بهنام ناطقي (مجله نيويورك) مصاحبه با ايراني تباران جوان
بهنام ناطقي (راديوآزادي): امروز در مجله نيويورك، ديداري با جوانان ايراني در نيويورك، نسل دوم مهاجران به آمريكا در ميهماني نوروزي انجمن فرهنگي ايرانيان دانشگاه نيويورك. جواناني كه در آمريكا متولد شده اندو بعضي حتي فارسي نمي دانند، دردانشگاه با ديدن هم تباران خود به فرهنگ و هنر اجداي خود علاقمند مي شوند و در جستجوي كسب و شناخت هويتي بر مي آيند كه آنها را به جايي در دوردست و به فرهنگي كهنسال مربوط مي سازد. نوروز با نسل دومي ها، امروز در مجله نيويورك ... ب.ن.: نوروز در نيويورك در حالي كه فرا مي رسد كه پس از پائيزي داغ و زمستاني گرم بهاري سرد آغاز شده است اما در اين بهار سرد و ابري، نوروز خانه ايرانيان شهر را آفتابي و پر از گل كرده است. بوي سنبل در خانه ها پيچيده است و گوشه اي با بساط هفت سين تزئين شده. در ميهماني هاي خصوصي و در ميهماني هاي بزرگي كه انجمن هاي ايرانيان در ايالات سه گانه اطراف نيويورك بر پا كردند، دل ها به ديدار دوستان قديمي و تماشاي بزرگتر شدن بچه ها شاد مي شود. در ميان دهها ميهماني و گردهمايي ريز و درشتي كه در شهر برپاشد، ميهماني باصفاي دانشجويان دانشگاه نيويورك يگانه بود از اين نظر كه اين ميهماني را جوانان 20 و چند ساله اي داده بودند كه اغلب آنها ايران را نديده اند، يا در آمريكا به دنيا آمده اند يا در بچگي به آمريكا آورده شده اند و بعضي حتي فارسي هم صحبت نمي كنند. بيش از 300 نسل دومي از دانشگاه نيويورك و دانشگاه هاي ديگر شهر خود را به سالني در حاشيه پارك واشنگتن اسكوئر در قلب دانشگاه نيويورك رساندند تا در جستجوي هويت دومي براي خود برآيند كه در بعضي از موارد حتي از پدر و مادر ايراني خود نتوانسته بودند كسب كنند. آقاي محمدمهدي خرمي، استاد زبان و ادبيات فارسي در دانشگاه نيويورك، درمصاحبه با بخش فارسي راديواروپاي آزاد، راديوآزادي مي گويد در كلاس او معمولا دانشجوياني شركت مي كنند كه تبار ايراني دارند. محمد مهدي خرمي (استاد فارسي دانشگاه نيويورك): خوب، شاگردهاي ما كه الان اينجا اكثرشان را مي بينيد اينجا هستند. تعدادي شان هم از برگزار كنندگان اين برنامه هستند، از جمله آقاي جواهري كه يكي از شاگردان خوب ما است. شاگردهاي ما يك تعدادشان ايراني هستند و به هرحال يكي از افراد خانواده يا پدر يا مادر ايراني است. در حدود 50 تا 60 درصد از دانشجوها معمولا اينطوري هستند، دانشجويان دوره هاي ليسانس. دانشجوهاي دوره هاي فوق ليسانس فرق مي كنند. از كشورهاي مختلف هستند ولي خوب اين عيد نوروز و فرصت هاي مشابه، جشن هاي مشابه ملي، فرصت حيلي خوبي است براي ما كه سركلاس به نوعي فضاي ايران را توي ذهن اينها زنده بكنيم هم براي خود ما خوب است و هم براي اينها. اينجور مواقع آدم دلش براي ايران تنگ مي شود. از يك طرف دلمان مي خواهد آنجا باشيم كه به دلايل مختلف نمي توانيم ولي اينها سعي مي كنيم از شرايط استفاده كنيم كه به نوعي فضاي آنجا را در ذهن شان زنده بكنيم. جالب اينجاست كه خودشان هم خيلي علاقه نشان مي دهند. ب. ن.: با اينكه اينجا بزرگ شده اند. خرمي: با اينكه اينجا بزرگ شده اند ولي يك وابستگي خاصي دارند نسبت به شرايط آنجا و به خصوص جشن هايي كه هويت بخش است. مسائلي مثل نوروز و دلشان مي خواهد راجع به ريزه كاري ها بدانند. كافي است كه در مورد هفت سين يك كلمه بگوييد تا انواع و اقسام سين ها را ازتان بپرسند. اين است كه توي اينجور مواقع من شخصا سعي مي كنم از اين فرصت ها استفاده كنم و يك سابقه تاريخي از نوروز، مفاهيم مختلفي كه دارد و جايگاه فرهنگي كه دارد براي آنها بگويم. اين است كه كلاس هاي فارسي ما علاوه بر مسئله تدريس زبان به نوعي مسئله تدريس فرهنگ، تدريس ادبيات و غيره هم هست. نه فقط كلاس هاي فارسي مان بلكه كلاس هاي ديگري كه به نوعي به مقوله فرهنگ مربوط مي شوند. ب. ن.: صداي آقاي خرمي را مي شنيديم، استاد ادبيات فارسي دانشگاه نيويورك كه در جشن نوروزي شاگردان خود، ايراني تباراني كه در كنار درس هاي مختلف، كلاس فارسي را به عنوان يك درس انتخابي به برنامه خود افزوده اند، صحبت مي كرد. يكي از اين شاگردان آقاي كيوان نباتيان، 21 ساله، دانشجوي دندانپزشكي دانشگاه نيويورك است كه در نيويورك متولد شده است. آقاي نباتيان در مصاحبه با بخش فارسي راديواروپاي آزاد راديوآزادي گفت با نوروز هنگامي آشنا شد كه به دانشگاه آمد و دانشجويان ايراني تبار ديگر را ديد. كيوان نباتيان (دانشجوي دانشگاه نيويورك): وقتي من به دانشگاه نيويورك آمدم نوروز را جشن گرفتيم. در خانه جشن نمي گرفتيم. نوروز را نمي شناسم ولي وقتي آمدم در دانشگاه نيويورك دوستان ايراني من به من ياد دادند اين هفت سين و اين چيزها. هر سال يك جشن داريم. ب.ن.: در جشن دانشگاه نيويورك اركستر ايراني و خواننده نداشتند اما يك دي جي ايراني آورده بودند كه با ترانه هاي شاد نوروزي همه را به رقص آورد. موسيقي جشن ب.ن.: دانشجوي ديگري از دانشگاه نيويورك به نام خانم مهرنوش بيگلو كه ابتدا به انگليسي صحبت مي كرد در مصاحبه با راديوآزادي گفت نوروز فرصتي است براي ايراني ها كه در طول سال كاري براي فرهنگ خود نمي كنند كه دور هم جمع شوند. زيرا خانم مهرنوش بيگلو مي گويد ايراني ها به اندازه اقوام اقليت ديگر در نيويورك دور هم جمع نمي شوند. Mehrnoush: I think it is very important. I don't think Iranians do much for their culture throughout the year and I think this is one oppotunity we have to get together. We tend not to be close in the city ethnically, but I think New Year is a great opportunity to get everyone. Nateghi: What are your memories of New Year as you were growing up? Mehrnoush: Always a good feeling. I never felt like it was the new year in January because like, spring is so much more symbolic season of rebirth and everything and it makes you feel like you are entering a new year, and haft-seen and everything, it is just so nice. Very sweet memories. Very sweet memories. ب.ن.: خانم مهرنوش بيگلو مي گويد از نوروز خاطرات شيرين دارد و وقتي در ژانويه سال نو را جشن مي كنند او احساس نمي كند كه سال نو است در حاليكه بهار به عنوان شروع سال نو جنبه سمبوليك بيشتري دارد و هفت سين و مراسم ديگر. خانم مهرنوش 20 ساله است و در نيويورك به دنيا آمده است و اينجا بزرگ شده است و مي گويد از بچگي به ياد دارد كه پدر و مادر او در منزل سفره هفت سين پهن مي كردند. خانم مهرنوش دانشجوي دانشگاه نيويورك در باره نوروز مهرنوش بيگلو: احساس خوب بهم مي ده، با فاميلم با دوستانم. از فاميلم در ايران دور هستم ولي بازهم در فكرشان هستم و خيلي احساس خوبي است. موسيقي جشن ب.ن.: برنامه جشن نوروزي دانشگاه نيويورك حاصل زحمات انجمن دانشجويان ايراني اين دانشگاه است و زحمات آن را آقاي پاشا جواهري، 22 ساله، دانشجوي دندانپزشكي كشيده است كه متولد سانفرانسيسكو است ولي در نيويورك بزرگ شده است و خود را يك نيويوركي تمام عيار مي داند. آقاي پاشا جواهري در باره اين جشن گفت: پاشا جواهري: تقريبا دو سال هست كه اين برنامه را دارم جور مي كنم و دي جي و غذا و ميهمانان را من و چند نفر ديگر. ب.ن.: خرج اين برنامه را چطور تامين مي كنيد؟ پاشا جواهري: خوشبختانه دانشگاه نيويورك به ما مي دهند. امسال به ما دوهزار دلار دادند براي تمام سال و نزديك به 1200 تاش را داريم اينجاخرج مي كنيم. ب.ن.: بچه هايي كه مي آيند از كجا مي آيند؟ پاشا جواهري: بچه هايي كه مي آيند معمولا از دانشگاه نيويورك مي آيند. ب.ن.: چند تا ايراني دارد؟ پاشا جواهري: فكر مي كنم 200 تايي داشته باشيم و بعضي ها هم دو رگه هستند يعني مامانشان يا باباشان ايراني است و طرف ديگر آمريكايي است. يك خانمي هم داريم كه اتفاقا باباش ايراني است و مادرش سياهپوست است. ب.ن.: خانم دانشجويي كه آقاي پاشاجواهري مي گفت، اليسيا عليزاده نام دارد و در نبراسكا بدنيا آمده و هشت سال پيش به نيويورك آمده است و امسال ليسانس خود را در رشته مطالعات خاورميانه از دانشگاه نيويورك خواهد گرفت. خانم اليسيا عليزاده مي گويد از نوروز در خانواده خود خاطره اي ندارد ولي آمدن به دانشگاه وديدن بقيه دانشجويان ايراني تبار او را به فكر شناختن بيشتر هويت ايراني خود انداخت كه چيزي در باره آن نمي دانست. Alizadeh: I guess in recent years I have beginning to embrace more my Iranian side and I am realizing that I have another identity that I don't know a lot about and Nowruz is an opportunity to remind myself I am part of a bigger culture which has a long history. I am very proud about that. ب.ن.: صداي خانم اليسيا عليزاده دانشجويي 21 ساله را مي شنيديم از پدر ايراني و مادر سياهپوست آمريكايي كه مي گفت در سالهاي اخير به شناخت بيشتر وجه ايراني خود پرداخته است و متوجه شده است كه هويت ديگري دارد كه در باره اش چيزي نمي داند و نوروزبراي او فرصتي است كه به خود يادآوري كند بخشي از فرهنگ بزرگي است كه تاريخي كهن دارد و نسبت به آن مغرور است. موسيقي نوروز ب.ن.: خانم ْمرجان كرماني 22 ساله كه در آمريكا به دنيا آمده است مرجان كرماني: معمولا من مي رفتم خونه مامان بزرگم و با ايشون جشن مي گرفتيم و قران مي خوانديم و كادو مي گرفتيم و مي زديم و ميكوبيديم و مي رقصيديم. ب.ن.: كجاهستن ايشان؟ مرجان كرماني: ايشان منهتان هستند. معمولا آنجا مي رويم پهلوي همديگر و آن روز را به شادي و خوبي مي گذرانيم. ب.ن.: شما چه احساس و خاطره اي از نوروز داريد؟ مرجان كرماني: شروع فصل جديد كه بتوانيم كارهاي بهتري بكنيم و شاد باشيم و سعي كنيم با هم باشيم و سلامت باشيم. مامان بزرگم در باره نوروز ايران حرف مي زنند و رفت وآمد ها هميشه مي گويند و پر خاطره است برايشان. موسيقي پريسا: دوست دارمش. خيلي خوبه. براي اينكه همه توگدر مي شوند با فاميلي. موسيقي ب.ن.: خانم هانيه باستاني از چهارسالگي به آمريكا آمده است و تاكنون فقط يك بار در 14 سالگي به ايران رفته است. هانيه باستاني: من تهران به دنيا آمده ام در آمريكا بزرگ شده ام. نوروز يعني بازسازي زندگي. فقط سال جديد نيست. ولي اصلا هرجايي كه نگاه مي كند مي بيند بازسازي زندگي شروع شده. فاميل هاي ما دست اول همه ايران هستند ولي دخترعموها و دايي هاي پدرومادرم هميشه جمع مي شديم بعضي وقت ها مسافرت مي رفتيم از اينجا به پنسيلوانيا يا مريلند يا هرجا كه باشند. چيز مهم اين است كه آدم دور خانواده باشد و دور دوستان. نوروز همين است. موسيقي ب.ن.: خانمي كه با شوهر ايتاليايي خود به مراسم نوروزي دانشجويان آمده بود گفت اين عيد يكي از زيباترين اعياد جهان است. خانم: اين يكي از قشنگ ترين عيدهاي جهان است. به خاطر اينكه نه رنگ مي شناسد و نه فرقي مي گذارد بين آدمها مي گذارد و تمام ايراني ها را يكسان مي بيند و به نظر من اين قشنگ ترين عيد است به خاطر اينكه آغاز زندگي و بهار را جشن مي گيرد و يكي از قشنگ ترين عيد هاست. ب.ن.: چند سال است آمريكا هستيد؟ خانم: 25 سال. ب.ن.: وقتي نوروز مي شود چه حسي به شما دست مي دهد؟ خانم: من راستش دلم تنگ مي شود چون دلم هواي ايران را مي كند. و اتفاقا آن بوي بهار را خيلي دلم براش تنگ مي شود. آن بويي كه توي خيابان هاي تهران مي آمد، قشنگي گل ها چون اينجا هنوز گل ها بازنشده اند اما توي ايران بنفشه ها درآمده و گل هاي ياس زرد رنگ همه جا را گرفته و آفتاب هست و واقعا دلم براي ايران تنگ مي شود. موسيقي
جوانان ايراني كه در آمريكا به دنيا آمده اند يا اينجا بزرگ شده اند و حتي فارسي نمي دانند، در دانشگاه به يكديگر و با هويت دوم خود آشنا مي شوند. محمد مهدي خرمي، استاد فارسي دانشگاه نيويورك مي گويد به فرزندان ايرانيان مهاجر به آمريكا، نه تنها زبان بلكه فرهنگ و سنت هاي ايراني را درس مي دهد. دانشجويان ايراني تبار دانشگاه نيويورك از نوروز و از بازيافتن هويت ايراني خود مي گويند. براي مطالعه متن كامل اين گزارش، دگمه "متن فارسي" را كليك بزنيد.
بهنام ناطقي (راديوآزادي): امروز در مجله نيويورك، ديداري با جوانان ايراني در نيويورك، نسل دوم مهاجران به آمريكا در ميهماني نوروزي انجمن فرهنگي ايرانيان دانشگاه نيويورك. جواناني كه در آمريكا متولد شده اندو بعضي حتي فارسي نمي دانند، دردانشگاه با ديدن هم تباران خود به فرهنگ و هنر اجداي خود علاقمند مي شوند و در جستجوي كسب و شناخت هويتي بر مي آيند كه آنها را به جايي در دوردست و به فرهنگي كهنسال مربوط مي سازد. نوروز با نسل دومي ها، امروز در مجله نيويورك ... ب.ن.: نوروز در نيويورك در حالي كه فرا مي رسد كه پس از پائيزي داغ و زمستاني گرم بهاري سرد آغاز شده است اما در اين بهار سرد و ابري، نوروز خانه ايرانيان شهر را آفتابي و پر از گل كرده است. بوي سنبل در خانه ها پيچيده است و گوشه اي با بساط هفت سين تزئين شده. در ميهماني هاي خصوصي و در ميهماني هاي بزرگي كه انجمن هاي ايرانيان در ايالات سه گانه اطراف نيويورك بر پا كردند، دل ها به ديدار دوستان قديمي و تماشاي بزرگتر شدن بچه ها شاد مي شود. در ميان دهها ميهماني و گردهمايي ريز و درشتي كه در شهر برپاشد، ميهماني باصفاي دانشجويان دانشگاه نيويورك يگانه بود از اين نظر كه اين ميهماني را جوانان 20 و چند ساله اي داده بودند كه اغلب آنها ايران را نديده اند، يا در آمريكا به دنيا آمده اند يا در بچگي به آمريكا آورده شده اند و بعضي حتي فارسي هم صحبت نمي كنند. بيش از 300 نسل دومي از دانشگاه نيويورك و دانشگاه هاي ديگر شهر خود را به سالني در حاشيه پارك واشنگتن اسكوئر در قلب دانشگاه نيويورك رساندند تا در جستجوي هويت دومي براي خود برآيند كه در بعضي از موارد حتي از پدر و مادر ايراني خود نتوانسته بودند كسب كنند. آقاي محمدمهدي خرمي، استاد زبان و ادبيات فارسي در دانشگاه نيويورك، درمصاحبه با بخش فارسي راديواروپاي آزاد، راديوآزادي مي گويد در كلاس او معمولا دانشجوياني شركت مي كنند كه تبار ايراني دارند. محمد مهدي خرمي (استاد فارسي دانشگاه نيويورك): خوب، شاگردهاي ما كه الان اينجا اكثرشان را مي بينيد اينجا هستند. تعدادي شان هم از برگزار كنندگان اين برنامه هستند، از جمله آقاي جواهري كه يكي از شاگردان خوب ما است. شاگردهاي ما يك تعدادشان ايراني هستند و به هرحال يكي از افراد خانواده يا پدر يا مادر ايراني است. در حدود 50 تا 60 درصد از دانشجوها معمولا اينطوري هستند، دانشجويان دوره هاي ليسانس. دانشجوهاي دوره هاي فوق ليسانس فرق مي كنند. از كشورهاي مختلف هستند ولي خوب اين عيد نوروز و فرصت هاي مشابه، جشن هاي مشابه ملي، فرصت حيلي خوبي است براي ما كه سركلاس به نوعي فضاي ايران را توي ذهن اينها زنده بكنيم هم براي خود ما خوب است و هم براي اينها. اينجور مواقع آدم دلش براي ايران تنگ مي شود. از يك طرف دلمان مي خواهد آنجا باشيم كه به دلايل مختلف نمي توانيم ولي اينها سعي مي كنيم از شرايط استفاده كنيم كه به نوعي فضاي آنجا را در ذهن شان زنده بكنيم. جالب اينجاست كه خودشان هم خيلي علاقه نشان مي دهند. ب. ن.: با اينكه اينجا بزرگ شده اند. خرمي: با اينكه اينجا بزرگ شده اند ولي يك وابستگي خاصي دارند نسبت به شرايط آنجا و به خصوص جشن هايي كه هويت بخش است. مسائلي مثل نوروز و دلشان مي خواهد راجع به ريزه كاري ها بدانند. كافي است كه در مورد هفت سين يك كلمه بگوييد تا انواع و اقسام سين ها را ازتان بپرسند. اين است كه توي اينجور مواقع من شخصا سعي مي كنم از اين فرصت ها استفاده كنم و يك سابقه تاريخي از نوروز، مفاهيم مختلفي كه دارد و جايگاه فرهنگي كه دارد براي آنها بگويم. اين است كه كلاس هاي فارسي ما علاوه بر مسئله تدريس زبان به نوعي مسئله تدريس فرهنگ، تدريس ادبيات و غيره هم هست. نه فقط كلاس هاي فارسي مان بلكه كلاس هاي ديگري كه به نوعي به مقوله فرهنگ مربوط مي شوند. ب. ن.: صداي آقاي خرمي را مي شنيديم، استاد ادبيات فارسي دانشگاه نيويورك كه در جشن نوروزي شاگردان خود، ايراني تباراني كه در كنار درس هاي مختلف، كلاس فارسي را به عنوان يك درس انتخابي به برنامه خود افزوده اند، صحبت مي كرد. يكي از اين شاگردان آقاي كيوان نباتيان، 21 ساله، دانشجوي دندانپزشكي دانشگاه نيويورك است كه در نيويورك متولد شده است. آقاي نباتيان در مصاحبه با بخش فارسي راديواروپاي آزاد راديوآزادي گفت با نوروز هنگامي آشنا شد كه به دانشگاه آمد و دانشجويان ايراني تبار ديگر را ديد. كيوان نباتيان (دانشجوي دانشگاه نيويورك): وقتي من به دانشگاه نيويورك آمدم نوروز را جشن گرفتيم. در خانه جشن نمي گرفتيم. نوروز را نمي شناسم ولي وقتي آمدم در دانشگاه نيويورك دوستان ايراني من به من ياد دادند اين هفت سين و اين چيزها. هر سال يك جشن داريم. ب.ن.: در جشن دانشگاه نيويورك اركستر ايراني و خواننده نداشتند اما يك دي جي ايراني آورده بودند كه با ترانه هاي شاد نوروزي همه را به رقص آورد. موسيقي جشن ب.ن.: دانشجوي ديگري از دانشگاه نيويورك به نام خانم مهرنوش بيگلو كه ابتدا به انگليسي صحبت مي كرد در مصاحبه با راديوآزادي گفت نوروز فرصتي است براي ايراني ها كه در طول سال كاري براي فرهنگ خود نمي كنند كه دور هم جمع شوند. زيرا خانم مهرنوش بيگلو مي گويد ايراني ها به اندازه اقوام اقليت ديگر در نيويورك دور هم جمع نمي شوند. Mehrnoush: I think it is very important. I don't think Iranians do much for their culture throughout the year and I think this is one oppotunity we have to get together. We tend not to be close in the city ethnically, but I think New Year is a great opportunity to get everyone. Nateghi: What are your memories of New Year as you were growing up? Mehrnoush: Always a good feeling. I never felt like it was the new year in January because like, spring is so much more symbolic season of rebirth and everything and it makes you feel like you are entering a new year, and haft-seen and everything, it is just so nice. Very sweet memories. Very sweet memories. ب.ن.: خانم مهرنوش بيگلو مي گويد از نوروز خاطرات شيرين دارد و وقتي در ژانويه سال نو را جشن مي كنند او احساس نمي كند كه سال نو است در حاليكه بهار به عنوان شروع سال نو جنبه سمبوليك بيشتري دارد و هفت سين و مراسم ديگر. خانم مهرنوش 20 ساله است و در نيويورك به دنيا آمده است و اينجا بزرگ شده است و مي گويد از بچگي به ياد دارد كه پدر و مادر او در منزل سفره هفت سين پهن مي كردند. خانم مهرنوش دانشجوي دانشگاه نيويورك در باره نوروز مهرنوش بيگلو: احساس خوب بهم مي ده، با فاميلم با دوستانم. از فاميلم در ايران دور هستم ولي بازهم در فكرشان هستم و خيلي احساس خوبي است. موسيقي جشن ب.ن.: برنامه جشن نوروزي دانشگاه نيويورك حاصل زحمات انجمن دانشجويان ايراني اين دانشگاه است و زحمات آن را آقاي پاشا جواهري، 22 ساله، دانشجوي دندانپزشكي كشيده است كه متولد سانفرانسيسكو است ولي در نيويورك بزرگ شده است و خود را يك نيويوركي تمام عيار مي داند. آقاي پاشا جواهري در باره اين جشن گفت: پاشا جواهري: تقريبا دو سال هست كه اين برنامه را دارم جور مي كنم و دي جي و غذا و ميهمانان را من و چند نفر ديگر. ب.ن.: خرج اين برنامه را چطور تامين مي كنيد؟ پاشا جواهري: خوشبختانه دانشگاه نيويورك به ما مي دهند. امسال به ما دوهزار دلار دادند براي تمام سال و نزديك به 1200 تاش را داريم اينجاخرج مي كنيم. ب.ن.: بچه هايي كه مي آيند از كجا مي آيند؟ پاشا جواهري: بچه هايي كه مي آيند معمولا از دانشگاه نيويورك مي آيند. ب.ن.: چند تا ايراني دارد؟ پاشا جواهري: فكر مي كنم 200 تايي داشته باشيم و بعضي ها هم دو رگه هستند يعني مامانشان يا باباشان ايراني است و طرف ديگر آمريكايي است. يك خانمي هم داريم كه اتفاقا باباش ايراني است و مادرش سياهپوست است. ب.ن.: خانم دانشجويي كه آقاي پاشاجواهري مي گفت، اليسيا عليزاده نام دارد و در نبراسكا بدنيا آمده و هشت سال پيش به نيويورك آمده است و امسال ليسانس خود را در رشته مطالعات خاورميانه از دانشگاه نيويورك خواهد گرفت. خانم اليسيا عليزاده مي گويد از نوروز در خانواده خود خاطره اي ندارد ولي آمدن به دانشگاه وديدن بقيه دانشجويان ايراني تبار او را به فكر شناختن بيشتر هويت ايراني خود انداخت كه چيزي در باره آن نمي دانست. Alizadeh: I guess in recent years I have beginning to embrace more my Iranian side and I am realizing that I have another identity that I don't know a lot about and Nowruz is an opportunity to remind myself I am part of a bigger culture which has a long history. I am very proud about that. ب.ن.: صداي خانم اليسيا عليزاده دانشجويي 21 ساله را مي شنيديم از پدر ايراني و مادر سياهپوست آمريكايي كه مي گفت در سالهاي اخير به شناخت بيشتر وجه ايراني خود پرداخته است و متوجه شده است كه هويت ديگري دارد كه در باره اش چيزي نمي داند و نوروزبراي او فرصتي است كه به خود يادآوري كند بخشي از فرهنگ بزرگي است كه تاريخي كهن دارد و نسبت به آن مغرور است. موسيقي نوروز ب.ن.: خانم ْمرجان كرماني 22 ساله كه در آمريكا به دنيا آمده است مرجان كرماني: معمولا من مي رفتم خونه مامان بزرگم و با ايشون جشن مي گرفتيم و قران مي خوانديم و كادو مي گرفتيم و مي زديم و ميكوبيديم و مي رقصيديم. ب.ن.: كجاهستن ايشان؟ مرجان كرماني: ايشان منهتان هستند. معمولا آنجا مي رويم پهلوي همديگر و آن روز را به شادي و خوبي مي گذرانيم. ب.ن.: شما چه احساس و خاطره اي از نوروز داريد؟ مرجان كرماني: شروع فصل جديد كه بتوانيم كارهاي بهتري بكنيم و شاد باشيم و سعي كنيم با هم باشيم و سلامت باشيم. مامان بزرگم در باره نوروز ايران حرف مي زنند و رفت وآمد ها هميشه مي گويند و پر خاطره است برايشان. موسيقي پريسا: دوست دارمش. خيلي خوبه. براي اينكه همه توگدر مي شوند با فاميلي. موسيقي ب.ن.: خانم هانيه باستاني از چهارسالگي به آمريكا آمده است و تاكنون فقط يك بار در 14 سالگي به ايران رفته است. هانيه باستاني: من تهران به دنيا آمده ام در آمريكا بزرگ شده ام. نوروز يعني بازسازي زندگي. فقط سال جديد نيست. ولي اصلا هرجايي كه نگاه مي كند مي بيند بازسازي زندگي شروع شده. فاميل هاي ما دست اول همه ايران هستند ولي دخترعموها و دايي هاي پدرومادرم هميشه جمع مي شديم بعضي وقت ها مسافرت مي رفتيم از اينجا به پنسيلوانيا يا مريلند يا هرجا كه باشند. چيز مهم اين است كه آدم دور خانواده باشد و دور دوستان. نوروز همين است. موسيقي ب.ن.: خانمي كه با شوهر ايتاليايي خود به مراسم نوروزي دانشجويان آمده بود گفت اين عيد يكي از زيباترين اعياد جهان است. خانم: اين يكي از قشنگ ترين عيدهاي جهان است. به خاطر اينكه نه رنگ مي شناسد و نه فرقي مي گذارد بين آدمها مي گذارد و تمام ايراني ها را يكسان مي بيند و به نظر من اين قشنگ ترين عيد است به خاطر اينكه آغاز زندگي و بهار را جشن مي گيرد و يكي از قشنگ ترين عيد هاست. ب.ن.: چند سال است آمريكا هستيد؟ خانم: 25 سال. ب.ن.: وقتي نوروز مي شود چه حسي به شما دست مي دهد؟ خانم: من راستش دلم تنگ مي شود چون دلم هواي ايران را مي كند. و اتفاقا آن بوي بهار را خيلي دلم براش تنگ مي شود. آن بويي كه توي خيابان هاي تهران مي آمد، قشنگي گل ها چون اينجا هنوز گل ها بازنشده اند اما توي ايران بنفشه ها درآمده و گل هاي ياس زرد رنگ همه جا را گرفته و آفتاب هست و واقعا دلم براي ايران تنگ مي شود. موسيقي
جوانان ايراني كه در آمريكا به دنيا آمده اند يا اينجا بزرگ شده اند و حتي فارسي نمي دانند، در دانشگاه به يكديگر و با هويت دوم خود آشنا مي شوند. محمد مهدي خرمي، استاد فارسي دانشگاه نيويورك مي گويد به فرزندان ايرانيان مهاجر به آمريكا، نه تنها زبان بلكه فرهنگ و سنت هاي ايراني را درس مي دهد. دانشجويان ايراني تبار دانشگاه نيويورك از نوروز و از بازيافتن هويت ايراني خود مي گويند. براي مطالعه متن كامل اين گزارش، دگمه "متن فارسي" را كليك بزنيد.
