بشریت تنها دو دقیقه و نیم با نیمهشب، زمانی که جهان به انتها میرسد، فاصله دارد.
این جمله، ابتدای یک شعر نیست، بلکه پیشبینی «ساعت قیامت» است. ساعت قیامت، یک ساعت سمبولیک است که از سال ۱۹۴۷ توسط «بولتن دانشمندان اتمی» به روز رسانی میشود.
این بولتن یک نشریه علمی، اما غیر فنی، است که به بررسی مسائل مربوط به امنیت کره زمین در مقابل خطرات بمبهای اتمی و دیگر سلاحهای کشتار دسته جمعی، تغییرات اقلیمی، فنآوریهای نوین و بیماریهای بشری میپردازد.
به گزارش ایندیپندنت، لارنس کراسس و دیوید تیلی، که مدیریت موسسه پژوهشنامه دانشمندان اتمی را به عهده دارند، اعلام کردهاند که دلیل جلوبردن این ساعت به میزان نیم دقیقه این است که آنها باور دارند بشریت در مقابله با دو خطر اصلی رو به رویش یعنی سلاحهای اتمی و گرمایش زمین، شکست خورده است.
به گفته این پژوهشگران، ساخت و توسعه سلاحهای اتمی توسط کره شمالی، هند، پاکستان، روسیه و چین ، نامشخص بودن آینده برنامه اتمی ایران، و اوضاع نامشخص روابط آمریکا و روسیه از دیگر مواردی بودند که در جلو بردن زمان این ساعت نقش داشتهاند.
به گفته این پژوهشگران، ساخت و توسعه سلاحهای اتمی توسط کره شمالی، هند، پاکستان، روسیه و چین ، نامشخص بودن آینده برنامه اتمی ایران، و اوضاع نامشخص روابط آمریکا و روسیه از دیگر مواردی بودند که در جلو بردن زمان این ساعت نقش داشتهاند.
به گزارش نیویورک تایمز، دانشمندان این بولتن اعتقاد دارند که همه این موارد با سخنان دونالد ترامپ،رئیس جمهور آمریکا، وخیمتر شدند: «همه اینها مواردی هستند که با اشارات ترامپ وضع بدتری پیدا میکنند. یا به خاطر باور اشتباه وی که خطر سلاحهای اتمی یا گرمایش زمین را میشود نادیده گرفت یا اینکه (فکر میکند) حرف رئیس جمهور آمریکا برای بقیه جهان مهم نیست.»
نویسندگان «بولتن دانشمندان اتمی» می گویند بسیاری از اعضای کابینه وی هنوز در انتظار رای اعتماد هستند و او وقت کمی داشته که اقدامی رسمی انجام دهد.
پیشتر استيون هاوکينگ که او را بزرگترين دانشمند زنده جهان می دانند در مورد خطرات هسته ای و جلو کشیدن ساعت قیامت گفته بود: «از زمان بمباران هيروشيما و ناگازاکی، از هيچ سلاح هسته ای استفاده نشده است. با اين حال جهان، بيش از يک مورد، به فاجعه نزديک تر شده است و شانس آورده ايم که هنوز زنده ايم.»
او افزود: «همراه با اين که در لبه پرتگاه ِ يک عصر هسته ای جديد و دوران بی سابقه تغييرات اقليمی ايستاده ايم، دانشمندان مسووليت ويژه ای دارند که يک بار ديگر افکار عمومی را در باره اين خطرها آگاه سازند و به رهبران در باره خطرهايی که بشريت با آن روبرو است، هشدار دهند.»