(rm) صدا | [ 3:32 mins ]
علی لاریجانی، دبیر شورای امنیت ملی جمهوری اسلامی، با اشاره به اینکه کشور هایی که روابط اقتصادی در حوزه نفت با ایران دارند، تلاشی برای احقاق حقوق ایران در پرونده هسته ای انجام نمی دهند، گفت: «ما به این نتیجه رسیدیم که در روابط خود با آنها، نسبت به رویکردشان به مسایلی نظیر پرونده هسته ای کشورمان، توازنی به وجود آوریم.» این سخنان را، شماری از رسانه های غربی، از جمله خبرگزاری فرانسه، به امکان استفاده از نفت، از سوی ایران، بر سر پرونده هسته ای، تعبیر کردند. طی سال های گذشته ایران تلاش کرد دیپلماسی نفتی خود را کاملا غیر سیاسی کند اما بنظر می رسد در پیامد مسائل هسته ای ایران، این روش جمهوری اسلامی در حال دگرگونی است. علی لاریجانی، دبیر شورای امنیت ملی جمهوری اسلامی دیروز، در مصاحبه مطبوعاتی خود، استفاده از سلاح نفت را بر سر پرونده هسته ای پیش کشید و تلویحا گفت که ایران ممکن است، بر سر این پرونده، در روابط اقتصادی اش با بعضی از قدرت ها تجدید نظر کند. «ایران، نفت و پرونده هسته ای»، عنوان گفتار اقتصادی امروز رادیو فردا است از فریدون خاوند.
فریدون خاوند (رادیو فردا، پاریس): در یک نشست مطبوعاتی، که بعد از ظهر دیروز با شرکت دهها خبرنگار رسانه های داخلی و خارجی برگزار شد، علی لاریجانی، دبیر شورای امنیت ملی جمهوری اسلامی، علاوه بر امکان تجدید نظر در رابطه ایران با آژانس بین المللی انرژی اتمی، تهدید دیگری را نیز پیش کشید که مورد توجه فراوان محافل بین المللی قرار گرفت.
دو جمله در بر دارنده این تهدید، به نقل از خبرگزاری فارس، چنین است : «در حال حاضر ما شاهد هستیم کشور هایی که روابط اقتصادی پر حجم به خصوص در حوزه نفت با ایران دارند، هیچ تلاشی برای احقاق حقوق ملت مظلوم ما در پرونده هسته ای انجام نمیدهند. لذا (باز هم گفته علی لاریجانی)، در شورای امنیت ملی به این نتیجه رسیدیم که در روابط خود با آنها، نسبت به رویکردشان به مسایلی نظیر پرونده هسته ای کشورمان، توازنی به وجود آوریم.» این سخنان را، که با زبانی دیپلماتیک مطرح شده، شماری از رسانه های غربی، از جمله خبرگزاری فرانسه، به امکان استفاده از نفت، از سوی ایران، بر سر پرونده هسته ای، تعبیر کرده اند.
وضعیت کنونی بازار نفت، و وزنه ایران در این بازار، طبعا به این تعبیر میدان می دهد. بعضی ناظران اروپایی می گویند که ژاپن، مهم ترین خریدار نفت ایران، هدف اصلی تهدید علی لاریجانی است. در واقع توکیو که حدود شانزده در صد نفت مورد نیاز خود را از ایران تامین می کند، در باره پرونده هسته ای جمهوری اسلامی مواضعی دارد کم و بیش نزدیک به اروپا و آمریکا. اتحادیه اروپا به نفت ایران وابستگی کمتری دارد، ولی شماری از شرکت های اروپایی، از جمله توتال، شل و انی، با استفاده از عدم حضور شرکت های آمریکایی در این کشور، با جمهوری اسلامی قرارداد های مهمی امضا کرده اند.
طی سال های گذشته ایران تلاش کرد دیپلماسی نفتی خود را کاملا غیر سیاسی کند و در پیوند نزدیک با سایر اعضای «اوپک»، طلای سیاه را تنها در خدمت منافع اقتصادی خود به کار بگیرد. آیا در شرایط کنونی دیپلماسی ایران به استفاده سیاسی از نفت تمایل یافته است؟ چند روز پیش کمال دانشیار، رییس کمیسیون انرژی مجلس، خواستار خروج ایران از سازمان «اوپک» شد، از جمله به این دلیل که، به گفته او، بعضی از اعضای این سازمان از تشر آمریکا می ترسند.
