(rm) صدا | [ 4:30 mins ]
شيرين عبادي برنده جايزه نوبل صلح و رئيس كانون مدافعان حقوق بشر در ايران به دعوت سازمان ملل متحد، در نيويورك به سر مي برد. خانم عبادي در مصاحبه با راديو فردا مي گويد: من براي چند برنامه اينجا هستم كه اولين آن شركت در كميسارياي عالي توانمندسازي حقوقي فقرا كه يك نهاد بين المللي جديدالتاسيس است و برنامه ديگر شركت در كنفرانس بين المللي NGOها در سازمان ملل است كه به مدت چهار روز از سراسر دنبا آمده بودند و مشكلات خودشان را عنوان مي كردند و جمع بندي تمامي آنچه كه گفته شده بود توسط كوفي عنان و من انجام گرفت. خانم عبادي مي گويد: برخي از كشورها به ان جي او ها با ديده شك و ترديد نگاه مي كنند مثلا كانون مدافعان حقوق بشر در ايران كه بيش از سه سال است تاسيس شده، با تمام تلاش هاي ما هنوز به ثبت نرسيده است. همزمان با برگزاري مجمع عمومي سازمان ملل متحد، شيرين عبادي برنده جايزه نوبل صلح و رئيس كانون مدافعان حقوق بشر در ايران به دعوت اين سازمان در نيويورك به سر مي برد. اميرمصدق كاتوزيان از راديو فردا در آغاز بخش نخست مصاحبه اي كه با خانم عبادي داشته از او خواسته درباره فعاليت هايش در نيويورك بگويد.
شيرين عبادي: من به دعوت خود سازمان ملل اينجا هستم براي چند برنامه كه اولين آن براي شركت در كميسارياي عالي توانمندسازي حقوقي فقرا كه يك نهاد بين المللي جديدالتاسيس است و هدفش تحقيق در مورد مسائل اقتصادي به منظور كم كردن فاصله بين كشورهاي غني و فقير است. روز 13 سپتامبر كارش را شروع كرد. سه روز تقسيم كار و برنامه هاي مقدماتيكش است. من يكي از اعضاي كميسيون هستم به عنوان محقق و تحليلگر مسائل اقتصادي. برنامه ديگر براي شركت در كنفرانس بين المللي NGOها كه در سازمان ملل تشكيل شده بود و مدت چهار روز انجيوهای مختلف از سراسر دنبا آمده بودند و مشكلات خودشان را عنوان مي كردند و در زمينه اهميت ان جي او در پيشبرد برنامه هاي ملي صحبت مي كردند. برنامه اختتاميه جمع بندي تمامي آنچه كه گفته شده بود توسط آقاي كوفي عنان و من انجام گرفت. آقاي كوفي عنان صحبتي داشتند و به دنبال آن من هم حدود بيست دقيقه صحبت كردم و اين سمينار پايان يافت.
اميرمصدق كاتوزيان (راديو فردا): در سخنراني هايتان از محدوديت هايي كه در ايران در كانون مدافعان حقوق بشر به عنوان نهادي غيردولتي اعمال مي شود اشاره كرديد.
شيرين عبادي: من صحبتم به طور كلي در مورد مشكلاتي بود كه انجيوها در كشورهاي مختلف با آن مواجه هستند. يكي از اين مشكلات اين است كه برخي از كشورها به انجيوها با ديده شك و ترديد و سوء ظن نگاه مي كنند. در همين راستا كانون مدافعان حقوق بشر كه بيش از سه سال است تاسيس شده، از ابتداي تاسيس ما رفتيم وزارت كشور و درخواست ثبت كرديم. با وجود آنكه طبق قانون اساسي تشكيل انجمن و مجامع احتياجي از حكومت ندارد. ولي از ابتداي تاسيس جمهوري اسلامي برداشت قوه مجريه از اين اصل اينچنين بود كه بايد اول مجوز بگيريد بعد تاسيس شويد. و در همين راستا با وجودي كه از جهت استدلال حقوقي نيازي به كسب مجوز نداشتيم، ولي رفتيم و درخواست مجوز كرديم، زيرا مي خواستيم نشان دهيم ما گروه زيرزميني نيستيم، فعاليت هايمان بر طبق قوانين موضوعه خواهد بود و سه سال و نيم ما هر ده روز يك بار مي رفتيم و با وجود اين كه در كميسيون ماده ده احزاب تصويب شد كه اين كانون را ثبت كنند، اما بعدا به دلايلي كه براي ما روشن نيست و هرگز هم چيزي به عنوان نشد. هيچ عذرموجه و مساله قانوني هم در بين نبود، از ثبت ما تاكنون خودداري كردند و اين يك نمونه از مواردي است كه حكومت ها با ديده شك و ترديد به يك انجيو نگاه مي كنند.
