دو دختر دانش آموز در رودخانه ي ياسوج غرق شدند: بحران ايمني دانش آموزان در سفرهاي آموزشي و تفريحي مدارس

ماه منير رحيمي ماه منير رحيمي: (راديوآزادي) يک گروه هفتاد نفري روز يکشنبه (15 ارديبهشت) از دبيرستان خزرا براي گردش علمي به تنگه مهريان، در سه کيلومتري ياسوج، مرکز استان کهکيلويه و بوير احمد، رفته بودند، دو دانش آموز به رودخانه سقوط کردند. يک دختر ديگر برای نجات دوستانش خود را به آب زد. ماموران حلال احمر که به گزارش روزنامه هاي تهران، تصادفا از آن جا مي گذشتند، توانستد دو تن از آن ها را نجات دهند ولي دو نفر ديگر جان باختند. يکي از اجساد هنوز پيدا نشده است. به نوشته ي روزنامه انتخاب چاپ تهران، رودخانه مهربان به خاطر بستر پرشيب آن بسيار خروشان و گل آلود است و احتمال داده مي شود آب اين جسد را تا مسافت زيادي با خود برده باشد. همچنين دختر ديگري از مدرسه ي راهنمايي پاکدشت در استان تهران، که در اردوي دانش آموزي به ميگون رفته بود ناپديد شده است. اين اتفاق در 25 فروردين ماه افتاده و تاکنون اثري از اين دانش اموز يافت نشده. اداره ي آموزش و پرورش شهرستان هاي تهران، براي مدير اين مدرسه حکم تعليق صادر کرده است. در پي حوادث اخير براي اردوهاي دانش آموزي در تهران ، روابط عمومي سازمان آموزش و پرورش شهرستان هاي استان تهران ، کليه ي اردوهاي دانش آموزي را در سطح استان لغو اعلام کرد. روز شنبه (14 اردبيهشت) ، شش دانش آموز در اثر واژگون شدن قايق تفريحي در درياچه ي مصنوعي پارک شهر دادگر تهران کشته شدند. به گزارش روزنامه هاي چاپ تهران، نخستين مسئول اين حادثه ، مرد قايقران شناخته شده است. اکبر سباهي فخرابادي 26 ساله که قايقران و پيمانکار پروژه قايقراني درياچه مصنوعي پارک شهر بود، خود در اين حادثه جان باخته است. کارشناسان وزارت کار و امور اجتماعي که از طرف جواد اسماعيلي، رئيس شعبه 1607 دادگاه عمومي تهران، مامور تحقيق در باره ي اين حادثه شده اند، همچنين کميسيون ويژه شهرداري را که پروژه قايقراني در اين درياچه را به مزايده گذاشته، مقصر شناخته. اين کارشناسان مي گويند کميسيون نامبرده که در تشخيص شرايط صلاحيت و توانايي برنده مزايده کوتاهي کرده، مقصر درجه دو و معاونت اجتماعي و فرهنگي شهرداري منطقه 12 به خاطر امضاي قرارداد با آن پيمانکار، مقصر درجه سه شناخته شده اند. جواد اسماعيلي اعلام کرده که متهمان در ماه جاري محاکمه خواهند شد. اين گونه حوادث ناگوار در همه کشورها گهگاه اتفاق مي افتد، ولي به باور بسياري از صاحب نظران، وضع جاده ها، سلامت اتومبيل ها و ديگر دستگاه هاي حمل و نقل و تفريحي، ابزارهاي ايمني مدارس، شرايط جسمي و روحي و ميزان اطلاعات راننده ها در قلمرو کارشان ، سطح آگاهي خود قربانيان و رعايت مسائل ايمني، مسئوليت پذيري مسئولان ودست اندرکاران، برنامه ريزي و مديريت و نظارت بر برنامه هاي آموزشي و تفريحي، شرايط محيطي و نظاير آن در ايران به گونه اي نيست که خسارات جاني و مالي را به حد اقل برساند. تنها در چند سال گذشته مي توان نمونه هاي زيادي را برشمرد که همگي اين نظر را تاييد مي کنند. اتومبيل حامل تعدادي از دانشجويان دانشگاه علم و صنعت تهران در اسفند به خاطر شرايط بد جاده واژگون مي شود و 10 کشته مي دهد. در آذر ماه 73 تعداد 33 دانش آموز مرکز تربيت معلم اليگودرز در حوالي لرستان در سانحه رانندگي از دست مي روند. در مرداد 75 از تصادف دو اتوبوس حامل دانش آموزان در جاده ي شيراز مشهد 11 کشته و 59 زخمي بر جا مي مانند. در دي ماه 71 ميني بوسي حامل 14 دختر دوره ي راهنمايي از منطقه 11 آموزش و پرورش تهران، به همراه معلمشان در منطقه ي ولنجک به ساختماني برمي خورد و ١۶ کشته به جا مي گذارد. سال 77 يک کاميون با ميني بوس دانش آموزان برمي خورد و تعداد زيادي جان مي بازند. در سال 76 تصادف تعدادي از دانش جويان علوم پزشکي ماه شهر روي مي دهد. کشته شدن 30 دانش آموز که سوار يک کاميون عازم دذفول بودند و 7 دانش آموزي که در استخري در کرج خفه شدند در سال 78 ، فرو ريختن سرسره ي بلند شهر بازي تهران، خرسي که در پارک ملت تهران دست کودک را مي کند، و بالا خره غرق شدن شش دانش آموز در درياچه پارک شهر ، گم شدن يک دختر در پاکدشت تهران و کشته شدن دو دختر در رودخانه ياسوج، نمونه هايي از رخ دادهاي تلخ و فراموش ناشدني براي مردم ايران است.