۵۰ سال از انتشار کتاب «يک روز از زندگی ايوان دنیسوويچ» نوشته آلکساندر سولژنیتسین میگذرد: داستانی وحشتناک که برای نخستين بار چهره گولاگ شوروی در دوران سرکوب استالين را به شکلی عريان به نمايش گذاشت. گولاگ که شبکهای تو در تو و مرگبار از اردوگاههای کار اجباری به شمار میرفت، ابزاری بود در دست حکومت شوروی تا با استفاده از آن سرکوبهای سياسی را سازماندهی کند و منبع کاری رايگان را به خدمت گيرد. اين گولاگها در سالهای ۱۹۱۷ تا ۱۹۶۰ زندگی ميليونها نفر از مردم شوروی سابق را به تباهی کشاندند. آلکساندر سولژنیتسین، نويسنده کتاب «يک روز از زندگی ايوان دنیسوويچ»، هشت سال از عمر خود را به اتهام تبليغات ضد شوروی در اين گولاگها گذرانده بود و از جمله با شماره زندانی ۲۸۲، در اردوگاه ويژه زندانيان سياسی در اردوگاه «اکيباستوز» در حبس بود. او که شرايط زندگی در اين اردوگاه وحشتناک را توصيف کرده همچنین کتابی دیگر نوشت با عنوان «مجمعالجزایر گولاگ». در زير تصاويری از اردوگاههای گولاگ را میبينيد.
گولاگ استالين آن گونه که «ايوان دنیسوويچ» توصيف کرده است
۱۲
زندانیان در حال ناهار خوردن در اردوگاه باملاگ در سال ۱۹۳۳.
۱۳
زندانیان در حال ساخت خط آهن
۱۴
زندانیان بیمار در درمانگاهِ اردوگاه بلومورکانال، سال ۱۹۳۲.
۱۵
زندانیان محکوم به کار در یکی از بزرگترین اردوگاه های کار اجباری در دوران استالین در منطقه ایرکوتسک سیبری
۱۷
اردوگاه کار در کاراگاندا که به نام «کارلاگ» نيز شناخته می شد. اين اردوگاه يکی از بزرگترين اردوگاه های گولاگ شناخته می شد. در دوران فعاليت اين اردوگاه، نزديک به ۸۰۰ هزار نفر در آن زندانی شدند.