در جنوب آلمان خواست زندانيان برای نوشيدن آبجو را پذيرفتند.
در بريتانيا نيز يک قاتل محکوم به حبس ابد در سال ۲۰۰۷ توانست از حق بارور کردن مصنوعی برای تشکيل خانواده برخوردار شود چون « زندگی خانوادگی » جزو حقوق پايه ای افراد محسوب می شود.
XS
SM
MD
LG