ابراهیم سلیمانی، روزنامهنگار در تهران، در آغاز مصاحبهای پخش نشده با فریدون گله، فیلمنامهنویس برجسته، و کارگردان «زیر پوست شب» میگوید آثار گله از طریق شبکههای زیرزمینی محصولات فرهنگی در دسترس جوانان بعد از انقلاب قرار داشت. سلیمانی بعد از بررسی آثاری که از گله به عنوان سناریست و فیلمساز بر جای مانده است، بخشهائی از مصاحبهای با وی را پخش میکند. فریدون گله میگوید آهنگهای فیلمهای وی را واروژان ساخت. وی میگوید حتی شاتوت و بستنی را با موسیقی میفروشند که نشان دهنده طبع شاعرانه ایرانی است. وی میافزاید موسیقی متن فیلم کافر از آهنگ عامیانه «دل دارم قلوه دارم» الهام گرفته است. وی میگوید در فیلم دشنه، سرگردانی و تنهائی زنها مطرح بود، و اردلان سرفراز ترانهای که داریوش خواند بر اساس محتوای فیلم نوشت، و برای فیلم کندو نیز ترانهسرا ایرج جنتیعطائی زحمت کشید. فریدون گله از مبتکران سبک فیلمهای خیابانی بود. وی میگوید سینمای دهه 1960 به خاطر تبلور اگزیستانسیالیسم از مسائل خیابانی متاثر شد. جوانها تشویق شدند به مسافرت. مخاطبان گله رگههائی از کار او در فیلم «اکواریوم» ایرج قادری میبینند.