نزدیک به یک هفته از اعتراض‌ها به بی‌آبی در شهرهای مختلف استان خوزستان می گذرد و‌ این اعتراض ها وسیله ای برای بیان گسترده تر نارضایتی‌ها و دیگر مطالبات انباشته‌ شده است که در طول سالها گذشته همواره بی پاسخ مانده اند. اما چرا دستکم در یک دهه گذشته ، اعتراضات مدنی در ایران به خیزش های اجتماعی شبیه شده اند و به سرعت در بستر مطالبات سیاسی، اصل حاکمیت نظام را هدف قرار می دهند. این پرسشی است که رضا جمالی با مهرداد درویش پور، جامعه شناس در سوئد در میان گذشته است. مهرداد درویش پور