خانم لیزا گتر Lisa Getter خبرنگار روزنامه لسانجلستایمز مینویسد کشورهای خارجی برای اعمال نفوذ در سیاست آمریکا تلاش میکنند واسطههائی که برای ستادهای انتخاباتی کاندیداهای ریاست جمهوری آمریکا اعانهسیاسی جمع میکنند را به عنوان دلال نفوذ، یا لابیگر، استخدام کنند که بتوانند تماسهای نزدیک تری با مقامات کلیدی برقرار سازند. ناظران سیاسی از روند فزاینده استفاده دولتهای خارجی از دلالان نفوذ یا لابیستها، که ضمنا جمعکننده اعانههای سیاسی برای ستادهای انتخاباتی هستند، نگرانی ابراز میکنند. آنها میگویند سیاست خارجی آمریکا که براساس منافع ملی در اموری مثل مهاجرت و تجارت خارجی تعیین میشود، نباید دستخوش پیوندهای مالی انتخاباتی با تصمیمگیرندگان کلیدی بشود. بهنام ناطقی (رادیوفردا، نیویورک): اخیرا دولت السالوادور، از طریق تماس با یک وکیل مستقر در میامی به نام Alberto Cardenas که یکی از ستارگان دستگاه پولجمعکنی حزب جمهوریخواه است، توانست دولت بوش را به تغییراتی به نفع شهروندان خود در مقررات مهاجرت آمریکا وادار کند.
پنج دولت خارجی که آقای کاردناس را استخدام کردهاند، آگاه هستند که او اولین کسی بود که توانست با جمع کردن بیش از نیم میلیون دلار برای ستاد انتخاباتی بوش به لقب Super Ranger دست پیدا کند. کاردناس اینک از یکی از 17 جمعآوریکننده اعانه برای ستاد انتخاباتی رئیس جمهوری آمریکاست که در عین حال از جانب یک یا چند دولت خارجی، به دلالی نفوذ در کاخ سفید و دولت آمریکا مشغول هستند. فهرست این 17 موسسه را لس آنجلس تایمز از مقایسه فهرست فعالان جمعآوری اعانه برای ستاد بوش با فهرست وزارت دادگستری از مشتریان شرکتهای دلال نفوذ تهیه کرد.
تابستان امسال، حزب دمکرات کردستان عراق، یک موسسه لابیگری به نام Barbour, Griffith and Rogers را اجیر کرد این شرکت که قبلا فقط به دولت سوئیس خدمت لابیگری میداد از وقت رسیدن بوش به ریاست جمهوری مقدونیه، مکزیک، بولیوی و هندوراس را هم به جمع مشتریان خود افزوده است.
ناظران سیاسی از روند فزاینده استفاده دولتهای خارجی از دلالان نفوذ یا لابیستها، که ضمنا جمعکننده اعانههای سیاسی برای ستادهای انتخاباتی هستند، نگرانی ابراز میکنند. آنها میگویند سیاست خارجی آمریکا که براساس منافع ملی در اموری مثل مهاجرت و تجارت خارجی تعیین میشود، نباید دستخوش پیوندهای مالی انتخاباتی با تصمیمگیرندگان کلیدی بشود.
آقای فرد وورتایمر Fred Wertheimer رئیس موسسه Democracy 21 که یک گروه فعال سیاسی بدون وابستگی حزبی است، در مصاحبه با لسانجلس تایمز گفت این روند از جمله نشان میدهد که دولتهای خارجی که قبلا از طریق تماس دولت با دولت مطالب خود را با مقامات واشنگتن مطرح میکردند، حالا ترجیح میدهند از طریق دلالان نفوذ به مقامات نزدیک شوند و عملا در واشنگتن نفوذ خریداری کنند.
یکی از عواملی که به گسترش روند لابیگری جمعآوریکنندگان اعانه سیاسی دامن زد، قانون سال 2002 اصلاح نظام مالی ستادهای انتخاباتی است که پرداخت اعانه نامحدود به احزاب سیاسی را ممنوع کرد. این قانون باعث شد نقش جمعآوریکنندگان اعانه که به جای یک اعانه سنگین، اعانههای کوچکتری از دهها بلکه صدها منبع مختلف جمعآوری میکنند، برای ستادهای انتخاباتی که تشنه اعانههای سیاسی هستند، بیشتر اهمیت پیدا کند. عامل دیگر، مشکلات تجارت آمریکا با کشورهای خارجی بعد از 11 سپتامبر بود و حساب جدیدی که دولت بوش باز کردکه به دولتهای خارجی برای بهبود حقوق بشر و در پیش گرفتن سیاستهای تجاری خاصی کمک مالی میپردازد.
سه تن از بزرگترین اعانهجمعکنهای ستاد انتخاباتی سناتور کری هم در طی چهارسال اخیر برای دولتهای خارجی لابیگری کردهاند، اما لسانجس تایمز مینویسد به خاطر جمهوریخواه بودن رئیس جمهوری، لابیگران دمکرات در چهارسال اخیر کمتر توانستند مشتریان خارجی رابه خود جلب کنند. ستاد انتخاباتی سناتور کری به لسانجلس تایمز گفت وی در باره اینکه اعانهجمعکنهای سیاسی بتوانند یا نتوانند برای دولتهای خارجی لابیگری کنند، هنوز نظری اتخاذ نکرده است.
آقای Steve Schmidt معاون روابط عمومی ستاد انتخاباتی جرج بوش گفت در کاخ سفید بالاترین ضوابط برای جلوگیری از توجه یا دسترسی ترجیحی به همکاران ستاد انتخاباتی به کار میرود، با این حال، لسانجلس تایمز مینویسد بعضی از جمعآوریکنندگان عمده اعانههای سیاسی با رئیس جمهوری یا دیگر مقامات برجسته دوستی شخصی دارند.
نمونه آن، آقای تامس لوفلر Thomas Loeffler تگزاسی است که رئیس ستاد انتخاباتی فرمانداری بوش در سال 1994 بود و برای انتخابات اخیر بیش از 200 هزار دلار اعانه جمع کرده است. ماه گذشته آقای لوفلر ملاقاتهائی ترتیب داد برای مقامات سعودی با آقای کارل روو Karl Rove، مشاور ارشد انتخاباتی رئیس جمهوری آمریکا، و نمایندگان آمریکا در سازمان تجارت جهانی. آقای لوفلر برای مقامات هنککنگ و مکزیک هم ملاقاتهائی در دولت آمریکا ترتیب داده است و در مجموع از این سه کشور، که هرسه دنبال بهبود روابط تجاری با آمریکا هستند، 2 میلیون و 600 هزار دلار دستمزد گرفته است.