آلبوم جدید گروه راک My Morning Jacket از کنتاکی: ترکیب راک جنوب آمریکا و راک مدرن بریتانیا

گروه راک My Morning Jacket با چهارمین آلبوم خود که صبح سه‌شنبه (امروز به وقت آمریکا) انتشار یافت، به انتظارهائی که نقدهای پراشتیاق منتقدان در همه مجلات تخصصی در باره این آلبوم به وجود آورده بود، خاتمه داد. نام آلبوم جدید مای مورنینگ جکت، یک حرف است، حرف زی یا زد Z، که می‌توانند مخفف واژه buzz باشد، به مفهوم سرو صدائی که این آلبوم در میان علاقمندان موسیقی قبل از انتشار آن به پا کرد. گروه My Morning Jacket کار ضبط آلبوم جدید خود Z را در شمال ایالت نیویورک با همکاری تهیه‌کننده برجسته جان لکی Lackie انجام داد، که گروه‌ها و هنرمندان عمده‌ای مثل George Harrisonو Stone Roses و Pink Floyd را یاری داده است. بهنام ناطقی (رادیوفردا، نیویورک): گروه My Morning Jacket را در طبقه‌بندی راک روستائی فضائی قرار می‌دهند. اما چهارمین آلبوم این گروه، به خاطر تغییر اعضا و تهیه‌کننده، در واقع شروع جدیدی است برای گروهی که همگی نوازندگان آن از شهر لوئی‌ویل ایالت کنتاکی، در جنوب آمریکا برخاسته‌اند. گروه My Morning Jacket کار ضبط آلبوم جدید خود Z را در شمال ایالت نیویورک با همکاری تهیه‌کننده برجسته جان لکی Lackie انجام داد، که گروه‌ها و هنرمندان عمده‌ای مثل George Harrisonو Stone Roses و Pink Floyd را یاری داده است. ترانه‌ای به نام «همسرائی بدون کلام» یا Wordless Chorus آغازگر آلبوم Z با ادعای برتری شروع می‌شود، صدای خواننده در پژواک زیاد و در هاله‌ای از نوای گیتار بیس طنین‌ می‌اندازد در حالیکه می‌خواند ما ابداع‌گریم و دیگران مقلد. گروه My Morning Jacket در این نخستین ترانه، همه تاثیرپذیری‌ها و منابع الهام خود را با سرعتی گیج کننده مرور می‌کند: از نوای موسیقی کاونتری یا روستائی، کاونتری راک، سرودهای راک جنوبی تا موسیقی پاپ دهه 1970 رادیوهای AM، مثل کارهای گروه Who و بیشتر از همه، صدای الکترونیک راک فضائی که Brian Eno در دهه 1970 ابداع کرد. کار گروه My Morning Jacket، به خصوص با توجه به صدای تودماغی خواننده‌اش Jim James که پیر پیش‌کسوت راک کلاسیک Neil Young را به یاد می‌آورد، از یکسو از منابع موسیقی راک سنتی جنوب آمریکا یا Southern Rock سیراب می‌شود و از سوی دیگر، در سازبندی و رنگ‌آمیزی، جلوه‌هائی از موسیقی پیش‌تاز راک مدرنی دارد که نماینده‌ برجسته آن گروه انگلیسی Radiohead است. با این حال، به قول منتقد مجله تخصصی Billboard، گروه My Morning Jacket در آلبوم Z می‌خواهد از ترکیب راک جنوبی و ریدیوهد، که به آن شناخته می‌شد، فراتر برود. ترانه راک فضائی Gideon یکی از کارهای درخشان در آلبوم Z است. منتقد مجله تخصصی Spin صدای موسیقی گروه مای‌ مورنینگ جکت را «حماسی» توصیف می‌‌کند و می‌نویسد جالب است تصور کنیم که جیم جیمز این ترانه‌ها را در دالان مرطوب عظیمی اجرا می‌کند در حالیکه ریشش از عرق خیس شده و باد زیر کت مخملی‌اش می‌زند، با اینکه می‌دانیم همه این ترانه‌ها در استودیو ضبط شده‌اند، ولی صدائی چنین حماسی، تصاویر اسطوره‌ای خود را می‌طلبد. منتقد اسپین نقش تهیه‌کننده جدید در کار گروه مای مورنینگ جکت را حذف reverb های اضافی آلبوم‌های قبلی می‌داند که ضمن حفظ شخصیت اثیری ترانه‌ها، صدای آنها را شفاف‌تر کرده است. ترانه برای تو می‌تپد It Beats 4 U باردیگر مهارت در استفاده از پژواک و کوردهای تکرارشونده مینی‌مال را نشان می‌دهد. ترانه‌های Jim James و گروه مای مورنینگ جکت،هر چند سازبندی به اصلاح نشئه‌ای دارند، ولی هرگز وارد قلمرو خواب‌آور نمی‌شوند، و به قول منتقد Spin در کنار صداهای عجیب و غریب و پژواک و ریورب و فضائی، زخمه‌های گیتار به شنونده یادآور می‌شوند که مجبور نیست برای لذت بردن از این آلبوم زحمت بکشد. دستاورد گروه مای مورنینگ جکت، که از یک سو در موسیقی بلوز و soul سیاهان آمریکا و موسیقی راک جنوبی نظیر Lynyrd Skynyrd و از سوی دیگر در راک فضائی و نشئه‌پرور بریتانیائی ریشه دارد، هرچند تلاش سنگینی را نشان می‌دهد، اما هیچوقت جنبه سرگرم‌کنندگی و لذت‌بخش خود را از دست نمی‌دهد. منتقد مجله موسیقی Rolling Stone معتقد است که تغییر دوعضو گروه پیش از ضبط آلبوم Z به Jim James امکان داده که برای اولین بار ترانه‌های پاپ بنویسد. نمونه‌اش ترانه What a Wonderful Man است که روایتی است به سبک راک جنوبی یا دیکسی راک با الهام ترانه Happy Jack که گروه Who در اوائل دهه 1970 بیرون داد. گروه مای مورنینگ جکت از روز پنجشنبه ششم اکتبر تور جدیدی را دور آمریکا شروع می‌کند برای معرفی آلبوم جدید Z. این گروه در تور قبلی خود برای آلبوم It Still Moves طی 18 ماه 400 اجرای زنده عرضه کرد. قدرت این اجراهای زنده در بالابردن شهرت گروه در میان علاقمندان موسیقی راک غیرمتعارف موثر بود. آقای دان ون‌کلیف، رئیس فدراسیون مغازه‌های مستقل صفحه‌فروشی در آمریکا معتقد است که گروه مای مورنینگ جکت در حال حاضر بهترین گروه راک فعال در آمریکا از نظر عرضه اجراهای زنده است.