لینک‌های قابلیت دسترسی

خبر فوری
جمعه ۳۱ فروردین ۱۴۰۳ تهران ۱۱:۰۵

مجله: سالگرد حمله پلیس جمهوری اسلامی به کوی دانشگاه و قتل زهرا کاظمی در زندان وین و ترور دکتر قاسملو، پیام گزارشگران بدون مرز و فراخوان اعتصاب غذای اکبر گنجی برای آزادی زندانیان سیاسی


(rm) صدا | [ 25:12 mins ]
هفته گذشته سالگرد چندین اتفاق مهم بود. هجده تیر هفتمین سالگرد واقعه کوی دانشگاه، سومین سالگرد مرگ زهرا کاظمی و 22 تیرماه سالگرد ترور دکتر عبدالرحمان قاسملو بود. گزارشگران بدون مرز روز پنجشنبه در بیانیه ای از سرآغاز موج جدید دستگیری روزنامه نگاران در ایران ابراز نگرانی کرد. رضا معینی مسئول دفتر ایران در سازمان گزارشگران بدون مرز می گوید: هر بار که جمهوری اسلای در رابطه با برخی واژه ها مانند رابطه با خارجی و ارتباطات خاص صحبت می کند، یک موج عظیمی از دستگیری و سرکوب مطبوعات و روزنامه نگاران پیش می آید. دادگاه حقوق بشر فرانسه پس از بررسی شکایت یک خانواده سه نفره ایرانی که به ترکیه پناهنده شده و در آستانه اخراج و بازگرداندن به ایران بودند، با صدور رای نهایی اخراج آنها را در تعارض با حقوق پناهندگی تشخیص داد. مهرانگیز کار معتقد است وضع پناهجویان ایرانی پس از آغاز دولت اصلاحات در ایران خیلی بدتر شد. از روز جمعه تعدادی از ایرانیان در چندین شهر جهان برای آزادی زندانیان سیاسی دست به اعتصاب غذا زدند. اخبار حقوق بشر حکم اعدام پنج تن از درویش های معروف به ترکان علوی اهل حق در میاندوآب صادر شد. اتحادیه اروپا طی بیانیه ای در خصوص وضعیت حقوق بشر در ایران و به طور خاص به ادامه بازداشت رامین جهانبگلو اعتراض کرد. ملک قربانی در شهر نقده و حسن موسوی نیا در دهدشت به دلیل داشتن رابطه جنسی خارج از ازدواج محکوم به سنگسار شدند. در هفته گذشته یاشار قاجار و عابد توانچه دو دانشجوی دانشگاه امیرکبیر با صدور قرار وثیقه 50 میلیون تومانی از زندان آزاد شدند. ویراستار آثار آیت الله طالقانی از روز سوم اردیبهشت ناپدیدشده است. تارا عاطفی (رادیو فردا): هفته گذشته سالگرد چندین اتفاق مهم بود. هجده تیر هفتمین سالگرد واقعه کوی دانشگاه، سومین سالگرد مرگ زهرا کاظمی و 22 تیرماه سالگرد ترور دکتر عبدالرحمان قاسملو بود. سومین سالگرد قتل زهرا کاظمی در زندان اوین مریم اقوامی (رادیو فردا، تورونتو): زهرا کاظمی که به هنگام مرگ 54 سال داشت، در سال 1974 به فرانسه و در سال 1993 همراه با تنها فرزندش به مونتریال مهاجرت کرد. او با سفر به کشورهای خاورمیانه، حکایت زندگی مردم ستمدیده این مناطق را روایت می کرد. وی در آخرین ماموریت بی بازگشت خود برای تهیه عکس و خبر از ناآرامی های دانشجویی به تهران سفر کرد و به هنگام عکسبرداری در برابر زندان اوین دستگیر شد. گفته می شود مقاومت او در برابر بازداشت و تحویل دوربین عکاسی خود به ماموران، وی را در معرض ضرب و شتم شدید قرار داده بود. پس از مدت زمانی از خبر انتشار دستگیری وی، سعید مرتضوی وی را به جاسوسی برای کشورهای بیگانه متهم کرد. بنا بر گزارشها زهرا کاظمی از زمان دستگیری تا انتقال به بیمارستان بقیه الله مورد بازجویی، ضرب و شتم و احتمالا تجاوز قرار گرفته بوده است. پس از گذشت سه سال استفان هاشمی فرزند زیبا، هنوز امیدوار است روزنه امیدی برای اجرای عدالت بیابد. هفتمین سالگرد واقعه سرکوب دانشجویان در کوی دانشگاه ت . ع: هفت سال پیش به دنبال توقیف روزنامه «سلام» و اعتراض دانشجویان، نیروهای انتظامی و لباس شخصی ها در ساعات نخستین صبح جمعه وارد کوی دانشگاه شدند، دانشجویان را از اتاق هایشان بیرون کشیده کتک زدند، تعدادی دانشجو بازداشت شدند، یک کشته و دهها زخمی تنها حاصل روز نخست درگیری ها بود. ناآرامی ها به تبریز و اصفهان و برخی دیگر شهرها کشیده شد. بهمن کلباسی که در آن زمان در دانشگاه اصفهان درس می خواند و به خاطر شرکت در تظاهرات بازداشت شد، به رادیو فردا می گوید: بهمن کلباسی: اخبار اتفاقاتی که در تهران افتاده بود وقتی به اصفهان رسید، دانشجویان در دفتر انجمن اسلامی دانشگاه اصفهان جمع شدند و تظاهراتی را برای روز یکشنبه هماهنگ کردند و برگزار کردند که بدون کمترین مشکلی پش رفت. اما در واکنش آن تظاهرات تعدادی از دانشجویان هفته بعدش دستگیر شدند. ت . ع: در دانشگاه تبریز اما سه روز بعد درگیری ها آغاز شد. نیروی انتظامی با جمعیت تظاهرکننده درگیر می شود، کار به تیراندازی می کشد، بسیاری زخمی می شوند و صدها تن بازداشت می شوند. پیمان عارف از کسانی است که در آن روز کتک خورد و بعد بازداشت شد. پیمان عارف: لحظه به لحظه می دیدم تیر خوردن ها را و افتادن های پشت سر هم بچه ها را. از ساعت چهار به بعد تیراندازی مستقیم شروع شد به سمت جمعیت و تظاهرکنندگان که تا حوالی بانک ملی شعبه 29 بهمن توانسته بود خیابان را در دست بگیرد، با اولین شلیک ها به سمت دانشگاه عقب نشینی کرد و با وجودی که به داخل دانشگاه آمد و درهای دانشگاه را هم به روی خودش بست، ولی هنوز پیشروی نیروهای شبه نظامی ادامه داشت و شاید آن شب بیش از هزار مجروح ما داشتیم در بیمارستان و حتی تیرخوردگان از بیمارستان به بازداشتگاه ها منتقل شدند. در محاکمات بسیاری از متهمان در قفس مورد محاکمه قرار گرفتند. محاکمات چند دقیقه ای بدون حضور وکیل و حتی امکان دفاع متهم از خودش. سالگرد ترور دکتر عبدالرحمان قاسمو ت . ع: 22 تیرماه همچنین سالگرد ترور دکتر عبدالرحمان قاسملو دبیرکل وقت حزب دموکرات کردستان در هفده سال پیش است. علی سجادی (رادیو فردا): در ژوئیه 1989 هنگامی که عبدالرحمان قاسملو به همراه دو تن از یارانش در جلسه ای با شرکت فرستادگان اکبر هاشمی رفسنجانی رئیس جمهوری وقت حضور یافته بود تا به تقاضای جمهوری اسلامی بر سر مسائل کردستان ایران با ایشان مذاکره کند، به قتل رسید. نواری که از مذاکرات این جلسه باقی مانده و در اختیار پلیس اتریش و کمیته ای است که به این قتل رسیدگی کرد، حاکی از آن است که هنگام مذاکره، گروهی با رگبار مسلسل رهبران کرد را به قتل رساندند. کمیته تحقیق بعدا اعلام کرد چند ایرانی که گذرنامه دیپلماتیک جمهوری اسلامی را داشتند، عاملان این قتل ها بودند. ت . ع: گزارشگران بدون مرز روز پنجشنبه در بیانیه ای از سرآغاز موج جدید دستگیری روزنامه نگاران در ایران ابراز نگرانی کرد. در این بیانیه وارد کردن اتهام تدارک انقلاب مخملی علیه رامین جهانبگلو از جمله بهانه های جدید برای تشدید سرکوب مطبوعات ایران برشمرده شده. رضا معینی مسئول دفتر ایران در سازمان گزارشگران بدون مرز در مصاحبه با مهدیه جاوید از رادیو فردا می گوید: رضا معینی: واقعیت این است که هر بار که جمهوری اسلای در رابطه با برخی واژه ها مانند رابطه با خارجی و ارتباطات خاص صحبت می کند، به ویژه بعد از سال 79 و آن صحبتی که آیت الله خامنه ای کردند که مطبوعات را پایگاه دشمن خواندند، یک موج عظیمی از دستگیری و سرکوب مطبوعات و روزنامه نگاران پیش آمد. به همین خاطر وقتی آقای اژه ای محسنی در رابطه با انقلاب مخملی صحبت می کنند، وقتی قاضی مرتضوی یکی از شکنجه گران دهه شصت را به معاونت خود انتخاب می کنند، ما ابراز نگرانی کردیم ممکن است این باد هم سرآغاز سرکوبی دیگر باشد. ت . ع: دادگاه حقوق بشر فرانسه مستقر در استراسبورگ پس از بررسی شکایت یک خانواده سه نفره ایرانی که به ترکیه پناهنده شده و در آستانه اخراج و بازگرداندن به ایران بودند، با صدور رای نهایی اخراج آنها را در تعارض با حقوق پناهندگی تشخیص داد. حکم دادگاه از این جهت حائز اهمیت بود که ترکیه با استناد به قوانین پناهندگی خود که مجاز به پذیرفتن پناهندگان غیراروپایی نیست، در پی اخراج این خانواده ایرانی بود. اما ترکیه در عین حال امضاکننده تعهدنامه حقوق بشر اروپا است که می گوید این کشور باید مانع شکنجه و رفتارهای غیرانسانی باشد. هر دو شهروند ایرانی که با فرزندشان از ایران گریخته اند پیش از این در ایران به دلایل سیاسی زندانی و شکنجه شده اند و بازگرداندن آنها به ایران آنها را در معرض خطر مجددی قرار می داد. مهرانگیز کار فعال مستقل حقوق بشر می گوید: مهرانگیز کار: به طور کلی وضع پناهجویان ایرانی پس از آغاز دولت اصلاحات در ایران خیلی بدتر شد از گذشته، به این معنا که دول اروپایی و به طور کلی اداره های مهاجرت در کشورهای مهاجرپذیر به نظرشان رسید که در ایران وقایعی اتفاق افتاده که منجر شده به تغییر قوانین و تجدیدنظر در قوانین خشونت آمیزی که کاملا برخلاف موازین جهانی حقوق بشر و حتی شرف و کرامت انسانی است. ولی آنچه که واضح است این است که در جریان اصلاحات، دستاوردی به نام تغییر و بازنگری در قوانین بد ما نداشتیم و به عکس حتی قوانین بدتری هم در این دوران از تصویب گذشت. این حکم هم که اخیرا انتشار پیدا کرده یکی از نشانه های این توهم است که دولت ترکیه و ادارات مربوطه متقاعد شدند در ایران وضعیت قانونی تغییر پیدا کرده. فراخوان اکبر گنجی به اعتصاب غذای ایرانیان برای آزادی زندانیان سیاسی ت . ع: از روز جمعه تعدادی از ایرانیان در چندین شهر جهان از جمله نیویورک، پاریس، کلن، برلین و استکهلم برای آزادی زندانیان سیاسی در ایران دست به اعتصاب غذا زدند. اکبر گنجی روز شنبه در مقابل دفتر سازمان ملل متحد در نیویورک طی سخنرانی از جمله گفت: صدای اکبر گنجی: ما به هر صورتی که شده باید مانع جنگ شویم و نگذاریم کشور ما وارد جنگ دیگری شود به دلیل سیاست های نابخردانه ای که اکنون جمهوری اسلامی دارد از یک سو و جنگ طلبی دیگری که از سوی دیگر و اشخاص دیگر دنبال می شود. ما دموکراسی می خواهیم، آزادی می خواهیم، حقوق بشر می خواهیم، یک ایران آباد و آزاد می خواهیم. ما اینها را برای کجا می خواهیم، آزادی و دموکراسی را برای کجا می خواهیم؟ برای ایران می خواهیم، ابتدا باید یک ایرانی وجود داشته باشد که آن ایران آزاد باشد، آباد باشد، دموکراتیک باشد. اگر ایران نباشد، تجزیه شود، نابود شود، این دموکراسی را ما برای کجا می خواهیم. لذا به هر طریق ممکن ما باید از جنگ جلوگیری کنیم و این صلح طلبی را که ما شعارش را می دهیم، یک شعار یکسویه نیست، صلح بوجود نمی آید مگر از طریق دموکراسی. تا رژیم های خودکامه وجود دارند، جنگ هم وجود دارد. یک رژیم استبدادی، یک رژیم خودکامه برای تثبیت خودش، برای تداوم خودش، برای بقای خودش همیشه مجبور است که دشمن خارجی خلق کند، شرایط را شرایط جنگی کند، شرایط بحرانی کند و با بحران آفرینی، جنگ طلبی سعی کند بتواند یک اجماعی دور خودش درست کند و نیروهای آزادی خواه داخلی را سرکوب کند. لذا گوهر صلح طلبی ما را دموکراسی خواهی ما تشکیل می دهد. ما اگر نکوشیم نظام سیاسیمان را دموکراتیز کنیم، همیشه با مساله جنگ روبرو خواهیم بود. یک دولت خودکامه، دولت پنهانکار است، دولتی است که پاسخگو نیست، دولتی است که مسئولیت ناپذیر است و همیشه به این ترتیب جنگ را برای کشور خودش به ارمغان می آورد. حکومتی که از مردم خودش پنهان می کند کارهایی را که می کند، مطمئنا از جهانیان هم پنهان می کند و هیچ کس به چنین حکومتی اطمینان نخواهد کرد. آقای ژاک شیراک رئیس جمهوری فرانسه در دیداری که با حسن روحانی داشته، گفته بوده که شما یک تعداد اسلحه داشتید مانند ژ سه و کلاشینکف و آمدید تمام مخالفین خودتان را در کشور ما زدید ترور کردید. اگر شما بمب اتمی داشته باشید، چه بلایی سر جهان می آورید. یک دولت خودکامه دولتی است که مسئولیت ناپذیر است و چون پاسخگو و مسئولیت پذیر نیست، هیچ کس به او اطمینان نمی کند. لذا ما باید بکوشیم یک کشور دموکراتیک ایجاد کنیم، یک نظام سیاسی دموکراتیک ایجاد کنیم و به این ترتیب است که می توانیم دنیا را به خودمان جذب کنیم و با دنیا روابط دوستانه داشته باشیم. اگر اینطور نباشد هیچ کس به ما اطمینان نخواهد کرد. دموکراسی ها با هم نمی جنگند و کمتر درگیر جنگ می شوند. یک دولت دموکراتیک اگر در ایران بود، این وضعیتی که ما امروز داریم درگیرش نبودیم و هیچ کس چنین فشار جهانی را بر ما تحمیل نمی کرد. حکومت ما اکنون از حکومت صدام حسین هم بدتر عمل می کند. حکومت این شکلی وضعیتی که الان ما با آن روبرو هستیم را ایجاد می کند و ما را درگیر با چیزهایی می کند که ما اصلا نمی خواهیم منطقه و کشور ما را به آتش و جنگ بکشاند و همیشه برای این که خودش باشد، خودش باقی بماند، اصلا انسان ها برایش مهم نیستند. این که چه بر سر مردم ما می آید برایش مهم نیست. لذا ما باید بکوشیم به جهان اثبات کنیم که ما هستیم، حضور داریم، یک جنبش قوی هستیم. این فقط با حرف زدن نیست و با حرف نمی شود گفت که ما حضور داریم، بلکه باید در عمل نشان دهیم. در عمل اگر ما بکوشیم مبارزه کنیم برای آزادی، جهان هم روی ما حساب جدی باز خواهد کرد و این اعتصاب غذا یک نمونه از این کاری بود که ما نشان دادیم این جنبش حضور دارد. کسانی فکر می کنند ما چون با جنگ مخالفیم، باید برویم پشت نظام جمهوری اسلامی سنگر بگیریم. چنین چیزی نیست. ما همزمان هم با جنگ مخالفیم و هم با رژیم جمهوری اسلامی و اتفاقا همین رژیم جمهوری اسلامی است که جنگ را برای ایران به ارمغان می آورد. ما یک بار جنگ را تجربه کردیم در جنگ هشت ساله و حدود 300 الی 400 هزار نفر از بهترین بچه های کشور کشته شدند. حدود هزار میلیارد دلار خسات جنگی به کشور ما وارد شد، حدود یک میلیون نفر در این جنگ معلول شدند. اگر ما در کشورمان دموکراسی داشتیم، در آن صورت حتی اگر به دنبال سلاح اتمی می رفتیم، کسی به ما این فشارهایی که امروز هست، نبود. و این به خاطر یک دولت خودکامه است که بد عمل کرده و ایران را نزد جهانیان بی آبرو کرده. ما باید بکوشیم کرامت انسانی خودمان را به جهانیان نشان دهیم. ما باید بکوشیم و نشان دهیم به جهانیان که ما انسان های بزرگی هستیم.
XS
SM
MD
LG