(rm) صدا | [ 3:49 mins ]
در جهانی که بعد از تحولات ناشی از پایان جنگ سرد و پیامدهای آن به وجود آمده است، قدرتهای اقتصادی جدیدی مثل چین کمونیست، هند و روسیه در سایه ثباتی که آمریکا پاسدار اصلی آن بود، سربرآوردهاند که اینک، به گفته تامس فریدمن مفسر نیویورک تایمز، تنها به کمک آنها میتوان از دسترسی ایران و در پی آن کشورهای عرب خاورمیانه به بمب اتمی، جلوگیری کرد. وی می نویسد در صورتی که حکومت ایران در تلاش خود برای دستیابی به بمب اتمی موفق شود، رقبای سنی حکام ایران در کشورهای عربستان سعودی و مصر و حتی کشورهای دیگر عربی، بیکار نخواهند نشست و آن وقت کار به اضمحلال کامل پیمان منع گسترش سلاح های اتمی خواهد انجامید. بهنام ناطقی (رادیوفردا، نیویورک): آقای تامس فریدمن، مفسر کارشناس امورخاورمیانه در نیویورک تایمز در یکی از مقالات اخیر خود مینویسد اروپا ضعیفتر از آن است که بتواند در برابر دستیابی ایران به بمب اتمی سدی باشد و آمریکا هم از هر اهرم اقتصادی که در توان داشته علیه حکومت ایران استفاده کرده است.
وی مینویسد من متقاعد شدهام که تنها کشورهائی که از طریق دیپلماتیک میتوانند حکومت ایران را وادار کنند از تعقیب برنامه اتمی خود صرفنظر کند، چین، هند و روسیه هستند. فریدمن مینویسد این سه کشور بهرهوران اصلی از نظام مابعد جنگ سرد در دنیا هستند، که توسعه اقتصادی آنها و افزایش صادرات آنها را میسر ساخت، نظامی که آمریکا شکلدهنده اصلی و پاسدار اصلی آن است، در حالیکه آنها بدون اینکه هزینهای متحمل شوند، بهرهاش را میبرند.
فریدمن معتقد است که ایران تنها کشور خاورمیانه نیست که در پی سلاح اتمی است و در صورتی که حکومت ایران در تلاش خود برای دستیابی به بمب اتمی موفق شود، رقبای سنی حکام ایران در کشورهای عربستان سعودی و مصر و حتی کشورهای دیگر عربی، بیکار نخواهند نشست. وی مینویسد اعراب سنی نمیتوانند تحمل کنند که پارسیان شیعه بمب اتمی داشته باشند و آنها نداشته باشند. وی پیشبینی میکند که دستیابی اعراب سنی به بمب اتمی به اضمحلال کامل نظام منع گسترش تسلیحات اتمی در جهان خواهد انجامید و جهانی را سبب خواهد شد به مراتب خطرناکتر و غیرقابل پیشبینیتر از جهان جنگ سرد.
تامس فریدمن مینویسد اگر چین و روسیه و هند بر اکراه خود از نزدیک شدن به آمریکا فائق نشوند و نقش سهامداران در این نظام جدید بینالمللی را به عهده نگیرند، روند اتمی شدن در کشورهای خاورمیانه جهان را با بیثباتی بیسابقهای روبرو میکند.
فریدمن مینویسد سه کشور چین، هند و روسیه که نصف جمعیت جهان را نمایندگی میکنند باید چشم در چشم حکومت ایران بگذارند و بگویند اگر از بمب اتمی دست برندارد، به تحریمهای سازمان ملل علیه ایران خواهند پیوست. آن وقت است که حکومت ایران توجه خواهد کرد.
فریدمن هشدار میدهد که اگر آمریکا به سیاست وابستگی به نفت وارداتی ادامه دهد رژیمهای ایران، ونزوئلا، برمه، سودان و نیجریه طی ده سال آینده از نفت بشکهای 60 دلار بهرهمند بشوند، آن وقت موج گسترش دمکراسی که دولت بوش به راه انداختهاست فرو مینشیند و بدترین رژیمهای جهان از بیشترین قدرت برای حمایت از اختناقآمیزترین گرایشهای سیاسی و مذهبی بهرهمند خواهند شد. آن وقت، با استفاده از قدرتی که نفت بشکهای شصت دلار به آنها خواهد داد، افراطیون مذهبی در ایران، لبنان و سرزمینهای فلسطینی و کشورهای دیگر موفق میشوند عناصر میانهرو را خاموش و سرکوب کنند، همانطور که حالا در واکنش به انتشار کاریکاتورهای پیامبر اسلام در یک نشریه دانمارکی، تظاهراتی برای ارعاب رسانههای غربی به راه انداختهاند.