هوبرت ژیوانشی، طراح فرانسوی و یکی از پیشگامان پوشاک آماده که لباس سیاه آدری هپبورن را در فیلم «صبحانه در تیفانی» طراحی کرده بود، در ۹۱ سالگی فوت کرد.
مزون ژیوانشی در بیانیهای از بنیانگذار خود به عنوان «یکی از شخصیتهای اصلی دنیای مد و دوخت سفارشی فرانسه و نجیبزادهای که بیش از نیم قرن نماد خوشلباسی و آراستگی پاریس بود» ستایش کرد.
این بیانیه میافزاید: «او ۴۰ سال پیش با لباسهای جاودانی که برای دوست صمیمی و الهامبخش همیشگیاش آدری هپبورن طراحی کرد انقلابی در مد جهانی لباس به وجود آورد. کار او حالا هم مثل آن وقتها امروزیست».
ژیوانشی عضوی از گروه طراحان نخبه مستقر در پاریس بود که شامل کریستین دیور، ایو سنلوران و مربی او کریستوبل بالنسیاگا میشد، کسانی که تعریف جدیدی از مد لباس پس از جنگ جهانی دوم ارائه کردند.
او که مظهر آراستگی و رفتارهای بیعیبونقص بود، دوستیهای بسیار صمیمانهای با مشتریان معروف خود برقرار کرده بود که شامل ستارگان افسونگر صحنه هالیوود نظیر الیزابت تیلور و لورن باکال و زنان دولتمردان همچون جکی کندی و گریس کلی میشدند.
ژیوانشی در ۲۱ فوریه ۱۹۲۷ در خانوادهای آریستوکرات در شهرستان بووه به دنیا آمد. در جوانی و بعد از جنگ جهانی دوم به پاریس رفت. ژاک فات، طراح لباس، او را استخدام کرد. او دو سال به یادگیری اصول طراحی لباس، از طراحی تا برش و سازگاری با سبکهای دوخت سفارشی پرداخت.
ژیوانشی پس از کارآموزی در مزونهای معروف دیگر، در سال ۱۹۵۲ مزون خود را تاسیس کرد.
وی با بودجه کمی کار میکرد و دامنهایی بلند و بلوزهایی از الیاف کتان سفید طراحی کرد که تا پیش از آن معمول نبودند.
او را که به خاطر قد بلندش (۱.۹۶ سانتیمتر) هوبرت بزرگ مینامیدند، به دلیل وجود مشتریان معروف دوخت سفارشی نظیر گلوریا گینس، ولیس سیمپسون و شهبانو فرح پهلوی خیلی زود با نام خودش مشهور شد.
اما مشتریای که نامش تقریبا مترادف با نام مزون او بود، آدری هپبورن بود که در سال ۱۹۵۳ برای طراحی لباسهایش در فیلم کمدی «سابرینا» با او آشنا شد.
یک روایت افسانهای وجود دارد که به ژیوانشی گفته بودند دوشیزه هپبورن برای کار لباس میآید و او انتظار دیدن کاترین هپبورن بزرگ را داشت. اما در عوض آدری هپبورن ریزنقش وارد شد که شلوار تنگ، تیشرت و صندل تابستانی پوشیده بود.
این سرآغاز یک دوستی طولانی مدت شد به طوری که ژیوانشی طراحی لباس بیش از دوازده فیلم او از جمله «صبحانه در تیفانی» را به عهده گرفت. لباس شب سیاهی که هپبورن در آن فیلم پوشیده بود، همراه با رج مروارید، دستکشهای بلند و خطچشم پهن در نهایت تبدیل به معروفترین طراحی لباس ژیوانشی شد.
ژیوانشی در دهه ۱۹۶۰ یک خط تولید پوشاک آماده و زینتآلات راهاندازی کرد. موفقیت تجاری او سبب شد بتواند بسیاری از همکارانش را به استخدام خود در بیاورد.
در سال ۱۹۸۸ او مزونش را به شرکت فرانسوی «لومه» فروخت. شرکتی که امروز شامل معروفترین برندهای لباس از جمله دیور، سلین، پوچی و کنزو است.
ژیوانشی در سال ۱۹۹۵ بازنشسته شد و پس از او جان گالیانو، الکساندر مککویین، جولین مکدونالد، ریکاردو تیسچی ایتالیایی و مدیر طراحی فعلیاش کلار ویتکلر که اولین زن در چنین مسندی بود، کار را ادامه دادند.
ویتکلر که از سال گذشته به عنوان مدیر اصلی این برند فعالیت میکند، در حساب رسمی توئیترش نوشت: «عمیقا از بابت از دست دادن مردی بزرگ و هنرمندی که افتخار آشنایی با او را داشتم، متاسفم».
برنارد آرنو مدیر عامل لومه گفته است که «عمیقا از مرگ ژیوانشی متاسف است».
فیلیپ ونه، طراح فرانسوی و همدم ژیوانشی تنها بازمانده اوست.