هادی قائمی پژوهشگر سازمان دیدبان حقوق بشر در نیویورک در مصاحبه با رادیو فردا وضعیت جسمی اکبر گنجی را در مرحلهای بغرنج عنوان کرد. آقای قائمی ضرب و شتم زندانیان و شکنجه آنها و نگهداری طولانی مدت در زندان انفرادی را امری جدید نمیداند و میگوید نمونههای زیادی در دست است که افرادی تحت شکنجههای شدید روحی و جسمی قرار گرفتند، تا به اصطلاح توبه کنند. به گفته وی در مورد آقای گنجی هم که سمبل آزادی بیان و نقض فاحش حقوق بشر در ایران است، قصد چنین کاری را دارند. هادی قائمی میگوید در این مقطع که هیچگونه خبری از آقای گنجی به بیرون نمیآید و نمیگذارند که ایشان ملاقات داشته باشد، باید یک هیات بینالمللی بتواند به طور مستقل از ایشان دیدار کند و وضعیت جسمی و روحیشان را معین کند. رادیو فردا با هادی قائمی پژوهشگر سازمان دیدبان حقوق بشر در نیویورک در مورد وضعیت اکبر گنجی مصاحبهای انجام داده است.
هادی قائمی : به دنبال اعتصاب غذای آقای گنجی در تابستان گذشته، وضعیت جسمی ایشان در مرحله بغرنجی قرار گرفته و میبینیم که ایشان در بیمارستان میلاد زیر فشارهای شدیدی بودند که اعتصاب غذایشان را بشکنند و به دنبال انتقالشان هم از بیمارستان میلاد به زندان اوین، در بند ویژه الف نگهداری میشوند و هیچگونه اطلاعی از ایشان برای مدت مدیدی از سوم سپتامبر که به زندان اوین برده شدند، در دسترس نبود. تا این که همسرشان توانستند با ایشان دیدار کنند و در طی گفتههای خود آقای گنجی، ایشان مورد ضرب و شتم و شکنجه قرار گرفتند و زیر فشارهای شدیدی هستند که البته اینها برای این است که ایشان گفتهها و نوشتههایشان را پس بگیرند. و متاسفانه در چندین سال اخیر این امر جدید نیست. ما نمونههای زیادی داشتیم از دوستانی که مورد شکنجههای شدید روحی و جسمی قرار گرفتند، مخصوصا به دنبال نگهداری در زندان انفرادی به مدت طولانی، برای این که به اصطلاح توبه کنند و نوشتههایشان را پس بگیرند و این روشی است در زندانهای ایران به تکرار عمل میشود و در مورد آقای گنجی هم میخواهند این کار را بکنند. تا حالا موفق نبودند و این باعث شده که نگرانیهای شدیدی در مورد وضعیت جسمی و روحی ایشان در حال حاضر باشد.
لیلی صدر (رادیو فردا): جامعه بینالمللی برای آزادی آقای گنجی چه کاری میتواند انجام دهد؟
هادی قائمی: البته در چند ماه گذشته وضعیت آقای گنجی انعکاس فراوانی داشته در جامعه بینالمللی و از سازمان ملل گرفته تا نهادهای مستقل اعتراضهای زیادی به زندانی بودن ایشان و طریقی که دولت ایران با ایشان برخورد میکند، داشتند. متاسفانه دولت ایران میخواهد تا حدی اینجور وانمود کند که هیچگونه اعتنایی به این فشارها ندارد. ولی در حقیقت آقای گنجی سمبلی شده برای مساله آزادی بیان در ایران و نقض فاحش حقوق بشر در ایران و من فکر میکنم دولت ایران باید مخصوصا از طریق مجراهایی مثل سازمان ملل متحد بهش اشاره بشود که نمیتواند نقض حقوق بشر را ادامه دهد و در اینجا حیات آقای گنجی در گرو تصمیماتی هست که قوه قضائیه و دولت ایران میگیرند. خیلی مهم است در این مقطع که هیچگونه خبری از آقای گنجی به بیرون نمیآید و نمیگذارند که ایشان ملاقات داشته باشد، که یک هیات بینالمللی بتواند به طور مستقل از ایشان دیدار کند و وضعیت جسمی و روحیشان را معین کند.
ل.ص: فشارهای بینالمللی تا چه حدی موثر میتواند باشد در آزادی آقای گنجی؟
هادی قائمی: من فکر می کنم که خیلی مهم است که این فشارها ادامه پیدا بکند و بالاخره با سکوت مساله آقای گنجی حل نخواهد شد و مهم است که درخواست شود که این درخواستها تکرار شود که باید اطلاعات باشد در مورد وضع آقای گنجی. زندگیش در خطر است و سکوت کردن در این مقطع به هیچ وجه به نظر من درست نیست.