(rm) صدا | [ 3:57 mins ]
هفته آینده جشنواره سینمائی در ایالت Delaware آمریکا کار خود را آغاز می‌کند. جشنواره دلوور، یکی از صدها جشنواره سینمائی است که بی سروصدا در گوشه و کنار آمریکا برگزار می‌شوند و با شلوغ شدن جشنواره‌های عمده، راهی برای عرضه آثار به فیلمسازان مستقل عرضه می‌کنند. در آمریکا بیشتر از 650 جشنواره سینمائی بزرگ و کوپک برگزار می‌شود اما چنانکه وال استریت جورنال گزارش می‌دهد، شرکت در ده جشنواره و جایزه گرفتن از آنها لزوما باعث نمی‌شود که فیلمساز مستقل بتواند برای فیلم خود پخش‌کننده بگیرد. بهنام ناطقی (رادیوفردا، نیویورک): نوامبر امسال، فیلمسازان مستقل از همه دنیا به سوی شهرک ریهوباث بیچ Rehoboth Beach در ایالت کوچک دلوور در ساحل شمال شرقی آمریکا، جنوب نیویورک، سرازیر می‌شوند تا درجشنواره فیلم دلوور شرکت کنند، هرچند از هالیوود و استودیوهای معتبر ممکن است کسی در این جشنواره حضور پیدا نکند. این هفته، صدها فیلمساز و منتقد در شهرک‌های ساحلی همپتونز در سه ساعتی نیویورک، در جشنواره کوچک همپتونز شرکت داشتند.
فیلمسازان مستقل به طرزی فزاینده برای شناخته شدن و یپدا کردن پخش‌کننده برای فیلم‌های خود به جشنواره‌های گمنام روی می‌آورند، زیرا قبول شدن فیلم در جشنواره‌های عمده‌ای مثل Sundance یوتا و جشنواره تورونتوی کانادا با توجه به افزایش سالانه فیلم‌هائی که به کمیته‌های انتخاب این جشنواره‌ها می‌رسد، برای همه سخت شده است.
هایدی ایوینگ Heidi Ewing و ری‌چل گری‌دی Rachel Grady که فیلمی مستند به نام Boys of Baraka در باره چهار دانش‌آموز بالتیموری که برای ادامه تحصیل به یک مدرسه شبانه‌روزی در کنیا اعزام شده‌اند، ساخته‌اند، اخیرا موفق شدند قراردادی برای پخش سینمائی فیلم خود را کمپانی قابل احترام Think Film منعقد کنند. این سینماگران فیلم خود را در 19 جشنواره گمنام نشان دادند و از 10 جشنواره جایزه گرفتند، از جمله از جشنواره برمینگام در ایالت آلاباما و جشنوراه برگن در نروژ.
فقط در خود آمریکا 650 جشنواره سالانه سینمائی برگزار می‌شود. سایت اینترنتی filmfestivals.com که آمار جشنواره‌ها را گردآوری می‌کند، تخمین می‌زند که در همین 5 سال اخیر، 200 جشنواره جدید در آمریکا کار خود را شروع کرده‌اند. در این میان، هیات انتخاب جشنواره‌های مثل سان‌دنس بیش از یکهزار و 400 فیلم برای بازبینی دریافت می‌کند که حتی فرصت برای دیدن همه آنها نیست و یک دهم آنها هم نمی‌تواند در برنامه گنجانده شود.
البته گردش در جشنواره‌های گمنام و جایزه گرفتن هم نمی‌تواند تضمینی برای پخش فیلم باشد. یک نمونه، که در گزارشی در روزنامه وال استریت جورنال منعکس شده، فیلمی است عشقی به نام «چادر را برچین» Strike the Tent که داستان آن در زمان جنگ‌های داخلی آمریکا روی می‌دهد. این فیلم از هر هشت جشنواره‌ای که در آنها شرکت کرده جایزه گرفته اما پخش‌کننده‌ای نیافته. آقای جولیان ادامز، نویسنده و کارگردان و ستاره این فیلم می‌گوید یکی از اشکالات کار این است که جشنواره‌های عمده فیلم‌هائی که در جشنواره‌های محلی نمایش داده شده‌اند را نمی‌خواهند.
اما گزارش وال استریت جورنال حاکی است که جشنواره‌های محلی اعتبار و نفوذ بیشتری بدست آورده‌اند. مثلا جشنواره‌ای که پنج سال پیش در شهرک‌های همپتونز در لانگ‌آیلند نیویورک شروع شد، در سال 2003 به فیلم مستقل Open Waterجایزه داد. پرفروش شدن این فیلم بر اعتبار جشنواره همپتونز اضافه کرد.
هفته گذشته در همین جشنواره، جایزه تماشاگران به کارگردان علی سلیم تعلق گرفت به خاطر فیلم «سرزمین شیرین» Sweet Land که برای اولین بار در این جشنواره نمایش داده شد. این فیلم داستانی عشقی است که صحنه‌هائی از زندگی در آمریکا در سال‌های دهه 1920 را نشان می‌دهد. آقای سلیم گفت همیشه اعتقاد داشت که فیلمش در یک جشنواره بزرگ گم می‌شود اما در یک جشنواره کوچک می‌تواند گل کند.
