آمنه‌سادات ذبیح‌پور به حضور در جلسه بعدی دادگاه سپیده قلیان «ملزم شد»

اسماعیل بخشی و جمعی از فعالان مستقل کارگری هفت‌تپه با حضور در شهر ایذه با پدر و مادر کیان پیرفلک دیدار کرده و با حضور بر مزار این کودک ۹ ساله کشته شده در آرامستان روستای پرچستان گورویی، به او ادای احترام کرده و در یادداشتی خطاب به کیان نوشتند: «آنقدر مبارزه کنیم تا جهان و آینده‌ای شاد و آزاد را برای دوستانت بسازیم.»

در جریان این دیدار اسماعیل بخشی خطاب به والدین کیان پیرفلک گفت: «خون کیان را به صورتمان سابیدیم که جزو فراموشکاران نباشیم. هر وقت به آینه نگاه کنیم ببینیم و بدانیم وظیفه داریم، برای چی باید بجنگیم و یادمان نرود که چه خون‌هایی ریخته شده است. نمی‌خواهیم جزو فراموشکاران باشیم.»

اسماعیل بخشی که از فعالان سرشناس کارگری در ایران است و پیشتر چند بار در جریان اعتراضات کارگران نیشکر هفت‌تپه بازداشت و زندانی شده است، در صفحه اینستاگرام خود درباره دیدار با خانواده و حضور بر مزار کیان پیرفلک نوشت: «روز جمعه در چهارمین روز از سال جدید به همراه تعدادی از فعالین مستقل کارگری هفت تپه به دیدار خانواده و حضور بر مزار زنده‌نام کیان پیر فلک رفتیم.»

بخشی در ادامه افزود که هنگام حضور بر مزار کیان پیرفلک «تصورش را هم نمی‌کردم در چنین فضایی قرار بگیرم، گویی بر مزار فرزند خودم می‌رفتم سرتا پایم اندوه و ماتم بود، همگی حال غریبی را از سر گذراندیم.»

این فعال کارگری خانواده کیان به عنوان «خانواده شجاع و سرافراز پیرفلک» نام برد و بابت مهر و محبت و شجاعت میثم پیرفلک پدر کیان، سجاد پیرفلک عموی کیان و به‌خصوص زینب مولایی راد، مادر شجاع کیان پیرفلک» از آنها قدردانی کرد.

فعالان کارگری هفت‌تپه همچنین در یادداشتی خطاب به کیان پیرفلک نوشتند: «کیان عزیز، آمدیم بگوییم شرمساریم، ما باید در خیابان‎ها کشته می‌شدیم تا تو عزیز گلگون کفن به تمام آرزوها و رویاهایت برسی، نشد. اما قول می‌دهیم آنقدر مبارزه کنیم تا جهان و آینده‌ای شاد و آزاد را برای دوستانت بسازیم.»

نیروهای امنیتی جمهوری اسلامی شامگاه ۲۵ آبان با شلیک چندین گلوله جنگی به خودروی حامل خانواده پیرفلک، موجب کشته شدن کیان، کودک ۹ ساله و مجروح شدن شدید پدرش شدند.

در همان شب تعداد دیگری از مردم و جوانان ایذه نیز در جریان سرکوب اعتراضات این شهر، هدف حمله شلیک نیروهای امنیتی جمهوری اسلامی قرار گرفته و کشته و زخمی شدند.

پس از واکنش‌های گسترده مردمی و محکومیت این کشتار در داخل و خارج از ایران، مقام‌های جمهوری اسلامی با طرح سناریوهای مختلف درصدد برآمده‌اند کشتار ۲۵ آبان ایذه را به «حمله ترویستی» و «حمله مخالفان» نسبت دهند.

زینب مولایی‌ راد، مادر کیان پیرفلک، که خود در لحظه شلیک نیروهای حکومتی در داخل خودرو حضور داشته است اما در مراسم خاکسپاری پسرش و برابر هزاران تن و در حضور نیروهای امنیتی تاکید کرد که ادعای حکومت «دروغ» است و خود نیروهای حکومتی، خودروی این خانواده را «به رگبار گلوله بستند» و عامل کشته شدن کیان پیرفلک هستند.

در ادامه فشار نیروهای امنیتی جمهوری اسلامی بر خانواده‌های معترضان کشته شده، مادر غزاله چلابی اعلام کرد که شورای تامین شهر آمل در آخرین لحظات برگزاری مراسم یادبود نوروزی بر مزار این معترض کشته شده در امامزاده قاسم این شهر را لغو کرد و این خانواده مجبور شدند در نهایت این مراسم را در منزل خود برگزار کند.

فاطمه مجتبایی، مادر غزاله چلابی از معترضان کشته‌شده، روز شنبه پنجم فروردین ماه با انتشار یادداشتی در صفحه اینستاگرام خود، خطاب به دختر کشته شده‌اش، نوشت: «اول فروردین ۱۴۰۲ مراسم یادبودی را که قرار بود در سالن امامزاده قاسم (مزار تو) بگذاریم، در آخرین لحظات بوسیله شورای تامین شهر آمل لغو کردند.»

مادر غزاله چلابی در ادامه افزود: «ما در زمان کوتاهی که داشتیم مجبور شدیم مراسم را در خانه برگزار کنیم اما کوردلان بدانند مردم شهرم با استقبال بی‌نظیری خانواده ما را تنها نگذاشتند و من مدیون این مهربانان هستم.»

فاطمه مجتبایی در این یادداشت که با هشتگ «نه به جمهوری اسلامی»، «نترسید نترسید، ما همه با هم هستیم» و «نه می‎‌بخشیم، نه فراموش می‌کنیم، منتشر کرد، خطاب به دختر کشته شده‌اش، نوشت: «جمعیت زیادی در همین روز مزارت را گلباران کردند دختر زیبا و قهرمانم تو در دل همه انسان‌های آزاده جا داری و در تاریخ ایران ثبت شده‌ای.»

غزاله چلابی، ورزشکار، کوهنورد ۳۳ ساله که دانش آموخته مدیریت امور بانکی و حساب‌دار یک شرکت خصوصی بود در ۳۰ شهریور ماه حین حضور در تظاهرات مردم شهر آمل، هنگامی که با گوشی خود از جمعیت حاضر فیلم می‌گرفت هدف شلیک مستقیم یکی از نیروهای امنیتی جمهوری اسلامی قرار گرفت.

در تصاویر ضبط شده گوشی او که یک ماه بعد منتشر شد، صدای غزاله شنیده می‌شود که شعار «نترسید نترسید، ما با همه هستیم» سر می‌دهد.

دوربین گوشی غزاله چلابی تصویر لحظه اصابت گلوله به او را نیز ثبت کرده و هنگامی که غزاله بر زمین می‌افتد تصاویر مردمی را ثبت کرده که بر بالای سر غزاله جمع شده‌اند و فریاد می‌زنند: «یکی را کشتند.»

شهر آمل در کنار نوشهر و دیگر شهرهای استان مازندران در جریان اعتراضات سراسری پس از کشته شدن مهسا امینی صحنه تظاهرات گسترده مردمی بودند و این استان در شمار استان‌های است که بیشترین تعداد کشته شدگان را داراست.

نیروهای امنیتی در استان مازندران در چند ماه گذشته چون دیگر مناطق ایران با اعمال فشار و تهدید در صدد وادارا کردن خانواده‌های کشته‌شدگان به سکوت بوده‌اند و از برگزاری مراسم یادبود بسیاری از کشته شدگان جلوگیری کرده‌اند.

بیشتر در این باره:

شورای تأمین شهر آمل مراسم یادبود نوروزی بر مزار غزاله چلابی را لغو کرد

در پنجمین روز از آغاز سال نو، مردم هم‌چنان به مزار کشته‌شدگان اعتراضات سر می‌زنند:

فرمانده یگان‌های ویژه نیروی انتظامی ایران از اعتراضات «زن زندگی آزادی» با عنوان «ابرفتنه» نام برد و گفت که پوشش ۴۰۰ نقطه برای مقابله با اعتراض‌های احتمالی در سال جدید در دستور کار این نهاد نظامی قرار گرفته است.

به گزارش خبرگزاری مهر، حسن کرمی روز شنبه، پنجم فروردین، مدعی شد که یگان ویژه عملیات سرکوب معترضان را «متناسب با جغرافیا و تهدیدات می‌تواند تنظیم» کند و «تجهیزات مناسب با هر نوع مأموریت را در اختیار» دارد.

بیشتر در این باره:

فرمانده یگان‌های ویژه اعتراضات «زن زندگی آزادی» را «اَبَرفتنه» نامید

یک کاربرِ توئیتر گفته است که مادر ابراهیم شریفی‌پور از جان‌باختگان اعتراضات در بوکان را بر سر مزار فرزندش دیده و او با چشمانی گریان گله کرده است: «در این نوروز هیچ کس حرفی از ابراهیمِ من نگفتە و حتی نامی از او نبردەاند.»

به گزارش سایت حقوق بشری «هه‌نگاو» ابراهیم شریفی‌پور، ۲۹ ساله در جریان اعتراضات «زن زندگی آزادی» ۲۵ آبان در بوکان هدف گلوله مستقیم نیروهای حکومتی قرار گرفت و بیمارستان منتقل شد و هشتم آذر به‌دلیل شدت جراحات جان باخت.

در ادامه تلاش مقامات حکومتی برای کوچک جلوه دادن اعتراضات سراسری در ایران، احمد وحیدی در آغاز سال نو این اعتراضات را «گرفتاری و مزاحمتی» خواند که به گفته او «دشمنان برای کشور درست کردند».

بیش از شش ماه پس از آغاز اعتراضات «زن، زندگی، آزادی» تعداد قابل توجهی از زنان در خیابان‌ها بدون حجاب اجباری ظاهر می‌شوند، شعارهای شبانه و شعارنویسی هم‌چنان ادامه دارد، معترضان بلوچ هنوز هر جمعه به خیابان‌ها می‌آیند، حامیان اعتراضات در خارج از کشور هنوز هر آخر هفته به خیابان می‌آیند و هنوز اخبار مربوط به اعتراضات در صدر اخبار و شبکه‌های اجتماعی است.

با این حال در پاسخ به این سوال که آیا ۱۴۰۱ سال سختی برای وزارت کشور بود، احمد وحیدی، وزیر کشور گفته است: «نمی‌توانیم بگوییم سخت بود، اما بالاخره یک گرفتاری و مزاحمتی بود که دشمنان برای کشور درست کردند.»

او همچنین گفت: «طبیعتا دشمنان تلاش می‌کنند با ایجاد مسائل حاشیه‌ای ما را از پرداختن به مسائل اساسی بازدارند. به هیچ وجه نه مسئولین ما و نه ملت عزیز ما نباید به این حاشیه‌ها توجه کنند.»

مقام‌های حکومتی در ایران اعتراضات مردمی را «اغتشاشات» می‌نامند و بارها اعلام کرده‌اند که دیگر از اعتراض خبری نیست.

احمد وحیدی نه به بیش از ۵۰۰ نفری اشاره کرده است که در جریان اعتراضات به دست ماموران حکومتی کشته شدند‌و نه به بیش از ۲۰ هزار نفری که بازداشت شده بودند.