مقتدی صدر، روحانی تندروی شيعه و رهبر جریان صدر در عراق پس از حدود یک دهه فعالیت سیاسی روز شنبه ۲۶ بهمن با انتشار اعلامیه‌ای خروج خود را از صحنه سیاسی عراق اعلام کرد.
مقتدی صدر در این اعلامیه که خبرگزاری فرانسه آن را منتشر کرده است، از «عدم مداخله در تمامی شئون سیاسی» خبر داده و گفته است: «بدین وسیله اعلام می‌کنم که از این پس هیچ جناحی نمایندگی ما را در هیچ پستی چه در داخل و چه در خارج از دولت یا پارلمان بر عهده ندارد.»
مقتدی صدر در این اعلامیه افزوده است که تصمیم وی برای ترک سیاست از دیدگاه شریعت اسلامی و به منظور «حفظ نام نیک صدر، به‌ویژه دو شهید صدر» گرفته شده‌است.
اشاره وی به پدر خود و یکی دیگر از بستگان‌اش است که در دوران ریاست‌جمهوری صدام حسین کشته شدند.
وی در اعلامیه خود افزوده که هدف از این تصمیم هم‌چنین «پایان دادن به تمامی فسادهای اداری است که رخ داده و احتمال دارد در آینده رخ دهد.»
مقتدی صدر هم‌چنین خبر داد که دفاتر سیاسی جریان صدر از این پس تعطیل خواهند شد اما دفاتر مربوط به کمک‌های اجتماعی، رسانه و آموزش هم‌چنان دایر خواهند بود.
به نوشته خبرگزاری فرانسه، مقام‌های جنبش صدر از صدور این اعلامیه توسط مقتدی صدر ابراز «تعجب» کرده‌اند و «هنوز مشخص نیست که تصمیم مقتدی صدر موقتی یا دائمی.»
یک مقام جریان صدر به این خبرگزاری گفته که «به خاطر ناگهانی بودن این تصمیم کسی حاضر نیست در مورد این موضوع اظهارنظر کند» اما افزوده که «این تصمیمی بسیار جدی است و به نظر من عوض نخواهد شد.»
اعلام تصمیم ترک سیاست از سوی مقتدی صدر و دفاتر سیاسی او دو ماه پیش از برگزاری انتخابات پارلمانی عراق انجام می‌شود.
هم‌اینک شش وزیر دولت عراق مربوط به جریان صدر هستند و گروه صدر ۴۰ کرسی از مجموع ۳۲۵ کرسی مجلس این کشور را در دست دارد.
فعالیت‌های سیاسی جریان صدر با انتقاد شدید مقتدی صدر به حمله سال ۲۰۰۳ آمریکا به عراق آغاز شد و گروه شبه‌نظامی «جیش‌المهدی» به رهبری مقتدی صدر مکرراً با نیروهای آمریکایی درگیر شده‌است.
«جیش‌المهدی» در میانه دهه گذشته میلادی هم‌چنین نقش عمده‌ای در خشونت‌های بین شیعه و سنی در عراق داشته است، خشونت‌هایی که هزاران کشته بر جای گذاشته است.
گروه صدر در سال ۲۰۰۸ پس از نبردهایی سنگین با نیروهای امنیتی عراقی و آمریکایی فعالیت‌های شبه‌نظامی خود را به حالت تعلیق درآورد.
مقتدی صدر در دی‌ماه ۸۹ (ژانویه ۲۰۰۱) پس از آن‌که نزدیک به چهار سال را در ایران به سر برده‌بود به عراق بازگشت و در آن تاریخ نزدیک به ۲۰ هزار نفر برای شنیدن سخنان او در شهر نجف جمع شدند.
مقتدی صدر در این اعلامیه که خبرگزاری فرانسه آن را منتشر کرده است، از «عدم مداخله در تمامی شئون سیاسی» خبر داده و گفته است: «بدین وسیله اعلام می‌کنم که از این پس هیچ جناحی نمایندگی ما را در هیچ پستی چه در داخل و چه در خارج از دولت یا پارلمان بر عهده ندارد.»
مقتدی صدر در این اعلامیه افزوده است که تصمیم وی برای ترک سیاست از دیدگاه شریعت اسلامی و به منظور «حفظ نام نیک صدر، به‌ویژه دو شهید صدر» گرفته شده‌است.
اشاره وی به پدر خود و یکی دیگر از بستگان‌اش است که در دوران ریاست‌جمهوری صدام حسین کشته شدند.
وی در اعلامیه خود افزوده که هدف از این تصمیم هم‌چنین «پایان دادن به تمامی فسادهای اداری است که رخ داده و احتمال دارد در آینده رخ دهد.»
مقتدی صدر هم‌چنین خبر داد که دفاتر سیاسی جریان صدر از این پس تعطیل خواهند شد اما دفاتر مربوط به کمک‌های اجتماعی، رسانه و آموزش هم‌چنان دایر خواهند بود.
به نوشته خبرگزاری فرانسه، مقام‌های جنبش صدر از صدور این اعلامیه توسط مقتدی صدر ابراز «تعجب» کرده‌اند و «هنوز مشخص نیست که تصمیم مقتدی صدر موقتی یا دائمی.»
یک مقام جریان صدر به این خبرگزاری گفته که «به خاطر ناگهانی بودن این تصمیم کسی حاضر نیست در مورد این موضوع اظهارنظر کند» اما افزوده که «این تصمیمی بسیار جدی است و به نظر من عوض نخواهد شد.»
اعلام تصمیم ترک سیاست از سوی مقتدی صدر و دفاتر سیاسی او دو ماه پیش از برگزاری انتخابات پارلمانی عراق انجام می‌شود.
هم‌اینک شش وزیر دولت عراق مربوط به جریان صدر هستند و گروه صدر ۴۰ کرسی از مجموع ۳۲۵ کرسی مجلس این کشور را در دست دارد.
فعالیت‌های سیاسی جریان صدر با انتقاد شدید مقتدی صدر به حمله سال ۲۰۰۳ آمریکا به عراق آغاز شد و گروه شبه‌نظامی «جیش‌المهدی» به رهبری مقتدی صدر مکرراً با نیروهای آمریکایی درگیر شده‌است.
«جیش‌المهدی» در میانه دهه گذشته میلادی هم‌چنین نقش عمده‌ای در خشونت‌های بین شیعه و سنی در عراق داشته است، خشونت‌هایی که هزاران کشته بر جای گذاشته است.
گروه صدر در سال ۲۰۰۸ پس از نبردهایی سنگین با نیروهای امنیتی عراقی و آمریکایی فعالیت‌های شبه‌نظامی خود را به حالت تعلیق درآورد.
مقتدی صدر در دی‌ماه ۸۹ (ژانویه ۲۰۰۱) پس از آن‌که نزدیک به چهار سال را در ایران به سر برده‌بود به عراق بازگشت و در آن تاریخ نزدیک به ۲۰ هزار نفر برای شنیدن سخنان او در شهر نجف جمع شدند.
