ابراهیم آشتیانی یکی از برجسته‌ترین بازیکنان تاریخ فوتبال ایران و آسیا به دلیل بیماری ریوی روز سه‌شنبه دوم آبان در سن ۷۱ سالگی درگذشت.
ابراهیم آشتیانی در سال ۱۳۲۵ در تهران به دنیا آمد. او کارشناس ارشد تربیت بدنی و دارای سابقه تدریس در دانشگاه بود.
ابراهیم آشتیانی توسط عباس اکرامی، بنیانگذار باشگاه و مکتب شاهین، به تیم بزرگسالان شاهین راه یافت و از سال ۱۳۴۷ به طور رسمی به پرسپولیس پیوست.
وی در فصل ۱۳۴۸ همراه با اکثر بازیکنان پرسپولیس، بر اساس قراردادی که بین عبده مالک، باشگاه پرسپولیس، و خیامی، مالک باشگاه پیکان، امضا شد، برای یک سال به پیکان نقل مکان کرد.
ابراهیم آشتیانی و بازیکنان پرسپولیس دوباره در سال ۱۳۴۹ به باشگاه قبلی‌شان بازگشتند. البته او یک بار در جریان دیدار دوستانه تاج در مقابل هامبورگ به عنوان یار کمکی برای آبی پوشان به میدان رفت.
وی اولین بار توسط رایکوف به تیم ملی ایران دعوت شد و در حالی که فقط ۲۹ سال داشت در دیدار با کره جنوبی از تیم ملی خداحافظی کرد.
ابراهیم آشتیانی در این مدت افتخارات ملی متعددی به دست آورد. دو بار قهرمانی در جام ملتهای آسیا، حضور در بازی‌های المپیک مونیخ و قهرمانی در جام عمران منطقه‌ای از جمله این افتخارات است.
او در فصل ۱۳۵۴ در حالی که بازوبند کاپیتانی پرسپولیس را بر دست داشت برای اولین بار مربیگری را هم تجربه کرد و به عنوان دستیار در کنار بیوک وطنخواه توانست پرسپولیس را به مقام قهرمانی لیگ برساند.
فصل بعد باز همین سمت را مدت کوتاهی در کنار وطنخواه و ایوانویچ کونوف تجربه کرد.
ابراهیم آشتیانی مربیگری تیم ملی امید در آغاز دهه ۶۰ و مربیگری در تیم پورا را نیز تجربه کرد. او در سال‌های اخیر سابقه سرپرستی و عضویت در هیئت مدیره باشگاه پرسپولیس را داشت.
وی در جام باشگاه‌های تهران با شاهین به قهرمانی رسید و در لیگ منطقه‌ای و جام تخت جمشید هم با پرسپولیس حرف اول را زد.
ابراهیم آشتیانی که از او به عنوان بهترین مدافع راست فوتبال ایران پیش از انقلاب بهمن ۵۷ یاد می‌شود، بهترین بازیکن جام ملتهای آسیا نیز شده بود.
