سيامک پورزند، زنداني سياسي 74 ساله اي که از حدود سه سال پيش به اتهام اقدام عليه امنيت ملي در بازداشت بوده از چندي پيش در مرخصي استعلاجي به سر مي برد. اين زنداني تا کنون تحت يک عمل جراحي قرار گرفته و پس از آن مبتلا به لختگي خون شده است. طبق خبرهاي رسيده وضعيت جسمي سيامک پورزند چند روزي است رو به وخامت گذاشته و لختگي خون در حال پيشروي به سوي اندامهاي حياتي است. ليلی پورزند، دختر سيامک پورزند در مورد وضعيت جسماني پدرش به راديو فردا مي گويد: کوشش افراد خانواده براي اخذ اجازه و امنيت براي بازگشت به ايران و پرستاري از اين بيمار سالخورده تا کنون به نتيجه اي نرسيده و در نتيجه ناگزيريم تقاضاي خروج وي را از کشور با مقامات قضايي در ميان بگذاريم تا به امکانات درماني و پرستاري خانواده دسترسی داشته باشد. تارا عاطفي (راديو فردا): سيامک پورزند، زنداني سياسي 74 ساله اي که از حدود سه سال پيش به اتهام اقدام عليه امنيت ملي در بازداشت بوده از چندي پيش در مرخصي استعلاجي به سر مي برد. اين زنداني، تاکنون تحت يک عمل جراحي قرار گرفته و پس از آن مبتلا به لختگي خون شده است. طبق خبرهاي رسيده، وضعيت جسمي سيامک پورزند چند روزي است رو به وخامت گذاشته و لختگي خون در حال پيشروي به سوي اندامهاي حياتي است. در مصاحبه با ليلي پورزند، دختر سيامک پورزند، نام برده ضمن اعلام خطر در مورد جان پدرش مي گويد: کوشش افراد خانواده براي اخذ اجازه و امنيت براي بازگشت به ايران و پرستاري از اين بيمار سالخورده تا کنون به نتيجه اي نرسيده و در نتيجه ناگزيريم تقاضاي خروج وي را از کشور و دسترسي به امکانات درماني و پرستاري خانواده با مقامات قضايي در ميان بگذاريم. گواهي هاي پزشکي به خوبي و روشني نشان دهنده آن است که بايد براي تغيير وضعيت سيامک پورزند اقدامات فوري به عمل آيد.
ليلي پورزند: بعد از عمل جراحي سنگيني که بابا داشتند حدود سه ماه پيش در بيمارستان مهراد تهران، بعد از حدود دو ماه بستري بودن در بيمارستان مدرس به دلايل مختلف ناراحتيهاي زيادي که داشتند، از جمله قلب، پروستات، کليه و عروق و در نهايت ستون فقرات به هر حال تيم پزشکي به اين نتيجه رسيد که مسئله ستون فقرات الان از اهميت بيشتري برخوردار است و اگر سريعا اين عمل هشت ساعته روي ستون فقرات انجام نشود، منجر به قطع نخاع مي شود، بنابراين اولويت را با وجود مشکلات قلبي که داشتند روي عمل ستون فقرات گذاشتند. عمل موفقيت آميز بود ولي متاسفانه بعد از عمل واکنشهاي عروقي بدن شروع شد که لخته شدن خون در يکي از پاها بود، اين مسئله تکرار شد چندين بار که در دو مورد اخير ايشان دو تا 15 روز در بيمارستان ايران مهر تهران تحت نظر آقاي دکتر زالي بستري بودند. جاي اميدي که بود، اين بود که لخته هاي خون زير زانو هستند و حرکت به طرف بالا ندارند و اين خيلي اميدوار کننده بود. متاسفانه ديروز به ما خبر دادند ايشان به صورت اورژانش به بيمارستان ايران مهر مجددا منتقل شدند و اين لخته هاي خون به سرعت به طرف بالاي بدن حرکت کردند و الان در بالاي زانو و در قسمتهاي بالايي ران قرار دارند که از نظر تيم پزشکي بسيار خطرناک است و قابل کنترل به احتمال زياد نخواهد بود.
مريم احمدي (راديو فردا): تيم پزشکي نگفته که به شکلي مي توانند اين را کنترل کنند؟
ليلي پورزند: پيرو اطلاعاتي که ما داريم، قرار است که فردا تيم پزشکي يک جلسه با متخصص قلب ايشان آقاي دکتر عالي دايي داشته باشند که ببينند چه مي شود کرد، ولي متاسفانه اين مجموعه ناراحتي هاي لاينحلي که براي ايشان پيش آمده، همه به دليل عدم حرکت يک سال و اندی در سلولهاي انفرادي و بعد عدم رسيدگي با وجود اينکه ما بارها و بارها از مسئولين خواهش کرده بوديم و خواسته بوديم که ايشان تحت مراقبت هاي ويژه پزشکي قرار گيرند و همواره با بي مسئوليتي مقامات مسئول ما مواجه شديم و در مرحله اي ايشان به بيمارستان منقل شدند و تحت درمان قرار گرفتند که عملا بي فايده است و فقط تلاشي است که وضعيت را بدتر نکنيم از گذشته. ما تلاش هاي بسياري کرديم. من و خواهر کوچکترم آزاده که پاسخ مناسبي دريافت کنيم از سيستم قضايي و مراجع قانوني ايران براي رفتن به ايران که متاسفانه هنوز پاسخ مساعدي به ما ندادند. بنابراين مشکلي که پيش مي آيد اين است که به دليل نداشتن هيچ فاميل درجه يکي در ايران، ايشان بعد از اينکه هر بار از بيمارستان مرخص شدند، به هيچ وجه امکان استراحت مطلق ندارند و خودشان بايد زندگي خودشان را بچرخانند و اين باعث شده که هر بار حالشان بدتر از دفعه پيش بشود و به اين دليل ما نتها يک تقاضا داريم از مسئولين و آن اين است که حداقل اجازه خروج موقت ايشان را از ايران صادر کنند تا ايشان تحت شرايط پزشکي بهتر يا مراقبت هاي ويژه بهتر که از طرف خانواده درجه يک بايد براي ايشان فراهم شود، قرار گيرند و من فکر مي کنم اين تنها راه نجات ايشان باشد، وگرنه در وضعيت بسيار خطرناکي به سر مي برند.
م . ا : پس تا کنون شما نه در رابطه با تلاشهايي که براي رفتن به ايران کرديد پاسخ مساعدي گرفتيد و نه براي امکان خروج ايشان از ايران.
ليلي پورزند: نه، نه
