(rm) صدا | [ 7:49 mins ]
مولود خانلری در سال 1913 در قزوین به دنیا آمد و فعالیت سیاسی را در جوانی و با حزب توده شروع کرد اما خیلی زود از این حزب برید، ولی کماکان در صفوف چپ و در کنار نامداران این مشرب فکری به مبارزات سیاسی خود ادامه داد و با نشریات معتبر فراوانی اعم از فارسی و فرانسه همکاری داشت. وی در سال 1950 به پاریس مهاجرت کرد و با شروع نهضت اسلامی اگرچه از مخالفان سرشناس رژیم شاه به شمار می رفت، ولی از معدود کسانی بود که در نامه ای سرگشاده نسبت به خطرات دخالت روحانیت در حکومت و سیاست هشدار داد و بعد از به قدرت رسیدن روحانیان و حضور شاپور بختیار در پاریس، به نهضت مقاومت ملی به رهبری آخرین نخست وزیر ایران پیوست و مدتها ریاست شورای عالی آن را بر عهده داشت. مهشید امیرشاهی یکی از فرزندان مولود خانلری که خود نویسنده ای نامدار است، در مصاحبه با رادیو فردا از مادرش می گوید. امیر آرمین (رادیو فردا): مولود خانلری یکی از زنان پیشگام مبارزات اجتماعی و سیاسی ایران در پاریس درگذشت. خانم خانلری در سال 1913 در قزوین به دنیا آمد و فعالیت سیاسی را در جوانی و با حزب توده شروع کرد اما خیلی زود از این حزب برید، ولی کماکان در صفوف چپ و در کنار نامداران این مشرب فکری به مبارزات سیاسی خود ادامه داد و با نشریات معتبر فراوانی اعم از فارسی و فرانسه همکاری داشت. وی در سال 1950 به پاریس مهاجرت کرد و با شروع نهضت اسلامی – اگرچه از مخالفان سرشناس رژیم شاه به شمار می رفت، ولی از معدود کسانی بود که در نامه ای سرگشاده نسبت به خطرات دخالت روحانیت در حکومت و سیاست هشدار داد و بعد از به قدرت رسیدن روحانیان و حضور شاپور بختیار در پاریس، به نهضت مقاومت ملی به رهبری آخرین نخست وزیر ایران پیوست و مدتها ریاست شورای عالی آن را بر عهده داشت و همزمان ماهنامهٌ ای به زبان فرانسه با نام لتر پرسان را منتشر می کرد ولی بعد از قتل شاپور بختیار توسط عوامل مقامهای جمهوری اسلامی، به دلیل خستگی از فعالیتهای سیاسی کناره گرفت. بسیاری از ایرانیان دانشجو و شمار بزرگی از مبارزان بی پناه، بعد از انقلاب اسلامی، از سخاوتمندی خانم خانلری بهره مند شدند. او از خانواده ای فرهنگی بود، برادرش پرویز ناتل خانلری از بزرگان و خدمتگزاران ادب و فرهنگ معاصر ایران بود. امیر آرمین از رادیو فردا به مناسبت درگذشت خانم خانلری، گفتگویی انجام داده است با مهشید امیرشاهی یکی از فرزندان مولود خانلری که خود نویسنده ای نامدار است.
مهشید امیرشاهی: برای من مادرم به دلیل گذشت هایی که در زندگیش کرد، زن بزرگی بود. از ثروت خانوادگیش به کلی صرفنظر کرد به خاطر آرمان ها و عقایدش و همیشه زندگی بی نهایت ساده ای داشت. بسیار زن بااستعداد باهوشی بود، سخنوری بسیار خوب می دانست، قلمی برای خود داشت. در بدترین شرایط زندگیش با انسان ها که برخورد می کرد، لبخند و مهر نسبت به آنها را فراموش نمی کرد. خانه اش میعادگاهی بود برای بسیاری از ایرانیان طی چند نسل.
مادر من خیلی زود کار را با ژان پل سارتر فیلسوف قرن بیستم آغاز کرد. درباره مسائل ایران آنچه که سارتر اظهارنظر کرده، از دید مادرم و از طریق تماس با او بوده. مادرم بی نهایت به او علاقمند بود، به او اعتقاد داشت و او هم متقابلا علاقمند بود و بسیار نظر مادرم برایش مهم بود.
مادرم بی نهایت به شاپور بختیار اعتقاد پیدا کرد با نزدیک شدن به او. به شرافت اخلاقی او، به سیاستی که دنباله راه مصدق بود و به بسیاری کارهای دیگر او ایمان پیدا کرد و از صمیم دل با او همکاری کرد. مدتی ریاست شورای نهضت مقاومت ملی را برعهده داشت، نشریه ای برای این نهضت به زبان فرانسه درآورد. از بین رفتن فجیع بختیار ضربه فوق العاده ای بود برای همه بخصوص مادرم.
