«بری روزن» وابسته مطبوعاتی سفارت آمریکا در تهران که ازجمله گروگانهایی بود که در زمان اشغال این سفارتخانه در سال ۱۹۸۰ به اسارت درآمد، در مطلبی در بخش دیدگاههای شبکه خبری «سیانان» مینویسد که جنگ با ایران اجتنابناپذیر نیست.
او در مقدمه مطلب خود یادآوری میکند که بخش عمدهای از زندگی حرفهایاش صرف آشنایی با ایران شده و هر چند در دورهای توسط حاکمان آن کشور مورد اذیت و آزار قرار گرفته ولی سعی میکند که در برخورد با تحولات آن کشور موضعی بیطرفانه داشته باشد.
«بری روزن» میافزاید که حکومت ایران در پیشبرد برنامههای هستهای خود مصمم است و فشارهای غرب به رهبری آمریکا برای تغییر موضع حکومت ایران هم اکنون از جنگ لفظی به آستانه وقوع یک جنگ واقعی نزدیک شدهاست.
چنین جنگی علاوه بر اسرائیل ممکن است برخی از کشورهای عربی را نیز شامل شود، میتواند تنگه هرمز یعنی محل عبور حجم زیادی از نفت مورد نیاز اقتصاد جهان را مسدود کرده و در دوران رکود اقتصادی بهای انرژی را به شکل سرسامآوری افزایش دهد. و مهمتر از همه اینکه آمریکا را در یک جنگ طولانی دیگر درگیر خواهد ساخت.
نباید در رفتن به سوی جنگ، آنطور که برخی از نامزدهای جمهوریخواه برای تسویه حسابهای سیاسی شعار میدهند، عجله کرد. طرفداران اقدام نظامی علیه ایران مدعیاند که این جنگ یک عملیات سریع و موثر خواهد بود. اما این همان توهم و شعارهایی است که آمریکا را به جنگ در عراق کشاند.
«بری روزن» یادآوری میکند که سابقه برنامههای هستهای ایران به دوران حکومت شاه بازمیگردد و تاکنون هیچ مدرک قابل اتکایی حاکی از فعالیت ایران برای تولید بمب هستهای ارائه نشدهاست. نکته دیگر این است که هماینک اختلافات سیاسی و ایدئولوژیک میان آیتالله خامنهای و پیروان وی با جناح احمدینژاد به اوج خود رسیدهاست.
جدال این دو بخش از حکومت ایران ممکن است از نگاه غربیها بیاهمیت باشد ولی در تحولات سیاسی ایران نقش بسیار مهمی دارد. از بهار سال ۲۰۱۱ این اختلافات به حدی تشدید شده که ثبات و کارکرد روزانه حکومت را مختل کرده و به همین دلیل حکومت ایران در مقابله با سیاست تحریم و انزوای بینالمللی خود بسیار ناتوان بودهاست.
چالش دیگری که در پیش روی حکومت اسلامی قرار دارد برگزاری انتخابات آینده مجلس است که سعی دارد ضمن تصفیه منتقدان، فضای انتخابات را طوری سازمان دهد که گویا اکثریت مردم در این رأیگیریها شرکت خواهند کرد. جمهوری اسلامی که در پی انتخابات مورد مناقشه ریاستجمهوری در سال ۲۰۰۹ با اعتراضات گسترده مخالفان و مشکل مشروعیت روبرو شد، اکنون میکوشد با استفاده از این مناسبت خود را الگویی از دمکراسی اسلامی و مشروعیت مردمی جلوه دهد.
«بری روزن» از گروگانهای دوران اشغال سفارت آمریکا در تهران که با اوضاع سیاسی ایران آشناست در ادامه مطلب خود در وبسایت «سیانان» یادآوری میکند که عدم شرکت اکثریت اصلاحطلبان در انتخابات مجلس ایران شکاف بسیار عمیقی در اقتدار آیتالله خامنهای و مشروعیت رژیم وی ایجاد خواهد کرد.
به تمام این معضلات باید نارضایتی گسترده مردم ایران به خاطر شرایط نابسامان اقتصادی را نیز افزود. هر چند هنوز هم برای بسیاری از بخشهای جامعه و سیاستمداران ایران برنامههای هستهای آن کشور یک خواست و شعار ملی است اما همه آنها با پرداخت چنین هزینههای گزافی و تحمل تحریمهای شدید خارجی موافق نیستند.
اما چگونه میتوان از وقوع جنگ با ایران پرهیز کرد؟
در درجه اول مجالس قانونگذاری آمریکا باید از دخالت در تبلیغات و جوسازی در مناسبات با ایران پرهیز کنند. اظهارات و تصمیمات سادهلوحانه و غیرمسئولانه آنها که اساسا با هدف امتیازگیری در رقابتهای سیاسی صورت میگیرد هرگونه مذاکره و توافق با ایران را دشوارتر میکند.
در روزهای اخیر نجات سیزده دریانورد ایرانی توسط نیروی دریایی آمریکا تا حدی از فضای تنشآلود بین دو کشور کاست. ولی صدور مجازات مرگ برای یک آمریکایی ایرانیتبار به جرم جاسوسی برای سیا، نشان داد که ایران باری دیگر در فکر انتقامجویی از آمریکا است.
«بری روزن» در پایان تحلیل خود تاکید میکند که باید یک ساختار و ابزارهای لازم برای تماس دیپلماتیک با ایران را فراهم کرد تا از آن طریق بتوان تنشهای اخیر را کاهش داد. کشوری مثل قطر که در عین داشتن روابط نزدیک با آمریکا و میزبانی از سرفرماندهی نیروهای آمریکایی مستقر در خاورمیانه، مناسبات دوستانهای نیز با ایران دارد میتواند میانجی و یا کانال خوبی برای برقراری این تماس باشد.
در عین حال شورای همکاری خلیج فارس نیز میتواند در کاستن از تنش بین ایران و کشورهای سنی عرب نقش مثبتی ایفا کرده و به عنوان پلی برای تماس بین ایران و غرب عمل کند.
او در مقدمه مطلب خود یادآوری میکند که بخش عمدهای از زندگی حرفهایاش صرف آشنایی با ایران شده و هر چند در دورهای توسط حاکمان آن کشور مورد اذیت و آزار قرار گرفته ولی سعی میکند که در برخورد با تحولات آن کشور موضعی بیطرفانه داشته باشد.
«بری روزن» میافزاید که حکومت ایران در پیشبرد برنامههای هستهای خود مصمم است و فشارهای غرب به رهبری آمریکا برای تغییر موضع حکومت ایران هم اکنون از جنگ لفظی به آستانه وقوع یک جنگ واقعی نزدیک شدهاست.
چنین جنگی علاوه بر اسرائیل ممکن است برخی از کشورهای عربی را نیز شامل شود، میتواند تنگه هرمز یعنی محل عبور حجم زیادی از نفت مورد نیاز اقتصاد جهان را مسدود کرده و در دوران رکود اقتصادی بهای انرژی را به شکل سرسامآوری افزایش دهد. و مهمتر از همه اینکه آمریکا را در یک جنگ طولانی دیگر درگیر خواهد ساخت.
نباید در رفتن به سوی جنگ، آنطور که برخی از نامزدهای جمهوریخواه برای تسویه حسابهای سیاسی شعار میدهند، عجله کرد. طرفداران اقدام نظامی علیه ایران مدعیاند که این جنگ یک عملیات سریع و موثر خواهد بود. اما این همان توهم و شعارهایی است که آمریکا را به جنگ در عراق کشاند.
«بری روزن» یادآوری میکند که سابقه برنامههای هستهای ایران به دوران حکومت شاه بازمیگردد و تاکنون هیچ مدرک قابل اتکایی حاکی از فعالیت ایران برای تولید بمب هستهای ارائه نشدهاست. نکته دیگر این است که هماینک اختلافات سیاسی و ایدئولوژیک میان آیتالله خامنهای و پیروان وی با جناح احمدینژاد به اوج خود رسیدهاست.
جدال این دو بخش از حکومت ایران ممکن است از نگاه غربیها بیاهمیت باشد ولی در تحولات سیاسی ایران نقش بسیار مهمی دارد. از بهار سال ۲۰۱۱ این اختلافات به حدی تشدید شده که ثبات و کارکرد روزانه حکومت را مختل کرده و به همین دلیل حکومت ایران در مقابله با سیاست تحریم و انزوای بینالمللی خود بسیار ناتوان بودهاست.
چالش دیگری که در پیش روی حکومت اسلامی قرار دارد برگزاری انتخابات آینده مجلس است که سعی دارد ضمن تصفیه منتقدان، فضای انتخابات را طوری سازمان دهد که گویا اکثریت مردم در این رأیگیریها شرکت خواهند کرد. جمهوری اسلامی که در پی انتخابات مورد مناقشه ریاستجمهوری در سال ۲۰۰۹ با اعتراضات گسترده مخالفان و مشکل مشروعیت روبرو شد، اکنون میکوشد با استفاده از این مناسبت خود را الگویی از دمکراسی اسلامی و مشروعیت مردمی جلوه دهد.
«بری روزن» از گروگانهای دوران اشغال سفارت آمریکا در تهران که با اوضاع سیاسی ایران آشناست در ادامه مطلب خود در وبسایت «سیانان» یادآوری میکند که عدم شرکت اکثریت اصلاحطلبان در انتخابات مجلس ایران شکاف بسیار عمیقی در اقتدار آیتالله خامنهای و مشروعیت رژیم وی ایجاد خواهد کرد.
به تمام این معضلات باید نارضایتی گسترده مردم ایران به خاطر شرایط نابسامان اقتصادی را نیز افزود. هر چند هنوز هم برای بسیاری از بخشهای جامعه و سیاستمداران ایران برنامههای هستهای آن کشور یک خواست و شعار ملی است اما همه آنها با پرداخت چنین هزینههای گزافی و تحمل تحریمهای شدید خارجی موافق نیستند.
اما چگونه میتوان از وقوع جنگ با ایران پرهیز کرد؟
در درجه اول مجالس قانونگذاری آمریکا باید از دخالت در تبلیغات و جوسازی در مناسبات با ایران پرهیز کنند. اظهارات و تصمیمات سادهلوحانه و غیرمسئولانه آنها که اساسا با هدف امتیازگیری در رقابتهای سیاسی صورت میگیرد هرگونه مذاکره و توافق با ایران را دشوارتر میکند.
در روزهای اخیر نجات سیزده دریانورد ایرانی توسط نیروی دریایی آمریکا تا حدی از فضای تنشآلود بین دو کشور کاست. ولی صدور مجازات مرگ برای یک آمریکایی ایرانیتبار به جرم جاسوسی برای سیا، نشان داد که ایران باری دیگر در فکر انتقامجویی از آمریکا است.
«بری روزن» در پایان تحلیل خود تاکید میکند که باید یک ساختار و ابزارهای لازم برای تماس دیپلماتیک با ایران را فراهم کرد تا از آن طریق بتوان تنشهای اخیر را کاهش داد. کشوری مثل قطر که در عین داشتن روابط نزدیک با آمریکا و میزبانی از سرفرماندهی نیروهای آمریکایی مستقر در خاورمیانه، مناسبات دوستانهای نیز با ایران دارد میتواند میانجی و یا کانال خوبی برای برقراری این تماس باشد.
در عین حال شورای همکاری خلیج فارس نیز میتواند در کاستن از تنش بین ایران و کشورهای سنی عرب نقش مثبتی ایفا کرده و به عنوان پلی برای تماس بین ایران و غرب عمل کند.