بكتاش خمسه پور
بكتاش خمسه پور (راديوآزادي): علي اشرف درويشيان مي گويد كه فكر نمي كند كه شركت نكردن بعضي از نويسندگان در سمينار كيش تنها تحت تاثير نامه اخير وي باشد. گردآورنده و مولف اثر 15 جلدي فرهنگ افسانه هاي مردم ايران، آنگاه نظر خود را چنين بيان مي دارد: علي اشرف درويشيان: با ادبيات داستاني نمي شود بازي كرد و حرمت آن را بايد حفظ كرد و جناحي و حكومتي اش نكرد. من نظرم اين است و در آن نامه هم بيشتر ناراحتي ام اين بود كه من گرچه مخالف بودم اما با كمال ناجوانمردي اسم من را جزو آن آورده بودند. حالا يا تبليغات مي خواستند بكنند به نفع خودشان يا هرچه، به هرحال، بيشتر ناراحتي من اين بود كه چرا اسم من را آنجا آورده بودند. من كه مخالف بودم با اين، به خاطر دلايلي كه داشتم. بكتاش خمسه پور: علي اشرف درويشيان همايش كيش را مستقل نمي داند و معتقد است كه اينگونه برنامه ها بايد از سوي انجمن ها و كانون هاي مستقلي مانند كانون نويسندگان ايران برگزار شوند. وي ادبيات داستاني در ايران را درساليان گذشته زير تيغ سانسور مي داند و مي پرسد با چنين وضعيعتي چگونه مي توان برگزاري همايش ادبيات داستاني را توجيه كرد. علي اشرف درويشيان مي گويد ادبيات داستاني در ايران در ساليان گذشته، حتي در انتخاب كتاب سال كه توسط خود دولت انجام مي گيرد هيچ جايگاهي نداشته است. علي اشرف درويشيان: ادبيات داستاني در اين سالها هيچ جايگاهي حتي در انتخاب كتاب سال كه توسط خود دولت انجام مي شود، نداشته است. اين را چطور توجيه مي كنند كه الان مي آيند همايش برايش مي گذارند؟ من بيشتر نظرم اين بوده و واقعا هم نمي خواستم هيچوقت جواب بدهم ولي وقتي مي بينم كه اسم را آنجا مي گذارند به آن صورت و عكس من را مي گذارند آنجا بدون اينكه از نظر من اطلاع پيدا كرده باشند كه آيا موافقم يا مخالف در حاليكه به صورت هايي مخالفت خود را ابراز كرده ام، باز مي بينم كه اين حركات انجام مي شود. بايد ببينيم چرا اين حركات را انجام مي دهند؟ بكتاش خمسه پور: از علي اشرف درويشيان پرسيدم كه خود وي چنين اتفاقي را چگونه توجيه مي كند و اينك ادامه اين گفتگو را مي شنويد. آقاي درويشيان شما خودتان چنين اتفاقي را چگونه توحيه مي كنيد و آيا امكان دارد اين بر اثر سوء تفاهمي صورت گرفته باشد يا به نظر شما خواسته شده كه از نام شما به عنوان يك نويسنده اي كه در ادبيات معاصر ايران شناخته هستيد، بهره برداري تبليغاتي صورت بگيرد؟ علي اشرف درويشيان: آره، من اينطور فكر مي كنم. من در عرض اين سالها هركار كرده ام... كتاب مرا برداشته اند بدون اجازه فيلم كرده اند. از تصاوير كتاب هاي من استفاده كرده اند. ولي من هيچ جوابي به هيچ جا ندادم. يعني هيچ اعتراضي نكردم. ولي اينجا واقعا ناراحت شدم. واقعا عصبي شدم. به چه مناسبت آخر عكس و اسم من را بايد بياورند در جايي كه من حرف دارم در موردش؟ به طور كلي ادبيات داستاني يا هرنوعي از هنر نبايد وسيله براي تبليغات دولت ها به سود جناح خاصي از حكومت بشود. بايد حرمت ادبيات داستاني را نگه داشت. بايد كانون هاي مستقل اين دعوت ها را بكنند و سزاوار تر از همه هم كانون نويسندگان ايران است. شريف تر از همه و بالاتر از همه و مستقل تر از همه. بايد اين كار را انجام بدهد. بكتاش خمسه پور: آقاي درويشيان! آيا جناح خاصي دخيل هست در اين مراسم و به نوعي مي خواهد بهره برداري سياسي به سود خودش بكند با برگزاري اين مراسم؟ علي اشرف درويشيان: من فكر مي كنم جناحي كه ادعاي گفتگوي تمدن ها را مي كند، باني اين است. بكتاش خمسه پور: آيا نويسندگان ديگري هستند كه مواضعي نظير شما اتخاذ كرده اند در ميان نويسندگاني كه از آنها دعوت شده بود براي شركت در اين مراسم؟ يا اسمشان در آن فهرست انتشار يافته بود؟ علي اشرف درويشيان: من بيانيه اي در اين روزها منتشر مي كنم كه به هرحال آن نويسندگاني كه با عقايد و مواضع من آشنا هستند و موافقتند، حتما امضا مي كنند آن را. فقط دلم مي خواهد كه نويسندگان در هركاري كه شركت مي كنند با استقلال راي خودشان و واقعا با توجه به اوضاع و احوالي كه در آن زندگي مي كنند، تصميم بگيرند و صرفا فريفته يك ظاهر مسئله اي نشوند و عميقا فكر بكنند در باره كارهاي خودشان. به خاطر اينكه ملت ما عميقا به نويسندگان خودشان اعتقاد دارند و اعتقاد دارند كه نويسندگان وجدان بيدار آنها هستند و جامعه را خوب مي بينند و نگاه مي كنند و تصوير مي كنند. بنابراين، وقتي كه از دردهاي جامعه مي نويسند، بايد در عمل هم ثابت كنند كه همراه اين مردم هستند و از نزديك با دردها و گرفتاري هاي آنها آشنا هستند. چطور من مي توانم به كيش بروم و در آنجا به يك نوعي بگردم و خوشحال باشم و بخورم و مردم را ببينم كه با چه رنج و بدبختي دارند زندگي مي كنند. اين مسئله براي من مهم است كه نمي توانم در چنين سمينارهايي شركت بكنم با آن دلايلي كه قبلا گفتم.
علي اشرف درويشيان، نويسنده و محقق در تهران، درمصاحبه با راديوآزادي مي گويد با سميناري كه قرار است تحت عنوان "ادبيات داستاني و گفتگوي فرهنگ ها" در جزيره كيش برگزار شود، مخالف است، و از اسم و عكس او در روزنامه در ارتباط با اين سمينار سوء استفاده شده بود. وي مي گويد: "به طور كلي ادبيات داستاني نبايد براي تبليغات دولت ها به سود جناج خاصي از حكومت مورد استفاده قرار گيرد." وي گفت همان جناحي كه ادعاي گفتگوي تمدن ها را مي كند باني اين سمينار در كيش بود. براي مطالعه متن كامل مصاحبه راديوآزادي با علي اشرف درويشيان، دگمه "متن فارسي" را "كليك" بزنيد.
بكتاش خمسه پور (راديوآزادي): علي اشرف درويشيان مي گويد كه فكر نمي كند كه شركت نكردن بعضي از نويسندگان در سمينار كيش تنها تحت تاثير نامه اخير وي باشد. گردآورنده و مولف اثر 15 جلدي فرهنگ افسانه هاي مردم ايران، آنگاه نظر خود را چنين بيان مي دارد: علي اشرف درويشيان: با ادبيات داستاني نمي شود بازي كرد و حرمت آن را بايد حفظ كرد و جناحي و حكومتي اش نكرد. من نظرم اين است و در آن نامه هم بيشتر ناراحتي ام اين بود كه من گرچه مخالف بودم اما با كمال ناجوانمردي اسم من را جزو آن آورده بودند. حالا يا تبليغات مي خواستند بكنند به نفع خودشان يا هرچه، به هرحال، بيشتر ناراحتي من اين بود كه چرا اسم من را آنجا آورده بودند. من كه مخالف بودم با اين، به خاطر دلايلي كه داشتم. بكتاش خمسه پور: علي اشرف درويشيان همايش كيش را مستقل نمي داند و معتقد است كه اينگونه برنامه ها بايد از سوي انجمن ها و كانون هاي مستقلي مانند كانون نويسندگان ايران برگزار شوند. وي ادبيات داستاني در ايران را درساليان گذشته زير تيغ سانسور مي داند و مي پرسد با چنين وضعيعتي چگونه مي توان برگزاري همايش ادبيات داستاني را توجيه كرد. علي اشرف درويشيان مي گويد ادبيات داستاني در ايران در ساليان گذشته، حتي در انتخاب كتاب سال كه توسط خود دولت انجام مي گيرد هيچ جايگاهي نداشته است. علي اشرف درويشيان: ادبيات داستاني در اين سالها هيچ جايگاهي حتي در انتخاب كتاب سال كه توسط خود دولت انجام مي شود، نداشته است. اين را چطور توجيه مي كنند كه الان مي آيند همايش برايش مي گذارند؟ من بيشتر نظرم اين بوده و واقعا هم نمي خواستم هيچوقت جواب بدهم ولي وقتي مي بينم كه اسم را آنجا مي گذارند به آن صورت و عكس من را مي گذارند آنجا بدون اينكه از نظر من اطلاع پيدا كرده باشند كه آيا موافقم يا مخالف در حاليكه به صورت هايي مخالفت خود را ابراز كرده ام، باز مي بينم كه اين حركات انجام مي شود. بايد ببينيم چرا اين حركات را انجام مي دهند؟ بكتاش خمسه پور: از علي اشرف درويشيان پرسيدم كه خود وي چنين اتفاقي را چگونه توجيه مي كند و اينك ادامه اين گفتگو را مي شنويد. آقاي درويشيان شما خودتان چنين اتفاقي را چگونه توحيه مي كنيد و آيا امكان دارد اين بر اثر سوء تفاهمي صورت گرفته باشد يا به نظر شما خواسته شده كه از نام شما به عنوان يك نويسنده اي كه در ادبيات معاصر ايران شناخته هستيد، بهره برداري تبليغاتي صورت بگيرد؟ علي اشرف درويشيان: آره، من اينطور فكر مي كنم. من در عرض اين سالها هركار كرده ام... كتاب مرا برداشته اند بدون اجازه فيلم كرده اند. از تصاوير كتاب هاي من استفاده كرده اند. ولي من هيچ جوابي به هيچ جا ندادم. يعني هيچ اعتراضي نكردم. ولي اينجا واقعا ناراحت شدم. واقعا عصبي شدم. به چه مناسبت آخر عكس و اسم من را بايد بياورند در جايي كه من حرف دارم در موردش؟ به طور كلي ادبيات داستاني يا هرنوعي از هنر نبايد وسيله براي تبليغات دولت ها به سود جناح خاصي از حكومت بشود. بايد حرمت ادبيات داستاني را نگه داشت. بايد كانون هاي مستقل اين دعوت ها را بكنند و سزاوار تر از همه هم كانون نويسندگان ايران است. شريف تر از همه و بالاتر از همه و مستقل تر از همه. بايد اين كار را انجام بدهد. بكتاش خمسه پور: آقاي درويشيان! آيا جناح خاصي دخيل هست در اين مراسم و به نوعي مي خواهد بهره برداري سياسي به سود خودش بكند با برگزاري اين مراسم؟ علي اشرف درويشيان: من فكر مي كنم جناحي كه ادعاي گفتگوي تمدن ها را مي كند، باني اين است. بكتاش خمسه پور: آيا نويسندگان ديگري هستند كه مواضعي نظير شما اتخاذ كرده اند در ميان نويسندگاني كه از آنها دعوت شده بود براي شركت در اين مراسم؟ يا اسمشان در آن فهرست انتشار يافته بود؟ علي اشرف درويشيان: من بيانيه اي در اين روزها منتشر مي كنم كه به هرحال آن نويسندگاني كه با عقايد و مواضع من آشنا هستند و موافقتند، حتما امضا مي كنند آن را. فقط دلم مي خواهد كه نويسندگان در هركاري كه شركت مي كنند با استقلال راي خودشان و واقعا با توجه به اوضاع و احوالي كه در آن زندگي مي كنند، تصميم بگيرند و صرفا فريفته يك ظاهر مسئله اي نشوند و عميقا فكر بكنند در باره كارهاي خودشان. به خاطر اينكه ملت ما عميقا به نويسندگان خودشان اعتقاد دارند و اعتقاد دارند كه نويسندگان وجدان بيدار آنها هستند و جامعه را خوب مي بينند و نگاه مي كنند و تصوير مي كنند. بنابراين، وقتي كه از دردهاي جامعه مي نويسند، بايد در عمل هم ثابت كنند كه همراه اين مردم هستند و از نزديك با دردها و گرفتاري هاي آنها آشنا هستند. چطور من مي توانم به كيش بروم و در آنجا به يك نوعي بگردم و خوشحال باشم و بخورم و مردم را ببينم كه با چه رنج و بدبختي دارند زندگي مي كنند. اين مسئله براي من مهم است كه نمي توانم در چنين سمينارهايي شركت بكنم با آن دلايلي كه قبلا گفتم.
علي اشرف درويشيان، نويسنده و محقق در تهران، درمصاحبه با راديوآزادي مي گويد با سميناري كه قرار است تحت عنوان "ادبيات داستاني و گفتگوي فرهنگ ها" در جزيره كيش برگزار شود، مخالف است، و از اسم و عكس او در روزنامه در ارتباط با اين سمينار سوء استفاده شده بود. وي مي گويد: "به طور كلي ادبيات داستاني نبايد براي تبليغات دولت ها به سود جناج خاصي از حكومت مورد استفاده قرار گيرد." وي گفت همان جناحي كه ادعاي گفتگوي تمدن ها را مي كند باني اين سمينار در كيش بود. براي مطالعه متن كامل مصاحبه راديوآزادي با علي اشرف درويشيان، دگمه "متن فارسي" را "كليك" بزنيد.