یک پناهجوی کرد ایرانی در اثر حمله تروریست های عراقی به قتل رسید: سازمان ملل پناهجویان کرد را به شمال عراق منتقل کرد

طی یک هفته گذشته بیش از 150 تن از پناهجویان کرد ایرانی از اردوگاه التاش رمادیه واقع در غرب بغداد با کمک کمیساریای عالی پناهندگی سازمان ملل متحد و دولت بغداد به مناطق امن شمال منتقل شدند. این پناهجویان که چندین سال متمادی است که در عراق سرگردانند در وضعیت بسیار بدی قرار دارند و حکومت منطقه‌ای کردها نیز نتوانسته است به مشکلات آنها رسیدگی کند. هفته گذشته یکی از این پناهجویان در سو قصد تروریستهای عراقی کشته شد و چند تن دیگر نيز مجروح شدند. جهانگیر احمدی در مصاحبه با رادیو فردا می گوید: «هیچ نهادی به ما کمک نکرده است. ما نمی توانیم از اینجا ادامه زندگی بدهیم. ناچار به کردستان عراق پناه آوردیم. و در استان غربی اسکان يافتيم» علی جوانمردی (رادیو فردا، آنکارا): طی یک هفته گذشته بیش از یکصد و پنجاه تن از پناهجویان کرد ایرانی که اکثریت آنها را زنان و کودکان تشکیل می‌داهند، از اردوگاه التاش رمادیه واقع در غرب بغداد با کمک کمیساریای عالی پناهندگی سازمان ملل متحد و دولت بغداد به مناطق امن شمال منتقل شدند. این پناهجویان در منطقه‌ای به نام قوش تپه که حدود دوهزار تن دیگر از این پناهجویان طی چند ماه گذشته به آنجا منتقل شده اند، در چادرهایی که « یو ان» عراق در اختیار آنها قرار داده اسکان داده شدند. پناهجویان مزبور از وضعیتی که در آن قرار دارند ناراضی هستند ومی گویند به لحاظ مادی و بهداشتی به شدت در مضیقه به سر می برند و حکومت منطقه‌ای کردها نیز نتوانسته است به مشکلات آنها رسیدگی کند. طی تماس با یکی از این پناهجویان، به نام جهانگیر احمدی اوضاع آنها را جویا شدیم. جهانگیر احمدی در مصاحبه با رادیو فردا می گوید: «هیچ نهادی به ما کمک نکرده است. ما نمی توانیم از اینجا ادامه زندگی بدهیم. ناچار به کردستان عراق پناه آوردیم. و در استان غربی اسکان دادیم. اینک زیر پوشش به سر می بریم. برای هر خانواده ای دو چادر به ما داده‌اند. به جز دو چادر هیچ چیز دیگری به ما نداده‌اند. ما مشکل آب داریم، مشکل بیکاری داریم، برق اصلا نداریم. حتی یک نفر ازبچه‌های ما به مدرسه نمی روند، از لحاظ بهداشت وضعمان خیلی بد است، برای هر نفر فقط یک لیتر آب آشامیدنی می‌دهند، و اینها همه در این سرمای زمستان خیلی بد است. نمی توانیم زیر این چادرها علا‌الدین یا چیز دیگر روشن کنیم. هیچ کس به داد ما نمی رسد. ما از تمام سازمان جهانی، یو انی‌ها، صلیب سرخ جهانی، می خواهیم که به ما کمکی بکنند که عوض بکند وضع ما را و صدای ما را به گوش جهانیان برسانند. اینک ما تقریبا بیشتر از پنجاه خانواده هستیم که نزدیک سیزده سال است که ما قبولی داریم، همه اینها، اکثر یکصد و پنجاه نفر قبولی ژنو دارند، اما هنوز هیچ کاری برای آنها نشده. تمام عمرمان را در انتظار سر کردیم. چه گناهی داریم ما؟ به گفته این پناهجویان، از سال از سال 1980 که به دلیل مخالفت با جمهوری اسلامی از کرمانشاه و سر پل ذهاب آواره عراق شدند، برای چهارمین بار است که صلیب سرخ جهانی و شعبه پناهندگی سازمان ملل در عراق آنها را در چادر اسکان می دهد. هنوز حدود دو هزار تن از این پناهجویان در التاش رمادیه باقی مانده‌اند و در شرایط بدی به سر می‌برند و به گفته خود مدام هدف سو قصد تروریستهای عراقی قرار می‌گیرند. به گفته جهانگیر احمدی سخنگوی پناهجویان کرد ایرانی درقوش تپه غربی پنجشنبه گذشته یکی از خانواده های پناهجو که قصد داشتند خود را به شمال عراق برسانند در حوالی رمادیه هدف سو قصد تروریستی قرار گرفتند، که در نتیجه یکی از آنان به نام دبیر پالانی جان خود را از دست داد و چهارتن دیگر دیگر از اعضای خانواده‌اش نیز مجروح شدند.