نقش پدر در یک خانواده ایرانی: نظر یک کارشناس

رابطه پدر و فرزندی یک طور رابطه ای است همراه با عشق و علاقه درونی اما در عین حال پر از انتظار و گله و شکایت. دکتر حبیب آقابخشی که اخیرا یک کتاب درباره نقش پدر در خانواده نوشته، در مصاحبه با رادیو فردا می گوید: پدر باید معمولا بر حمایت فرزندان در درون خانواده نظارت کند، بر رفتارهایشان نظارت بیشتری داشته باشد و این نظارت را تقسیم کند با مادر، ولی معمولا در کشورهای شرقی مادر نقش گرم کردن کانون خانواده را دارد و پدر بیشتر نقش کنترلی و حمایتی، یعنی این که من بتوانم نیازهای سنی فرزندانم را در درون یک همچین جامعه ای با همچین ساختاری حس کنم، هرچند که خود متعلق به نسل دیگری هستم. دکتر آقابخشی می گوید فرزندانی که از این مراقبت ها محروم بودند بعدها وقتی وارد جامعه می شوند همیشه به دنبال این هستند که از جایی حمایت شوند و خودشان را به جایی منتصب و وصل کنند، به جای این که به صورت افراد مستقل بتوانند در برابر همه چیز بایستند. سیاوش اردلان و شیرین فامیلی جمله هایی از انسان های مشهور درباره پدرهایشان را می خوانند. از جمله: در زمان صلح این پسرها هستند که پدران خودشان را دفن می کنند، اما در زمان جنگ این پدرها هستند که پسرانشان را دفن می کنند. یک پدر می داند در ذهن پسرهایی که سر کوچه می ایستند چه می گذرد، برای همین است که وقتی به دخترش می گوید نرو در خیابان، دقیقا جوانی های خودش را به یاد می آورد. وقتی پدر شدم درک کردم چقدر احترام به پدر واجب است...