سينما جمهورى از قديمى ترين سينماهاى تهران که در خیابان جمهوری واقع است بامداد روز جمعه در اثر يك حريق گسترده در آتش سوخت و بسیاری از قسمت های آن از بين رفت.
گزارش خبرگزارى هاى ايران حاكى است كه اين آتش سوزى در ساعت چهار بامداد روز جمعه آغاز شد و پس از چهار ساعت توسط نيروهاى آتش نشانى خاموش شد.
بهروز تشكر، مدير روابط عمومى سازمان آتش نشانى، گفته است: شدت آتش سوزى به حدى بود كه هشت ايستگاه اين سازمان براى اطفاى حريق وارد عمل شدند.
وى افزود: بر اثر وقوع اين حادثه، طبقه اول سينما كه سالن نمايش شماره يك در آن قرار داشت به طور كامل در آتش سوخت و بخشى از ديوارهاى سالن نمايش شماره دوم كه در طبقه فوقانى قرار داشت طعمه حريق شد.
بر اساس گزارش هاى رسيده در اين حادثه به كسى آسيب نرسيده است و نيروهاى آتش نشانى موفق شدند كه از سرايت حريق به فروشگاه هاى اطراف سينما جمهورى كه مركز توليد پوشاك و فروش و انبار لوازم صوتى و تصويرى است جلوگيرى كنند.
نمایی از ورودی سینما جمهوری پس از خاموش کردن آتش. على مصفا، از بازيگران سينماى ايران كه همراه با ليلا حاتمى مالك اين سينما است در گفت و گو با خبرگزارى دانشجويان ايران، ايسنا، از علت آتش سوزى ابراز بى اطلاعى كرد و گفت: علت اين حادثه در دست بررسى است.
بيشتر سينماهاى فعال در ايران پيش از انقلاب بهمن ۱۳۵۷ ساخته شده اند و ساختمان هاى آنها بازسازى شده است. اغلب اين سينماها از مشكلات فنى و عدم رسيدگى رنج مى برند كه در بسيارى موارد منجر به تعطيلى و يا آتس سوزى آنها شده است.
معروفترين آتش سوزى سينماها در يك دهه گذشته در سينما آزادى واقع در خيابان عباس آباد تهران رخ داد كه به مدت ده سال زمين آن خالى بود تا اينكه در بهمن ماه ۱۳۸۶ بازسازى اين سينما به پايان رسيد.
سينما جمهورى يك بار پيش از اين نيز و در شب افتتاحيه دچار آتش سوزى شده بود كه به طور كامل بازسازى شد.
ساختمان اين سينما در سال ۱۳۳۷ توسط يك مهندس هندى ساخته شد ولى بعد توسط پل آبكار، معمار ايرانى به سينما تبديل شد كه با نام سينما نياگارا در خيابان جمهورى (شاه سابق) با ۹۶۰ صندلى افتتاح شد.
مالكيت و مديريت اين سينما كه بعد از انقلاب به «جمهورى» تغيير نام داد با محمد على فردين، بازيگر، و على حاتمى، كارگردان نام آشناى سينماى ايران قبل و بعد از انقلاب بود.
پس از فوت اين دو هنرمند، سينما جمهورى به ورثه آنها رسيد و در سال هاى اخير على مصفا و ليلا حاتمى تلاش مى كردند كه با نمايش فيلم هاى كوتاه و راه اندازى كلوپ فيلم كه با نقد و بررسى فيلم هاى مهم تاريخ سينما همراه بود از سينماى هنرى و جريان ساز حمايت كنند.
