یک شهروند چینی که در نامهای نوشته بود از دنیا «ناامید» شده است، روز هفدهم خرداد ماه در یک اتوبوس با آتش زدن خود و به آتش کشیدن دیگران به زندگیش پایان داد و ۴۶ نفر دیگر را نیز کشت.
با وجود اینکه این رخداد کمسابقه دو روز پیش رخ داده، اما اخبار در مورد «انتحاری» بودن آن ساعتی پیش به رسانهها راه پیدا کرد.
این خودکشی انتحاریمانند در «شیامن»، شهری در ساحل شرقی چین، رخ داده و رسانههای آن کشور از پیدا شدن نامهای باقیمانده از چن شوئیزونگ، این شهروند چینی، در خانهاش در این شهر خبر دادهاند.
در این نامه آمده است که او «از دنیا دلآزرده بود»، «زندگی آنجور که دلش میخواست، پیش نمیرفت» و او «عمیقا ناامید» بود.
«چن» برای پایان دادن به «خشم خود»، آنطور که در نامهاش نوشته، تصمیم گرفته بود در آتش بسوزد. اما این آتشسوزی به یکی از بدترین جنایتهای فردی سالهای اخیر در چین تبدیل شد. در عین حال تعداد قربانیان آن از آخرین خودکشی انتحاریمانند در این کشور نیز بیشتر است. در سال ۲۰۰۹، یک شهروند بیکار چینی با عملی شبیه به عمل «چن» اتوبوسی را به آتش کشید و جان ۲۸ نفر را گرفت.
اتوبوسی که چن شوئیزونگ ۵۸ ساله به آتش کشیده است، تقریبا ۹۰ مسافر داشت که بیش از نیمی از آنها کشته شدند و ۳۴ نفر دیگر نیز در بیمارستان بستری هستند.
روزنامه «سوث چاینا مورنینگ پست»، چاپ هنگ کنگ، از محتویات یک وبلاگ هم خبر داده است که چن در آن روزانههای خود را مینوشت.
در این وبلاگ شهروند چینی نوشته است که از سال ۱۹۹۴ یک فروشنده دورهگرد خیابانیست و از «قلدری مقامهای شهری به ستوه آمده است». او در عین حال تقاضای دریافت حقوق داشته است که بنا بر نوشتهاش در وبلاگ خود، به آن پاسخ رد داده شده است.
وبلاگ چن عصر روز گذشته، پس از انتشار اخبار خودکشی او فیلتر شد.
رسانهها و شبکههای اجتماعی چینی به طور عمومی نشان از «شوکی» اجتماعی دارند که اعلام خبر این کرده انتحاری وارد آورده است.
با وجود اینکه این رخداد کمسابقه دو روز پیش رخ داده، اما اخبار در مورد «انتحاری» بودن آن ساعتی پیش به رسانهها راه پیدا کرد.
این خودکشی انتحاریمانند در «شیامن»، شهری در ساحل شرقی چین، رخ داده و رسانههای آن کشور از پیدا شدن نامهای باقیمانده از چن شوئیزونگ، این شهروند چینی، در خانهاش در این شهر خبر دادهاند.
در این نامه آمده است که او «از دنیا دلآزرده بود»، «زندگی آنجور که دلش میخواست، پیش نمیرفت» و او «عمیقا ناامید» بود.
«چن» برای پایان دادن به «خشم خود»، آنطور که در نامهاش نوشته، تصمیم گرفته بود در آتش بسوزد. اما این آتشسوزی به یکی از بدترین جنایتهای فردی سالهای اخیر در چین تبدیل شد. در عین حال تعداد قربانیان آن از آخرین خودکشی انتحاریمانند در این کشور نیز بیشتر است. در سال ۲۰۰۹، یک شهروند بیکار چینی با عملی شبیه به عمل «چن» اتوبوسی را به آتش کشید و جان ۲۸ نفر را گرفت.
اتوبوسی که چن شوئیزونگ ۵۸ ساله به آتش کشیده است، تقریبا ۹۰ مسافر داشت که بیش از نیمی از آنها کشته شدند و ۳۴ نفر دیگر نیز در بیمارستان بستری هستند.
روزنامه «سوث چاینا مورنینگ پست»، چاپ هنگ کنگ، از محتویات یک وبلاگ هم خبر داده است که چن در آن روزانههای خود را مینوشت.
در این وبلاگ شهروند چینی نوشته است که از سال ۱۹۹۴ یک فروشنده دورهگرد خیابانیست و از «قلدری مقامهای شهری به ستوه آمده است». او در عین حال تقاضای دریافت حقوق داشته است که بنا بر نوشتهاش در وبلاگ خود، به آن پاسخ رد داده شده است.
وبلاگ چن عصر روز گذشته، پس از انتشار اخبار خودکشی او فیلتر شد.
رسانهها و شبکههای اجتماعی چینی به طور عمومی نشان از «شوکی» اجتماعی دارند که اعلام خبر این کرده انتحاری وارد آورده است.