پس از دو سال تداوم افزايش قيمت نفت و افزايش تدريجی بهای نفت خام، سر انجام در روز چهارشنبه اول خرداد ماه قيمت نفت به مرز ۱۳۰ دلار رسيد.
نفت منبع اصلی درآمد دولت جمهوری اسلامی ايران است و افزايش قيمت نفت، تاثير شگرفی بر ميزان درآمد دولت ايران داشته است.
به نظر بسياری از کارشناسان در آينده نزديک شاهد کاهش قابل توجه قيمت نفت نخواهيم بود.
در همين حال، شرکت ملی نفت ايران در فروردين ماه اعلام کرد که درآمد سال گذشته ايران از محل فروش نفت و فرآورده های نفتی با حدود ۳۱ درصد افزايش به رقم بی سابقه ۸۷ ميليارد دلار و ۷۰۰ ميليون دلار رسيده است.
تاکنون هيچ دولتی در تاريخ ايران، چنين درآمدی از محل فروش نفت نداشته است.
به گزارش خبرگزاری ها، حجت الله غنيمی فرد، مدير امور بين الملل شرکت ملی نفت ايران گفته است که در سال ۱۳۸۶ در کل ۷۰ ميليارد دلار نفت و هشت ميليارد دلار و ۸۰۰ ميليون دلار فرآورده های نفتی صادر شده است.
اين در حالی است که در سال ۱۳۸۵مجموع درآمدهای نفتی ايران از محل فروش نفت خام و فرآورده نفتی، ۶۰ ميليارد دلار بوده است.
همزمان با افزايش بی سابقه بهای نفت، دولت محمود احمدی نژاد بارها از سوی پاره ای افتصاددانان متهم شد که نتوانسته است از درآمدهای کلان نفتی به صورت مناسب بهره ببرد.
برخی از کارشناسان می گويند که افزايش قيمت نفت و در نتيجه بالا رفتن در آمد دولت از يک سو و افزايش مخارج دولت باعث شده است که حجم نقدينگی در ايران به شدت افزايش يافته و در نتيجه باعث بالا رفتن نرخ تورم شود.
شما در اين زمينه چه فکر می کنيد؟ آيا در دو سال گذشته که قيمت نفت سير صعودی داشته، تغييری در وضعيت شهروندان ديده ايد؟ به نظر شما اصولا اين باور عمومی که قيمت نفت بايد بر زندگی مردم تاثير بگذارد، تصور درستی است؟
به نظر شما کشور نفت خيزی مانند ايران چگونه می تواند از اين افزايش قيمت بهره ببرد؟ ارزيابی شما از کارنامه دولت آقای احمدی نژاد در اين زمينه در قياس با ديگر دولت های نقتی چيست؟