جورج مارتین، تهیه‌کننده گروه بیتلز، که در یک تغییر سریع و تاریخی این گروه موسیقی ناشناخته را به پیشقراول انقلاب در موسیقی و فرهنگ پاپ بدل کرد، روز چهارشنبه ۱۹ اسفند در سن ۹۰ سالگی درگذشت.
ادم شارپ، مدیر برنامه‌های جورج مارتین، در بیانیه‌ای اعلام کرد که او شامگاه سه‌شنبه در خانه‌اش و در آرامش از دنیا رفت.
به گزارش خبرگزاری آسوشیتدپرس، جورج مارتین فروتن‌تر از آن بود که خود را «عضو پنجم» گروه بیتلز بداند. ولی پل مک کارتنی، یکی از اعضای گروه، روز چهارشنبه گفت: «اگر کسی لیاقت این عنوان را داشته باشد، جورج مارتین است».
مک‌کارتنی، جورج مارتین را مردی «متشخص و بافرهنگ» نامید، «کسی که می‌توانست همچون پدر دوم او باشد».
جورج مارتین برخی از محبوب‌ترین و تاثیرگذار‌ترین ترانه‌ها و آلبوم‌های موسیقی مدرن را تهیه کرده است. از نخستین آلبوم بیتلز در سال ۱۹۶۲ که تولیدش یک روز طول کشید تا تولید آلبومی نظیر «گروهبان فلفل» که باید ماهها روی آن کار می‌شد.
جورج مارتین بر تمامی این آلبوم‌ها نظارت داشت، به تولیدشان کمک کرد و حتی گاهی کنار کشید و گروه بیتلز کنار او گام‌های بلند برداشت و پیش رفت.
جورج مارتین در مصاحبه‌ای با خبرگزاری آسوشیتدپرس در سال ۲۰۰۲ گفته بود: پس از آنکه اولین مراحل ضبط آهنگ‌ها در استودیو تمام می‌شد و آنها می‌خواستند کاری جسورانه‌تر کنند، می‌گفتند: «مارتین چه کار می‌تونی برامون بکنی؟» من هم در جواب می‌گفتم: «هر چه بخواهید می‌تونم انجام بدم».
استعداد و خلاقیت‌های جورج مارتین به شکلی شایسته به رسمیت شناخته شد. برای تولید موسیقی فیلم بیتلز با نام «شب زنده‌داری با بزن و بکوب» نامزد دریافت اسکار شد. شش جایزه گرمی برد و در سال ۱۹۹۹ نامش به فهرست مشهور‌ترین چهره‌های «راک اند رول» اضافه شد. سه سال پیش از آن نیز ملکه انگلستان به او عنوان شوالیه داده بود.
گذشته از بیتلز، جورج مارتین با تعداد زیادی از خوانندگان و گروه‌های موسیقی نظیر شرلی بسی، الیا فیتزجرالد، استیوی واندر، التون جان و سلین دیون همکاری کرده است.
در سال‌های دهه شصت میلادی با تعدادی از ستاره‌های موسیقی آن دوران مثل سیلا بلک، جری و پیس میکرز، بیلی جی کریمر و داکوتاز همکاری داشت و در سال ۱۹۶۳ ترانه‌هایی که او تهیه کرده بود برای ۳۷ هفته بی‌وقفه در صدر جدول پر فروش‌ترین‌های موسیقی پاپ بریتانیا قرار گرفت. او در مجموع تهیه‌کننده ۷۰۰ صفحه موسیقی بوده است.
اما مهم‌ترین بخش از میراث او، همکاری‌اش با گروه بیتلز است.
قبل از شکل‌گیری گروه بیتلز، چند تهیه کننده و مدیر بانفوذ کار کنترل آثار همه خوانندگان و گروه‌های پاپ بریتانیا را انجام می‌دادند. اما بیتلز این سنت را شکست و اعضای آن تصمیم گرفتند که آقای خود باشند. آنها جزء اولین گروه‌های موسیقی راک هستند که تمام ترانه‌ها و آهنگ‌ها را خود ساخته و تنظیم می‌کردند.
به محض شروع این همکاری، رابطه جورج مارتین با گروه بیتلز چنان محکم شد که آنها اجازه دادند او در تنظیم و حتی تغییر برخی از اشعار و ترانه‌های آنها دست ببرد. نتیجه آن تحولی بود که گروه بیتلز در جستجوی آن بود و ظرف چند سال این گروه به معروف‌ترین نماینده موسیقی نوپای راک اند رول بدل شد.
جورج مارتین فرزند یک خانواده کارگر ساکن محلات شمال لندن بود. پدرش نجار بود و او در یک خانه معمولی که آشپزخانه، توالت، حمام و برق نداشت بزرگ شد. با این همه در فراگیری و بعد‌ها در ساخت موسیقی استعداد عجیبی داشت. در هنرستان‌ها و مراکز آموزش موسیقی متعددی در شهر لندن تحصیل کرد و کمپوزیسیون، تنظیم موسیقی برای ارکستر و نواختن پیانو را آموخت.
او در کتاب خاطراتش که با عنوان «تمام آنچه که لازم دارید گوش است» می‌نویسد: «موسیقی تقریبا تمام زندگی من بود».
به همین خاطر اعضای گروه بیتلز که هیچ‌کدام آموزش موسیقی ندیده بودند از توانایی‌های جورج مارتین و به خصوص دانش او از موسیقی کلاسیک بهره‌مند شدند.
جورج مارتین پس از پایان همکاری‌اش با بیتلز هیچ‌گاه نتوانست موفقیت هنری آن دوره را تکرار کند. ولی در همکاری با تعدادی از خوانندگان و گروه‌های موسیقی در سال‌های بعد توانست موفقیت تجاری فراوانی کسب کند.
دو نمونه برجسته از این موفقیت، ترانه‌هایی است که برای فیلم‌های جیمز باند تهیه کرد. یکی به نام «انگشت طلا» که شرلی بسی آن را می‌خواند و دیگری به نام «زندگی کن و بگذار بمیرد» که پل مک کارتنی آن را اجرا کرده است.
پل مک کارتنی روز چهارشنبه گفت با درگذشت جورج مارتین، «جهان یک مرد واقعا بزرگ را از دست داد که بر روح من و تاریخ موسیقی بریتانیا تاثیری غیرقابل انکار به جای گذاشت».
