شهروندان آلمانی از صبح روز یکشنبه ۲۲ سپتامبر، پای صندوقهای رای رفتند تا نمایندگان پارلمان آن کشور را انتخاب کنند.
پیشبینیهای اولیه حاکی از آن است که «دمکراتمسیحی»ها به رهبری آنگلا مرکل، صدر اعظم کنونی آن کشور، بیشترین کرسیها را به خود اختصاص میدهد.
اما حزب «دمکرات آزاد» که همراه دمکرات مسیحیها دولت کنونی را تشکیل میدهند، ممکن است، حداقل پنج درصد رای لازم برای ورود به پارلمان را به دست نیاورد. در آن صورت آنگلا مرکل باید ائتلاف جدیدی را با «سبز»ها یا «سوسیالدمکرات»ها تشکیل دهد.
البته بنا بر برخی دیگر نظرسنجیها ائتلاف میتواند همچنان پابرجا بماند اما ممکن است تنها ۴۴ درصد کرسیها را به دست بیاورد که باز هم برای تشکیل دولت اکثریتی کافی نیست.
نظرسنجیها از اقبال ۲۸ درصدی برای سوسیالدمکراتها و هشت درصدی برای سبزها حکایت دارند.
مرکل از مدافعان واحد پول اروپا «یورو» و اتحادیه اروپا به شمار میرود. آلمان بزرگترین اقتصاد قاره اروپاست و انتخابات آن کشور بر دیگر کشورهای این قاره و به ویژه بر اتحادیه اروپا تاثیرگذار است.
آنگلا مرکل؛ «بانوی آهنین» آلمان
آنگلا مرکل در پاییز ۱۹۸۹ به فعالیت سیاسی علاقهمند شد و در همان زمان با عضویت در حزب «آغاز دمکراتیک»، به عنوان سخنگوی آن انتخاب شد. این حزب در واقع از حمایت کلیسای پروتستان برخوردار بود.
«آغاز دمکراتیک» و دمکراتمسیحیها توانستند در سال ۱۹۹۰ دولت ائتلافی آلمان را تشکیل دهند.
اما در نهایت حزب آنگلا مرکل به بخشی از دمکراتمسیحیها در شرق آلمان تبدیل شد و به این شکل بود که خانم مرکل نیز خود به خود به عضویت این حزب درآمد.
در سال ۱۹۹۴ وزارت محیط زیست، منابع طبیعی و ایمنی اتمی آلمان را در دولت هلموت کهل در دست گرفت. حزب در انتخابات ۱۹۹۸ قدرت را به سوسیالدمکراتها واگذار کرد.
از آن زمان آنگلا مرکل همراه رهبر جدید حزب، بازسازی و نوسازی دمکراتمسیحیها را بر عهده گرفتند.
اما تا سال ۲۰۰۵، تلاشهای او برای رهبری به بار ننشست تا بالاخره در آن سال رهبری دولت بزرگ ائتلافی (با رقیب خود سوسیالدمکراتها) را برعهده گرفت.
به نوشته دویچهوله گفته میشود خانم مرکل هم در حزب خود و هم در میان شهروندان آلمانی هواداران زیادی دارد.
پیشبینیهای اولیه حاکی از آن است که «دمکراتمسیحی»ها به رهبری آنگلا مرکل، صدر اعظم کنونی آن کشور، بیشترین کرسیها را به خود اختصاص میدهد.
اما حزب «دمکرات آزاد» که همراه دمکرات مسیحیها دولت کنونی را تشکیل میدهند، ممکن است، حداقل پنج درصد رای لازم برای ورود به پارلمان را به دست نیاورد. در آن صورت آنگلا مرکل باید ائتلاف جدیدی را با «سبز»ها یا «سوسیالدمکرات»ها تشکیل دهد.
البته بنا بر برخی دیگر نظرسنجیها ائتلاف میتواند همچنان پابرجا بماند اما ممکن است تنها ۴۴ درصد کرسیها را به دست بیاورد که باز هم برای تشکیل دولت اکثریتی کافی نیست.
نظرسنجیها از اقبال ۲۸ درصدی برای سوسیالدمکراتها و هشت درصدی برای سبزها حکایت دارند.
مرکل از مدافعان واحد پول اروپا «یورو» و اتحادیه اروپا به شمار میرود. آلمان بزرگترین اقتصاد قاره اروپاست و انتخابات آن کشور بر دیگر کشورهای این قاره و به ویژه بر اتحادیه اروپا تاثیرگذار است.
آنگلا مرکل؛ «بانوی آهنین» آلمان
آنگلا مرکل در پاییز ۱۹۸۹ به فعالیت سیاسی علاقهمند شد و در همان زمان با عضویت در حزب «آغاز دمکراتیک»، به عنوان سخنگوی آن انتخاب شد. این حزب در واقع از حمایت کلیسای پروتستان برخوردار بود.
«آغاز دمکراتیک» و دمکراتمسیحیها توانستند در سال ۱۹۹۰ دولت ائتلافی آلمان را تشکیل دهند.
اما در نهایت حزب آنگلا مرکل به بخشی از دمکراتمسیحیها در شرق آلمان تبدیل شد و به این شکل بود که خانم مرکل نیز خود به خود به عضویت این حزب درآمد.
در سال ۱۹۹۴ وزارت محیط زیست، منابع طبیعی و ایمنی اتمی آلمان را در دولت هلموت کهل در دست گرفت. حزب در انتخابات ۱۹۹۸ قدرت را به سوسیالدمکراتها واگذار کرد.
از آن زمان آنگلا مرکل همراه رهبر جدید حزب، بازسازی و نوسازی دمکراتمسیحیها را بر عهده گرفتند.
اما تا سال ۲۰۰۵، تلاشهای او برای رهبری به بار ننشست تا بالاخره در آن سال رهبری دولت بزرگ ائتلافی (با رقیب خود سوسیالدمکراتها) را برعهده گرفت.
به نوشته دویچهوله گفته میشود خانم مرکل هم در حزب خود و هم در میان شهروندان آلمانی هواداران زیادی دارد.