(rm) صدا | [ 5:23 mins ]
امروز 18 تيرماه سالروز جنبش دمکراسی طلبانه دانشجويان ايران است. نيروهاي مسلح از هفته ها پيش با حضور گسترده در خيابانها فضا را به گفته دانشجويان به شدت امنيتي کرده اند. دولت به دانشجويان اجازه برگزاري تظاهرات را نداده و هر نوع تجمع دانشجويي را ممنوع کرده است. امير پاکزاد عضو کميته سياسي دفتر تحکيم وحدت، طيف علامه، در مصاحبه با راديو فردا، رسالت تاريخي جنبش دانشجويي را «نقد قدرت» می داند و می افزاید عواملي از قبيل توقيف و لغو امتياز روزنامه سلام، و قتلهاي زنجيره اي و خودکشي سعيد امامي متهم شماره يک قتلهاي سياسي پاييز 77 و حوادثي از اين دست، درشکل گيري و ايجاد آن حرکت در جنبش دانشجويي موثر بودند. بهمن کلباسی نيز که در آن زمان دانشجوي دانشگاه اصفهان و عضو انجمن اسلامي بود، حاد بودن مساله قتلهاي زنجيره اي را عامل مهمي در شکل گيري حوادث کوي دانشگاه مي داند. شيرين فاميلی (راديوفردا): امروز 18 تيرماه سالروز جنبش اعتراضي دانشجويان ايران است. نيروهاي مسلح از هفته ها پيش با حضور گسترده در خيابانها فضا را به گفته دانشجويان به شدت امنيتي کرده اند. دولت به دانشجويان اجازه برگزاري تظاهرات را نداده و هر نوع تجمع دانشجويي را ممنوع کرده است. مريم احمدي از راديو فردا درباره اهميت جنبش دانشجويي 18 تير و عوامل زمينه ساز آن با امير پاکزاد عضو کميته سياسي دفتر تحکيم وحدت طيف علامه و بهمن کلباسي که در آن زمان دانشجوي دانشگاه اصفهان و عضو انجمن اسلامي بود، گفتگو کرده است.
مريم احمدي (راديو فردا): امير پاکزاد عضو کميته سياسي دفتر تحکيم وحدت طيف علامه، با قبول اين نکته که رسالت تاريخي جنبش دانشجويي نقد قدرت است، بر اهميت ريشه يابي واقعه 18 تير تاکيد مي کند و درباره عوامل زمينه ساز آن رويداد مي گويد: رسالت تاريخي ما ايجاب مي کند که با آسيب شناسي و ريشه يابي عوامل موثر و دخيل در شکل گيري حادثه کوي دانشگاه و عواملي از قبيل توقيف و لغو امتياز روزنامه سلام به واسطه افشاي نقش سعيد امامي به عنوان طراح اصلي طرح محدوديت مطبوعات، بي اعتباري دستگاه حاکميت به منتقدين به ساختار سياسي حکومت، اعمال خشونت از سوي عده اي خاص و ترويج آن و حمايت از عاملان خشونت و حرکتهاي راديکال و افراطي که به نوعي در آن شرايط وجود داشت و قبل تر از آن مي شود گفت که داستان خودکشي سعيد امامي متهم شماره يک قتلهاي سياسي پاييز 77 و حوادثي از اين دست بود که اينها به نوعي مي شود گفت درشکل گيري و ايجاد آن حرکت در جنبش دانشجويي موثر بود.
بهمن کلباسي که در آن زمان دانشجوي دانشگاه اصفهان و عضو انجمن اسلامي بود، حاد بودن مساله قتلهاي زنجيره اي را عامل مهمي در شکل گيري حوادث کوي دانشگاه مي داند.
بهمن کلباسي: اين قتلها در واقع بحث شماره يک حداقل دانشگاه خود ما بود همانطور که بحث شماره يک فضاي سياسي بود و اين هم بسياري را عصباني کرده بود. در ماههاي آخرخود من هم تحليلم از وقايع 18 تير اين بود که يک سلسله اهداف ميان مدت وجود داشت و يک سلسله اهداف بلند مدت. و ميان مدت باعث شد که آن چيزي که حالا جناح راست کي مي خواهد انجام دهد و چه بلايي بر سر دانشجويان بياورد، خيلي از روي عصبيت در آخرين روزهايي که دانشگاه داشت تعطيل مي شد، يعني آخرين روزهاي امتحانات در تيرماه انجام بدهد، آنهم همين ارتباطش با قتلهاي زنجيره اي بود. يعني از فشار افکار عمومي شديدا فرار کند. خود کُشاندن آقاي سعيد امامي افزايش پيدا کرده بود. آقاي نيازي رئيس سازمان قضايي نيروهاي مسلح چندين بار تصميم به مصاحبه مطبوعاتي گرفت و اين را مدام به تاخير مي انداخت و اين سه هفته به تاخير افتاد تا ماجراي 18 تير به راه افتاد و ماجرا به کل به بوته فراموشي سپرده مي شد. چون خيلي داشت قضيه حساس مي شد و اسمهاي خيلي مهم داشت که روزنامه ها منتشر مي شد اينها هيچ راهي نداشت جز اين که در آن لحظه فضا را عوض کنند و توجه افکار عمومي را به يک چيز ديگر جلب کنند و اولويت جديدي براي اصلاح طلبها ايجاد کنند که اولويت قتلهاي زنجيره اي از بالاي ليست به پايين ليست برود. خود اين به نظر من خيلي مهم بود. بسيار هم عصبي بودند و آن واکنشي که نشان دادند درواقع فقط نشان مي داد که اينها مي خواهند هر چه زودتر اين مساله از صفحه اول روزنامه ها خارج شود.
امير پاکزاد در عين حال رويداد 18 تير را نوعي زهرچشم گرفتن از دانشگاه مي داند به خاطر نقش پررنگي که جنبش دانشجويي در شکل گيري و تبيين جريان اصلاح طلبي داشت.
امير پاکزاد: آنچه در حادثه 18 تيرماه 78 بوجود آمد مي شود گفت زهر چشمي بود که به خاطر گناهان ناکرده بايد از دانشگاه گرفته مي شد. ببينيد نقش پر رنگ جنبش دانشجويي در شکل گيري و البته تبيين جنبش اصلاح طلبي که از خرداد 76 شروع شد، به نوعي لزوم سرکوب جنبش دانشجويي و مرعوب ساختن و اخراج اين جنبش از صحنه اجتماعي سياسي کشور را نزد اقتدارگرايان و خشونت طلبان بي منطق بوجود آورده بود تا به اين وسيله آنها ضمن از کار انداختن يکي از بازوهاي جنبش آزادي خواهي به نوعي روحيه ياس و نااميدي را بر فضاي جريان اصلاحي ايران حاکم بکنند و بنوعي بتوانند به بهانه امنيت و ثبات در جامعه اين سرکوبها را تشديد بکنند.
