در پی امتناع وزارت کشور از صدور اجازه، خانم شیرین عبادی تجمع اعتراض به صدور حکم برای افراد زیر 18 سال را لغو کرد

استانداری تهران از صدور اجازه برای تجمعی اعتراضی در پارک لاله تهران علیه احکام اعدام برای افراد زیر 18 سال امتناع کرد. خانم شیرین عبادی، موسس کانون مدافعان حقوق بشر و برنده جایزه نوبل صلح سال 2003، در مصاحبه با رادیوفردا می گوید علیرغم پیوستن ایران به کنوانسیون کنوانسيون بين المللي حقوق کودک که اعدام افراد زیر 18 سال را ممنوع می کند، «اما بازهم احکام اعدام صادر مي شد، به همين دليل من درخواست کردم که يک گردهمايي در 19 آبان در پارک لاله انجام شود.» خانم عبادی افزود چون تصمیم ندارد کار غیرقانونی بکند، برگزاری تجمع را لغو کرد. خانم عبادی گفت صدور اینگونه احکام مطابق قوانین ایران غیرقانونی نیست و درخواست او این است که قانون عوض شود. خانم عبادی می گوید: «در حالتي هم که قوه قضاييه خودش قبول دارد که اعدام افراد کمتر از 18 سال درست نيست، اگر براي چنين مساله اي اجازه تجمع داده نشود، پس آزادي تجمعات که در قانون اساسي ما قيد شده، کجا مي خواهد اعمال شود؟» نازي عظيما (راديو فردا): به تجمع اعتراضي که قرار بود امروز به درخواست شيرين عبادي برگزار شود، مجوز داده نشد. در اين تجمع که حمايت و شرکت سازمانهاي غير دولتي چون انجمن حمايت از حقوق کودک، کانون مدافعان حقوق بشر، مرکز فرهنگي زنان، مرکز هستيها انديش، انجمن دفاع از حقوق زندانيان، انجمن حمايت و ياري آسيب ديدگان اجتماعي، انجمن حمايت از کودکان و نوجوانان توانياب، انجمن حاميان کودکان کار و جمعيت زنان مبارزه با آلودگي محيط زيست را با خود داشت، قرار بود علاوه بر خانم عبادی، برنده جايزه صلح نوبل 2003، دو فقيه نيز در مورد سن مسئوليت کيفري سخن بگويند و براي نمايندگان سازمانهاي غير دولتي نيز زماني براي ابراز نظر در نظر گرفته شده بود. در مصاحبه ای که با شيرين عبادي در تهران دارم، از او درباره علت و موضوع برگزاري اين تجمع مي پرسم. بنيانگزار انجمن حمايت از حقوق کودک و از موسسان کانون مدافعان حقوق بشر در ايران با ما چنين مي گويد: شيرين عبادي (موسس کانون مدافعان حقوق بشر، تهران): اين تجمع براي اعتراض به صدور حکم اعدام براي افراد کمتر از 18 سال قرار بود برگزار شود و با توجه به اين که دولت ايران به کنوانسيون بين المللي حقوق کودک پيوسته و در کنوانسيون هم اعدام براي کودکان کمتر از 18 سال ممنوع است، اما بازهم احکام اعدام صادر مي شد، به همين دليل من درخواست کردم که يک گردهمايي در 19 آبان در پارک لاله انجام شود. ن . ع : خانم عبادي جريان برگزاري اين تجمع به چه صورت بود؟ آيا به جز شما هم کسان ديگري يا سازمانهاي ديگري هم شرکت داشتند؟ شيرين عبادي: براي برگزاري اين تجمع در ابتدا من با وزارت کشور تماس گرفتم، مربوط است به استانداري تهران و استانداري تهران تماس گرفته شد، کتبا چنين درخواستي را ارائه دادم. بعد از اين که يک مدتي صرف الوقت شد، نهايتا گفتند که اجازه نمي دهند و چون من تصميم ندارم کار غير قانوني بکنم، من اين تجمع را لغو کردم. ن.ع.: شما گفتيد که علت برگزاري اين تجمع مخالفت با مجازات اعدام نوجوانان است. ممکن است در مورد سن قانوني براي مجازات اعدام در ايران بيشتر توضيح دهيد؟ شيرين عبادي: به موجب قانون ما سن مسئوليت کيفري در مورد دختر نه سال تمام و در مورد پسر 15 سال تمام است. به اين معنا که اگر دختري ده ساله يا پسري 16 ساله مرتکب جرم شود، به موجب حکم قانون با وي به همان گونه و شيوه رفتار مي شود که اگر فردي 40 ساله مرتکب آن جرم شده بود و بر همين مبنا احکام اعدام براي افراد کمتر از 18 سال صادر مي شود و قانوني هم هست. يعني کار دادگاه غير قانوني نيست. درخواست اين بود که قانون عوض شود. قوه قضاييه هم در تاييد نادرستي اعدام براي افراد کمتر از 18 سال تقريبا بيش از دو سال است که صحبت مي کند و مي گويد که طرحي در دست دارد که قرار است به مجلس برود که هنوز نرفته البته. بنابراين تعجب من اين است که چرا به من اجازه تجمع نمي دهند. ن.ع.:: خانم عبادي آيا دليلي هم براي اين که با اين تجمع مخالفت کردند براي شما آوردند؟ شيرين عبادي: مهمترين مساله اين است که اولا کتبا به ما چيزي ندادند که درخواست رد شده، در حالي که درخواست من کتبي بوده و مي بايستي کتبا به ما نامه مي نوشتند که درخواست تجمع شما رد شده. فقط شفاهي گفتند که موافقت نشده و شما حق نداريد که اين تجمع را برگزار کنيد. ظاهرا حرفي که مي زدند اين بود که چون قوه قضاييه خودش در نظر دارد که طرحي به مجلس ارائه کند که اعدام کمتر از 18 سال را ممنوع کند، بنابراين ديگر لزومي به تجمع نيست که البته اين استدلال کاملا نادرست است. زيرا که اولا قوه قضاييه بيش از دو سال است که حرف اين مساله را مي زند، ولي تا الان انجام نداده. برفرض هم که قوه قضاييه بخواهد اين کار را بکند، اين که عده اي از شهروندان درخواست خودشان را مبني بر لغو صدور حکم اعدام براي افراد کمتر از 18 سال در يک اجتماع مسالمت آميز عنوان کنند، در حقيقت نزديکي اين فکر را با مردم مي رساند و کمک مي کند به تصويب اين طرح، اگر که قرار باشد به پارلمان برود، اما مساله مهم در اينجا است که اگر به برنده جايزه صلح براي اعتراض به صدور حکم اعدام براي افراد کمتر از 18 سال در حالتي که جزو تعهدات بين المللي ايران است هنگام پيوستن به کنوانسيون حقوق کودک و در حالتي هم که قوه قضاييه هم خودش قبول دارد که اعدام افراد کمتر از 18 سال درست نيست، اگر براي چنين مساله اي اجازه تجمع داده نشود، پس آزادي تجمعات که در قانون اساسي ما قيد شده، کجا مي خواهد اعمال شود و سئوال من از کساني که با درخواست تجمع من مخالفت کردند اين است که اگر براي من و به اين دليل کاملا بديهي و ساده نمي خواهيد اجازه تجمع دهيد، بفرماييد به چه افرادي مي خواهيد اجازه تجمع دهيد؟