(rm) صدا | [ 5:37 mins ]
شماری از استادان و پژوهشگران مقیم آمریکا طوماری را در مخالفت با حمله احتمالی نظامی آمریکا به ایران امضا کردند. احمد صدری استاد جامعه شناسی ایران و خاورمیانه در شیکاگو و از امضاکنندگان این طومار در مصاحبه با رادیو فردا می گوید: ما خیلی علاقمند هستیم که اگر درباره ایران می خواهند تصمیم بگیرند، لااقل از اکثریت قریب به اتفاق متخصصین خاورمیانه نظرخواهی کنند و هدف ما از امضای این متن این بود که ما اینجا هستیم و حاضر هستیم از تخصص خودمان مایه بگذاریم و دولت آقای بوش و سیاست آمریکا را در این زمینه راهنمایی کنیم. آقای صدری می گوید: درباره مساله اتمی در ایران ما معتقدیم بهترین راه، مذاکرات رو در رو است و بدترین راه حمله نظامی و راه دیگر دیپلماسی تحمیلی هم وجود دارد که آن را هم به هیچ وجه صلاح نمی دانیم، زیرا معتقدیم برنامه های تحمیلی و حمله و تهدید موجب بدترشدن وضع سیاسی در ایران و اخلال در حرکت دموکراتیک مردم ایران خواهد شد. شماری از استادان و پژوهشگران مقیم آمریکا طوماری را در مخالفت با حمله احتمالی نظامی آمریکا به ایران امضا کردند که در آن خطاب به جرج بوش رئیس جمهوری آمریکا آمده است: «ما امضاکنندگان این نامه زندگی خود را وقف مطالعه خاورمیانه کرده ایم و به عنوان شهروندان آمریکایی مخالفت خود را درباره گزینه حمله نظامی به ایران ابراز می کنیم. از آنجا که آژانس بین المللی انرژی اتمی هیچ مدرکی دال بر حرکت ایران در جهت دستیابی به سلاح اتمی پیدا نکرده، نگرانی از استفاده دوگانه از تکنولوژی هسته ای باید در مذاکرات رو در روی مطرح شود. تدابیر دیگر از قبیل دیپلماسی، فشار یا اقدام نظامی، منجر به نظامی تر شدن بیشتر فضا و محدودتر شدن جامعه مدنی ایران خواهد شد». در این طومار آمده است چنین اقدامی تنها به سود جناح راست افراطی ایران خواهد بود و پیامدهای فاجعه بار آن خدمتی به منافع آمریکا نیز نخواهد کرد. اروان آبراهامیان، کاظم علمداری، منصور فرهنگ، علی اکبر مهدی، نیره توحیدی و احمد صدری از جمله امضاکنندگان این طومار هستند. امیرمصدق کاتوزیان از رادیو فردا با احمد صدری استاد جامعه شناسی ایران و خاورمیانه در شیکاگو مصاحبه کرده است.
احمد صدری: منظور ما این بود که یک صدای دیگری را هم دولت آقاب بوش بشنود. معمولا آقایانی که در دولت آقای بوش هستند، خیلی علاقمند هستند فقط از افرادی حرف شنوی داشته باشند درباره مسائل تخصصی در خاورمیانه که موافق هستند با ایده های اینها و ما متاسفانه شاهد بودیم که در حمله به عراق، به هیچ وجه دولت بوش توجهی به امضاهای متخصصان خاورمیانه نداشت، با هیچ کدام از آنها حاضر نبودند صحبت کنند و فقط یک عده کوچکی را دستچین کرده بودند و فقط با آنها صحبت می کردند و نتایجش را هم دیدیم. ما خیلی علاقمند هستیم که اگر درباره ایران می خواهند تصمیم بگیرند، لااقل از اکثریت قریب به اتفاق متخصصین خاورمیانه که تقریبا می شود گفت در آمریکا تعدادشان به هزار می رسد، نظرخواهی کنند و هدف ما از امضای این متن این بود که ما اینجا هستیم و حاضر هستیم از تخصص خودمان مایه بگذاریم و دولت آقای بوش و سیاست آمریکا را در این زمینه راهنمایی کنیم.
امیرمصدق کاتوزیان (رادیو فردا): پیشنهادتان چیست برای حل اختلافات میان آمریکا و ایران؟
احمد صدری: درباره مساله اتمی در ایران ما معتقدیم بهترین راه، مذاکرات رو در رو است و بدترین راه حمله نظامی است و راه دیگر دیپلماسی تحمیلی است که آن را هم به هیچ وجه صلاح نمی دانیم، زیرا معتقدیم برنامه های تحمیلی و حمله و تهدید موجب بدترشدن وضع سیاسی در ایران می شود و موجب اخلال در حرکت دموکراتیک مردم ایران خواهد شد.
ا . م . ک: شما گفتید این نوع سیاست هایی که شما چندان از آن راضی نیستید، موجب این می شود که قدرت بگیرد، اما در دوره ریاست جمهوری بیل کلینتن شاهد بودیم که وزیر امور خارجه اش خانم مدلین آلبرایت آمدند یک سیاست خارجی دگرگونه ای را مطرح کردند و حتی صحبت از تاسف درباره کودتای 28 مرداد مطرح شد آن زمان و دولت اصلاح گرا و رئیس جمهوری اسلامی وقت آقای خاتمی سر کار بودند. اما دیدیم که آن سیاست هم موجب قدرت گرفتن جناح راست شد و همان چیزی که شما نسبت به آن ابراز نگرانی می کنید.
احمد صدری: متاسفانه در دولت آقای خاتمی فرصت سوزی های بسیاری رخ داد. البته در دولت آقای کلینتن هم این فرصت سوزی ها وجود داشت که آقای خاتمی شخصا و دولت ایشان مسئول هستند برای عدم استفاده از فرصت هایی که به دست آمده بود. سیاست نرم آقای خاتمی به اصطلاح آمریکایی دندان نداشت و یک سیاست بی دندان بود و نتیجه اش این بود که ایران همکاری کرد با آمریکا در مساله از میان بردن طالبان و بلافاصله جایزه ای که به ایران دادند، قرار دادن ایران در محور شرارت بود. شکستی که آقای خاتمی خورد، حتی در این که نتوانست قطعات یدکی برای هواپیماهای ایران بگیرد، علیرغم همه سخنان بسیار نرم ایشان درباره مکالمه تمدن ها و اینها، اثر بسیار منفی داشت در ایران، بعلاوه حمله آمریکا به عراق همه باعث شد جریان راست یک قدرتی در ایران بگیرد و یکی از عواملی بود که منتهی شد به انتخاب آقای احمدی نژاد. ولی هدف ما از این مقاله درواقع ارائه مواضع سیاسی روشنفکران ایرانی تبار در آمریکا نیست. بلکه هدف ما این است که به طور خیلی دقیق به مساله امکان حمله آمریکا به ایران بپردازیم و در این مرحله متخصصین خاورمیانه، چه آمریکایی و چه ایرانی که در آمریکا هستند، اینها این مساله را صلاح نمی دانند که هدف ما از نوشتن نامه بود.
