بی توجهی مسئولان نظام جمهوری اسلامی به خواستهای جهانی و نقض پیوسته حقوق بشر

در مجله امشب، پس از پخش خبرهایی از موارد نقض حقوق بشردر ایران در مصاحبه با محسن سازگارا، مهرانگیز کار و عباس میلانی به موارد مختلفی از بررسی حقوق بشر و رفتارهای دور از واقعیت مقامهای جمهوری اسلامی در نقض پیوسته آن می پردازیم. در بخش دیگری از این مجله هم چنین مساله دموکراسی و ظهور گرایش های دینی و قومی مورد بررسی قرار می گیرد. در نخستین بخش مجله حقوق بشر و دموکراسی مسعود ملک و مهدیه جاوید خبرهایی از موارد نقض حقوق بشردر ایران را مرور می کنند. در بخش دوم این مجله مریم احمدی در مصاحبه با محسن سازگارا که غیابا محاکمه و محکوم به زندان شده است از او می پرسد بی توجهی رژیم اسلامی به خواستهای بین المللی چه پیامدهایی خواهد داشت. محسن سازگارا به رادیو فردا می گوید: وقتی همه جهان یک صدا خواهان آزادی اکبر گنجی است، و مقامهای جمهوری اسلامی گوششان را می گیرند که این اعتراض ها را نشنوند، طبیعی است که موج منفی و مخالف بشدت علیه حکومت ایران برخواهد خواست. مهرانگیز کار فعال مستقل حقوق بشر با اشاره به ترکیب هیات منصفه مطبوعات می گوید: نفس حضور هیات منصفه نفس حضور افکار عمومی در دادگاه هاست. در ایران در محاکمات سیاسی ومطبوعاتی حضور هیات منصفه تاکید شده ولی ما در این بیست و هفت هشت سال اثری از آن ندیدیم. انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه علم و صنعت با انتشار بیانیه ای خواشتار بررسی دوباره پرونده علی افشاری در دادگاهی صالح و بصورت علنی شد. در این بیانیه گفته شده صدور حکم زندان برای علی افشاری در روزی که رئیس قوه قضائیه دستور آزادی تمام زندانیان را صادر کرد تلاشی دیگر برای وارونه جلوه دادن حقایق و جهتگیری سیاسی است. محسن سازگارا می گوید این دوگانگی نشانه یک دوگانگی در دستگاه قضایی است وآقای هاشمی شاهرودی دلش خوش است که رئیس قوه قضائیه است. حداقل در بخش هایی از قوه قضائیه ایشان هیچکاره اند. «در کدام مرز» عنوان یک مقاله تحلیلی است در شماره اخیر مجله نیویورک تایمز به قلم کریستوفر کالدول. نویسنده، ترکیه را بر سر راه یک دوراهی متناقض می بیند. هرقدر دموکراسی در این کشور لائیک بیشتر پا می گیرد جنبه دینی نیرومند تر می شود. دکتر عباس میلانی با اشاره به مساله ظهور اسلامگرایان به رادیو فردا می گوید: دموکراسی نظامی سخت شکننده است و امکان اینکه گروهی با استفاده از ابزار دموکراسی آنرا محدود کنند زیاد است. مساله ای که اروپا با ترکیه دارد نیز همین است چون با پیوستن ترکیه به اروپا بافت جوامع غربی ممکن است به هم بخورد. تنها راه مبارزه با این نوع خطرات خود دموکراسی است. دموکراسی را نمی شود با استبداد حفظ کرد. (کوتاه شده)