بر اساس توصيه های يکی از روانپزشکان ارشد بريتانيا، والدين برای جلوگيری از تماشای بيش از حد تلويزيون و يا بازی های کامپيوتری توسط فرزندان خود بايد حساس تر باشند و جدی تر عمل کنند.
دکتر آريک سيگمن می گويد که ميزان تماشای تلويزيون و يا صفحه بازی های کامپيوتری نيز مثل مصرف نمک، الکل و يا سيگار بايد کنترل شود.
به گزارش وب سايت شبکه خبری بی بی سی، دکتر سيگمن که قرار است در کنفرانس سالانه «جامعه پزشکی کودکان» و سلامت کودک در شهر گلاسکو سخنرانی کند، به والدين هشدار می دهد که اگر کنترل رفتار کودکان در اين زمينه را در دست نگيرند با پيامدهای نامطلوبی در مورد پرورش کودکان روبرو خواهند شد.
اين روانپزشکی بريتانيايی می گويد که در حال حاضر ميزان استفاده کودکان از وسايل الکترونيک تصويری بيش از حد است و در اکثر خانه های کودکان به چهار يا پنج نوع وسيله دسترسی داشته و گاهی اوقات به طور همزمان از دو وسيله تصويری مثلا تلويزيون و کامپيوتر و يا کامپيوتر و تلفن های موبايل هوشمند استفاده می کنند.
به گفته وی، اين زياده روی ها باعث می شود که کودکان زندگی بی تحرکی داشته باشند که به نوبه خود خطر ابتلا به بيماری های قلبی و يا نوعی از مرض قند را در آنها افزايش می دهد. علاوه بر اين ممکن است در سال های رشد و بلوغ تحت تاثير اين عادات مغز کودکان تغيير شکل دهد. عکسبرداری از مغز کودکان نشان داده که بين کسانی که بيش از حد به تلويزيون و بازی های کامپيوتری وابسته هستند با ساير کودکان تفاوت هايی ديده می شود.
البته هنوز کاملا مشخص نيست که آيا صرف وقت زياد برای بازی های کامپيوتری باعث به وجود آمدن اين تغييرات در مغز می شود و يا اينکه کودکانی که دارای ساختار متفاوتی در مغز خود هستند گرايش بيشتری به بازی های کامپيوتری دارند.
دکتر آريک سيگمن در مصاحبه ای به بی بی سی گفت: «اين نگرانی وجود دارد که صرف اوقات زيادی پای کامپيوتر ممکن است بخش اصطلاحا پاداش دهی مغز را تنبل کرده و بنابراين در اين کودکان نوعی عادت به وابستگی به وجود بيايد. گذشته از اينکه اين عادت را نوعی "اعتياد" بدانيم يا نه، در اين نکته شکی نيست که استفاده بيش از حد از اين نوع وسايل يک نوع وابستگی ناسالم را در افراد به وجود می آورد.»
به گفته وی، کودکان زير سن سه سال نبايد از کامپيوتر استفاده کنند و مدت زمان تماشای تلويزيون برای اين گروه سنی بايد بسيار محدود باشد. برای گروه سنی سه تا هفت سال حداکثر يک ساعت و نيم و برای گروه سنی هفت تا هجده سال نيز حداکثر دو ساعت در روز زمان مجاز برای استفاده از کامپيوتر و بازی های کامپيوتری است.
برخی از سياستمداران بريتانيايی نيز همين هشدارها را تکرار کرده و از خانواده ها خواسته اند که از مدت زمان تماشای تلويزيون و يا استفاده از کامپيوتر بکاهند. برخی از پيش بينی های آماری نشان می دهد که تا سال ۲۰۲۵ در بريتانيا حدود نيمی از مردان و حدود يک سوم از زنان به نارسائی چاقی مفرط دچار خواهند شد که يکی از دلايل اصلی آن عدم تحرک جسمی و نشستن بيش از حد است.
شبکه خبری بی بی سی از قول توصيه های وزارت بهداشت بريتانيا می نويسد که فعاليت جسمی فوايد فراوانی دارد و همه کودکان بايد تشويق شوند تا بر فعاليت های جسمی خود بيافزايند. طبق اين توصيه ها کودکان زير سن پنج سال در طول روز بايد مدت کمی بنشينند.
پزشکان در بريتانيا اخيرا روش های جديدی را برای سنجش نحوه رشد کودکان و سلامتی آنها تنظيم کرده اند. براساس اين روش پزشکان و مسئولان سلامتی در مدارس با استفاده از معيارهای دقيق تری در تناسب وزن و قد می توانند روند رشد کودکان و عبور از دوران بلوغ جنسی را تعيين کنند.
تنظيم کنندگان اين روش جديد اميدوار هستند با استفاده از اين معيارها بتوان نحوه رشد کودکان و احتمال بروز نارسايی های جسمی را که به عادات ناسالم مربوط می شوند سريعتر تشخيص دهند.
دکتر آريک سيگمن می گويد که ميزان تماشای تلويزيون و يا صفحه بازی های کامپيوتری نيز مثل مصرف نمک، الکل و يا سيگار بايد کنترل شود.
به گزارش وب سايت شبکه خبری بی بی سی، دکتر سيگمن که قرار است در کنفرانس سالانه «جامعه پزشکی کودکان» و سلامت کودک در شهر گلاسکو سخنرانی کند، به والدين هشدار می دهد که اگر کنترل رفتار کودکان در اين زمينه را در دست نگيرند با پيامدهای نامطلوبی در مورد پرورش کودکان روبرو خواهند شد.
اين روانپزشکی بريتانيايی می گويد که در حال حاضر ميزان استفاده کودکان از وسايل الکترونيک تصويری بيش از حد است و در اکثر خانه های کودکان به چهار يا پنج نوع وسيله دسترسی داشته و گاهی اوقات به طور همزمان از دو وسيله تصويری مثلا تلويزيون و کامپيوتر و يا کامپيوتر و تلفن های موبايل هوشمند استفاده می کنند.
به گفته وی، اين زياده روی ها باعث می شود که کودکان زندگی بی تحرکی داشته باشند که به نوبه خود خطر ابتلا به بيماری های قلبی و يا نوعی از مرض قند را در آنها افزايش می دهد. علاوه بر اين ممکن است در سال های رشد و بلوغ تحت تاثير اين عادات مغز کودکان تغيير شکل دهد. عکسبرداری از مغز کودکان نشان داده که بين کسانی که بيش از حد به تلويزيون و بازی های کامپيوتری وابسته هستند با ساير کودکان تفاوت هايی ديده می شود.
البته هنوز کاملا مشخص نيست که آيا صرف وقت زياد برای بازی های کامپيوتری باعث به وجود آمدن اين تغييرات در مغز می شود و يا اينکه کودکانی که دارای ساختار متفاوتی در مغز خود هستند گرايش بيشتری به بازی های کامپيوتری دارند.
دکتر آريک سيگمن در مصاحبه ای به بی بی سی گفت: «اين نگرانی وجود دارد که صرف اوقات زيادی پای کامپيوتر ممکن است بخش اصطلاحا پاداش دهی مغز را تنبل کرده و بنابراين در اين کودکان نوعی عادت به وابستگی به وجود بيايد. گذشته از اينکه اين عادت را نوعی "اعتياد" بدانيم يا نه، در اين نکته شکی نيست که استفاده بيش از حد از اين نوع وسايل يک نوع وابستگی ناسالم را در افراد به وجود می آورد.»
به گفته وی، کودکان زير سن سه سال نبايد از کامپيوتر استفاده کنند و مدت زمان تماشای تلويزيون برای اين گروه سنی بايد بسيار محدود باشد. برای گروه سنی سه تا هفت سال حداکثر يک ساعت و نيم و برای گروه سنی هفت تا هجده سال نيز حداکثر دو ساعت در روز زمان مجاز برای استفاده از کامپيوتر و بازی های کامپيوتری است.
برخی از سياستمداران بريتانيايی نيز همين هشدارها را تکرار کرده و از خانواده ها خواسته اند که از مدت زمان تماشای تلويزيون و يا استفاده از کامپيوتر بکاهند. برخی از پيش بينی های آماری نشان می دهد که تا سال ۲۰۲۵ در بريتانيا حدود نيمی از مردان و حدود يک سوم از زنان به نارسائی چاقی مفرط دچار خواهند شد که يکی از دلايل اصلی آن عدم تحرک جسمی و نشستن بيش از حد است.
شبکه خبری بی بی سی از قول توصيه های وزارت بهداشت بريتانيا می نويسد که فعاليت جسمی فوايد فراوانی دارد و همه کودکان بايد تشويق شوند تا بر فعاليت های جسمی خود بيافزايند. طبق اين توصيه ها کودکان زير سن پنج سال در طول روز بايد مدت کمی بنشينند.
پزشکان در بريتانيا اخيرا روش های جديدی را برای سنجش نحوه رشد کودکان و سلامتی آنها تنظيم کرده اند. براساس اين روش پزشکان و مسئولان سلامتی در مدارس با استفاده از معيارهای دقيق تری در تناسب وزن و قد می توانند روند رشد کودکان و عبور از دوران بلوغ جنسی را تعيين کنند.
تنظيم کنندگان اين روش جديد اميدوار هستند با استفاده از اين معيارها بتوان نحوه رشد کودکان و احتمال بروز نارسايی های جسمی را که به عادات ناسالم مربوط می شوند سريعتر تشخيص دهند.
