ایران بزرگ‌ترین زندان روزنامه‌نگاران در دنیاست. این گفته‌ای است که سازمان‌های مدافع حقوق روزنامه‌نگاران، از جمله سازمان گزارشگران بدون مرز، بارها به آن اشاره کرده‌اند. بازداشت ده‌ها روزنامه‌نگار پس از انتخابات ریاست جمهوری در ایران خود گواهی بر وضعیت روزنامه‌نگاران در ایران است.
احمد زيدآبادی، شيوا نظرآهاری، هنگامه شهيدی و بهمن احمدی امويی همراه با ده‌ها نام ديگر همگی کسانی هستند که کارشان نوشتن، عکس گرفتن و تهيه مطلب برای مطبوعات است، رسانه‌هايی که در دنيا به رکن چهارم دموکراسی شهرت دارند.
اکنون احمد زيدآبادی، يکی از روزنامه‌نگاران بازداشت شده، در ديدار با همسرش می‌گويد که در زندان به مرز جنون رسيده و قصد خودکشی داشته است.
مهديه محمدی، همسر احمد زيدآبادی، در اين باره به راديوفردا گفته است: «علاوه بر ۱۳ روز اعتصاب غذای آقای زيدآبادی در سلول انفرادی، ۱۸ روز ديگر هم که آنجا مانده حالت جنون به او دست داده است و خودش می‌گفت نمی‌توانم توضيح دهم، فقط به فکر اين بودم که خودم را از بين ببرم«.
مادر هنگامه شهيدی، روزنامه‌نگار و عضو شورای مرکزی حزب اعتماد ملی و مشاور امور بانوان مهدی کروبی، هم درباره وضعيت دخترش به راديوفردا چنين گفته است: «من برای سلامتی دخترم واقعاً نگران هستم. ۲۰ روز است که از او هيچ خبری ندارم، نمی‌دانم اصلا در اوين است يا نه. زمانی که دخترم را گرفتند من تا ۲۰ روز اصلاً اطلاع نداشتم که او را کجا برده‌اند. به هر جا مراجعه می‌کردم می‌گفتند اسمش در کامپيوتر ما نيست و نمی‌دانيم چه کسانی او را بازداشت کرده‌اند و کجا برده‌اند».
البته بی‌خبری از حال و روز هنگامه شهدی چندی بعد با تلفن او به مادرش پايان يافت. هنگامه شهيدی پس از ۴۰ روز بازداشت در تماسی تلفنی با مادرش از افت شديد فشار خون خود در زندان خبر داد و درخواست کرد آخرين نسخه پزشکی او به مقامات اوين تحويل داده شود.
بهمن احمدی امويی، از روزنامه‌نگاران حوزه اقتصاد که در وب‌سايت شخصی‌اش نگاهی هم به مسايل سياسی روز در ايران داشت، به گفته برادرش ۶۰ روز است که در زندان انفرادی به سر می‌برد.
برادر او درباره اتهام بهمن احمدی امويی به راديوفردا می‌گويد: «هنوز اتهام او مشخص نشده و ما نمی‌دانيم. ما می‌خواهيم هر چه زودتر وضعيت او مشخص شود، يا بگويند جرمش چيست يا او را آزاد کنند».
سازمان گزارشگران بدون مرز، يکی از نهادهای مدافع حقوق روزنامه‌نگاران، ايران را بزرگ‌ترين زندان روزنامه‌نگاران می‌داند. اما ظاهراً تهديد روزنامه‌نگاران محدود به دوران بازداشت و زندان آنها نمی‌شود.
رضا معينی، مسئول بخش ايران در سازمان گزارشگران بدون مرز، در اين باره به راديوفردا می‌گويد: «بعد از ۲۲ خرداد و حوادثی که در ايران رخ داد، اين شکل بازجويی، تهديد قضايی و احضار از طرف نيروهای امنيتی همچنان ادامه دارد. حتی روزنامه‌نگارانی که آزاد شدند، دوباره احضار و مورد بازجويی قرار می‌گيرند يا تلفنی تهديد می‌شوند. حتی بسياری از روزنامه‌نگارانی که در شهرستان‌ها بودند و فعاليت آن‌چنانی در حوادث بعد از انتخابات نداشتند به نهادهای امنيتی احضار شده‌اند تا درباره برخی از فعاليت‌های خود توضيح دهند».
بر پايه گزارش‌ها، هنگامي كه فريده غيرت، وکيل مدافع بهمن احمدی امويی، روزنامه‌نگار زندانی، برای پيگيری پرونده او به دادگاه انقلاب تهران مراجعه کرده بود، مسئولان شعبه امنيت دادگاه می‌گويند پرونده قضايی بهمن احمدی امويی گم شده است.
برادر بهمن احمدی امويی اين مسئله را تأييد می‌کند و می‌گويد: «وقتی وکيل برادرم به دادگاه انقلاب رفته بود، رئيس دادگاه به او گفته بود پرونده بهمن را در اختيار ندارند چون گم شده است و از وکيل خواسته بود هر چه زودتر شماره پرونده بهمن را پيدا کند تا بتوانند وضعيت بهمن را مشخص کنند».
سازمان گزارشگران بدون مرز از بازداشت ده‌ها روزنامه‌نگار در ايران پس از انتخابات رياست جمهوری خبر می‌دهد. برخی ديگر از روزنامه‌نگاران هم از گفت‌وگو با رسانه‌ها منع شده‌اند و اعمال فشار بر روزنامه‌نگاران ايرانی از سوی نهادهای اطلاعاتی و امنيتی و قضايی قصه‌ای است که هنوز به پايان نرسيده است.
احمد زيدآبادی، شيوا نظرآهاری، هنگامه شهيدی و بهمن احمدی امويی همراه با ده‌ها نام ديگر همگی کسانی هستند که کارشان نوشتن، عکس گرفتن و تهيه مطلب برای مطبوعات است، رسانه‌هايی که در دنيا به رکن چهارم دموکراسی شهرت دارند.
بیشتر بخوانید:
مهديه محمدی، همسر احمد زيدآبادی، در اين باره به راديوفردا گفته است: «علاوه بر ۱۳ روز اعتصاب غذای آقای زيدآبادی در سلول انفرادی، ۱۸ روز ديگر هم که آنجا مانده حالت جنون به او دست داده است و خودش می‌گفت نمی‌توانم توضيح دهم، فقط به فکر اين بودم که خودم را از بين ببرم«.
مادر هنگامه شهيدی، روزنامه‌نگار و عضو شورای مرکزی حزب اعتماد ملی و مشاور امور بانوان مهدی کروبی، هم درباره وضعيت دخترش به راديوفردا چنين گفته است: «من برای سلامتی دخترم واقعاً نگران هستم. ۲۰ روز است که از او هيچ خبری ندارم، نمی‌دانم اصلا در اوين است يا نه. زمانی که دخترم را گرفتند من تا ۲۰ روز اصلاً اطلاع نداشتم که او را کجا برده‌اند. به هر جا مراجعه می‌کردم می‌گفتند اسمش در کامپيوتر ما نيست و نمی‌دانيم چه کسانی او را بازداشت کرده‌اند و کجا برده‌اند».
البته بی‌خبری از حال و روز هنگامه شهدی چندی بعد با تلفن او به مادرش پايان يافت. هنگامه شهيدی پس از ۴۰ روز بازداشت در تماسی تلفنی با مادرش از افت شديد فشار خون خود در زندان خبر داد و درخواست کرد آخرين نسخه پزشکی او به مقامات اوين تحويل داده شود.
بهمن احمدی امويی، از روزنامه‌نگاران حوزه اقتصاد که در وب‌سايت شخصی‌اش نگاهی هم به مسايل سياسی روز در ايران داشت، به گفته برادرش ۶۰ روز است که در زندان انفرادی به سر می‌برد.
برادر او درباره اتهام بهمن احمدی امويی به راديوفردا می‌گويد: «هنوز اتهام او مشخص نشده و ما نمی‌دانيم. ما می‌خواهيم هر چه زودتر وضعيت او مشخص شود، يا بگويند جرمش چيست يا او را آزاد کنند».
سازمان گزارشگران بدون مرز، يکی از نهادهای مدافع حقوق روزنامه‌نگاران، ايران را بزرگ‌ترين زندان روزنامه‌نگاران می‌داند. اما ظاهراً تهديد روزنامه‌نگاران محدود به دوران بازداشت و زندان آنها نمی‌شود.
رضا معينی، مسئول بخش ايران در سازمان گزارشگران بدون مرز، در اين باره به راديوفردا می‌گويد: «بعد از ۲۲ خرداد و حوادثی که در ايران رخ داد، اين شکل بازجويی، تهديد قضايی و احضار از طرف نيروهای امنيتی همچنان ادامه دارد. حتی روزنامه‌نگارانی که آزاد شدند، دوباره احضار و مورد بازجويی قرار می‌گيرند يا تلفنی تهديد می‌شوند. حتی بسياری از روزنامه‌نگارانی که در شهرستان‌ها بودند و فعاليت آن‌چنانی در حوادث بعد از انتخابات نداشتند به نهادهای امنيتی احضار شده‌اند تا درباره برخی از فعاليت‌های خود توضيح دهند».
بر پايه گزارش‌ها، هنگامي كه فريده غيرت، وکيل مدافع بهمن احمدی امويی، روزنامه‌نگار زندانی، برای پيگيری پرونده او به دادگاه انقلاب تهران مراجعه کرده بود، مسئولان شعبه امنيت دادگاه می‌گويند پرونده قضايی بهمن احمدی امويی گم شده است.
برادر بهمن احمدی امويی اين مسئله را تأييد می‌کند و می‌گويد: «وقتی وکيل برادرم به دادگاه انقلاب رفته بود، رئيس دادگاه به او گفته بود پرونده بهمن را در اختيار ندارند چون گم شده است و از وکيل خواسته بود هر چه زودتر شماره پرونده بهمن را پيدا کند تا بتوانند وضعيت بهمن را مشخص کنند».
سازمان گزارشگران بدون مرز از بازداشت ده‌ها روزنامه‌نگار در ايران پس از انتخابات رياست جمهوری خبر می‌دهد. برخی ديگر از روزنامه‌نگاران هم از گفت‌وگو با رسانه‌ها منع شده‌اند و اعمال فشار بر روزنامه‌نگاران ايرانی از سوی نهادهای اطلاعاتی و امنيتی و قضايی قصه‌ای است که هنوز به پايان نرسيده است.
