نقش ایران در عراق از دید دو تحلیلگر واشنگتن پست: «امریکا نفود ایران در عراق را هدف قرار داده است»

(rm) صدا | [ 4:57 mins ]
رابین رایت و جاستین بلوم در مقاله ای با عنوان «امریکا نفود ایران در عراق را هدف قرار داده است»، در واشنگتن پست به رقابت ایران و امریکا در عراق پرداخته و مشکلاتی که امریکا معتقد است ایران در عراق ایجاد کرده و می کند و نیز اختلاف وزارت دفاع امریکا با وزارت امور خارجه این کشور در مورد ایران راههایی که برای برون رفت از آن وجود دارد. رادیو فردا مروری دارد بر چکیده ای از این گزارش. علی سجادی (رادیو فردا): رابین رایت و جاستین بلوم می نویسند دولت بوش گامهایی را مورد توجه قرار داده که نفوذ رشد یابنده ایران در عراق را محدود کند. بر اساس اظهارات یک مقام امریکایی، اختلاف نظر میان وزارت دفاع و وزارت امور خارجه امریکا در این باره سه سال است تواناییهای سیاستگذاری دولت را در مورد ایران فلج کرده است. نویسندگان می نویسند در حالی که ایالات متحده حدود 40 میلیون دلار برای کمک به حزبهای عراقی تعیین کرده تا بتوانند با نفوذ حامیان ایران مقابله کند، منابعی که ایران در عراق خرج می کند در کنار موجود گروههای شیعی سازمان یافته در مبارزه با میانه روها و وحدت طلبان باعث برتری ایران شده است. آنها می گویند در سال گذشته کمکهای ایران به احزاب طرفدارش بالغ بر دهها میلیون دلار کمک نقدی و کمکها و حمایتهای غیر نقدی شده که به مجلس اعلای انقلاب اسلامی عراق، حزب الدعوه و سپاه مهدی که از مقتدا صدر حمایت می کند رسیده است. در مقاله آمده است در یک حرکت سیاسی دیگر که بخشی از هدفش متوجه ایران است، امریکا از برگزاری کنفرانسی حمایت می کند که قرار است همه همسایگان عراق – از جمله ایران – را بعلاوه نمایندگان اتحادیه اروپا، کشورهای صنعتی هشتگانه، کنفرانس کشورهای اسلامی، و کشورهای همکاریهای خلیج فارس گرد هم آورد. کولین پاول وزیر امور خارجه امریکا برای برگزاری چنین کنفرانسی با جضور وزرای امور خارجه کشورهای یاد شده – از جمله خودش و کمال خرازی - این هفته در سازمان ملل متحد تلاش می کرد. مقامهای امریکایی امیدوارند این کنفرانس در اواسط ماه نوامبر پس از پایانماه رمضان در مصر برگزار شود. یک مقام ارشد وزارت امور خارجه امریکا که نخواسته نامش فاش شود به نویسندگان مقاله گفته است هدف از برگزاری این کنفرانس گشودن کانالی برای مذاکره باایران نیست بلکه هدف این است که همسایگان و دوستان عراق به دولت این کشور کمک کنند. مساله مسؤول بودن کشورهای همسایه عراق درباره وضعیت این کشور است و ما این نگرانی را داریم که ایران در قبال این همسایه اش با مسوولیت عمل نمی کند. این مقام ارشد می گوید طراحان سیاست خارجی امریکا در تابستان تصمیم گرفتند راههایی بیابند که ایران را از نقشی که می تواند بعد از انتخابات عراق در شکل دادن حکومت این کشور بازی کند بازدارند. البته آنها متوجه هستند که تلاش برای بیروت گذاشتن ایران از آنچه در عراق می گذرد – به دلایل مختلف تاریخی و جغرافیایی – ممکن است نه تنها موفق نشود بلکه نتیجه عکس بدهد. نویسندگان می گویند هدف اصلی این است که از کسب نفوذ بیشتر توسط ایران در عراق جلوگیری شود، اگر چه از شائول بخاش استاد علوم سیاسی دانشگاه جرج میسون نقل کرده اند که چنین کاری شدنی نیست زیرا ارتباطات میان روحانیان دو کشور از لحاظ گوناگون چون واقعیتهای جغرافیایی، مرز طولانی، وابستگیهای خانوادگی، حضور جامعه بزرگی از شیعیان ایران در عراق و تحصیل روحانیان ایران و عراق در مدارس مشابه با حضور استادان مشابه در حدی است که جلوگیری از این نفوذ را ناشدنی می کند. بنابراین تلاش می شود خلا سیاستگذاری که ناشی از بحث داخلی دولت بوش – عمدتا میان وزارت امور خارجه و وزارت دفاع این کشور – است با در پیش گرفتن چنین سیاستی پر شود. اختلاف داخلی از بوجود آمدن یک جهت رسمی برای ریاست جمهوری در برخورد با ایران جلوگیری کرده است. بر اساس اظهارات مقامهای ارشدی که با پیش نویس تعیین مسیر ریاست جمهوری آشنا هستند، این پیش نویس خواهان در پیش گرفتن سیاست تشویق و تهدید در برخورد با ایران شده است با اشاره به این که هرگاه لازم باشد و بر سر موضوعهای مشخص مورد نگرانی دو طرف می تواند مذاکراتی صورت گیرد. ولی – به گفته منابع نویسندگان - تعدادی از سیاستگزاران وزارت دفاع امریکا خواهان آن بودند که این متن با زبان محکمتری خواهان تغییر حکومت ایران نیز بشود. مقاله سپس به موضوغ برنامه اتمی ایران پرداخته و این که اگر ایران نتواند سازمان بین المللی انرژی اتمی را درباره اهداف خودش قانع کند ممکن است پرونده ایران به شورای امنیت سازمان ملل ارجاع شود و این شورا ممکن است تحریم اقتصادی بر ایران اعمال کند. البته نویسندگان با توجه به وضع بازار نفت و شرایط دیگر جهانی می گویند اگر هم – بر فرض – شورای امنیت چنین تحریمی را تصویب کند – قابل اجرا نخواهد بود.