«انتشار اطلاعات ضد و نقیض و انتظار برای دریافت اطلاعات و توضیحات تکمیلی»؛ این چکیده نظرات سخنگوی وزارت خارجه ایران، درباره پرونده توقیف دو نفتکش در اندونزی است. نفتکشهایی که به گفته مقامهای اندونزیایی، همزمان با جابجایی محموله، مرتکب مجموعهای از تخلفات شده بودهاند؛ از جمله خاموش کردن سیستم شناسایی خودکار کشتی، پوشاندن نام شناورها، استفاده نکردن از پرچم و حتی ایجاد آلودگی در آبهای سرزمینی اندونزی.
ایران در طول دو سال اخیر، بارها از شیوه انتقال محموله نفتکشهایش در آبهای بینالمللی و مخفی کردن مسیر و موقعیت آنها استفاده کرده است؛ ترفندی که با هدف دور زدن تحریمهای نفتی آمریکا علیه این کشور در پیش گرفته شده است.
اما حادثه اخیر در آبهای اندونزی، درست سه هفته پس از توقیف یک نفتکش کرهای از سوی سپاه پاسداران و در آبهای خلیج فارس رخ داده؛ شناوری که سپاه، آن را به آلوده کردن محیط زیست متهم کرده بود. جالب آنکه دو نفر از خدمه نفتکش کرهای، شهروند اندونزی هستند. آیا بین این دو رویداد، ارتباطی وجود دارد؟ یا توقیف شناور ایرانی، آنطور که سخنگوی وزارت خارجه ایران ادعا کرده، صرفا موضوعی فنی و عادی در دریانوردی است؟ آیا جمهوری اسلامی باید نگران ناکارآمد شدن ترفندش برای فروش نفت باشد؟ گزارشی از نازآفرین میرزاخلیلی
ایران در طول دو سال اخیر، بارها از شیوه انتقال محموله نفتکشهایش در آبهای بینالمللی و مخفی کردن مسیر و موقعیت آنها استفاده کرده است؛ ترفندی که با هدف دور زدن تحریمهای نفتی آمریکا علیه این کشور در پیش گرفته شده است.
اما حادثه اخیر در آبهای اندونزی، درست سه هفته پس از توقیف یک نفتکش کرهای از سوی سپاه پاسداران و در آبهای خلیج فارس رخ داده؛ شناوری که سپاه، آن را به آلوده کردن محیط زیست متهم کرده بود. جالب آنکه دو نفر از خدمه نفتکش کرهای، شهروند اندونزی هستند. آیا بین این دو رویداد، ارتباطی وجود دارد؟ یا توقیف شناور ایرانی، آنطور که سخنگوی وزارت خارجه ایران ادعا کرده، صرفا موضوعی فنی و عادی در دریانوردی است؟ آیا جمهوری اسلامی باید نگران ناکارآمد شدن ترفندش برای فروش نفت باشد؟ گزارشی از نازآفرین میرزاخلیلی