اعتراض‌های سراسری و امتداد آن صحنه ورزش داخلی و بین‌المللی ایران را هم تحت تاثیر قرار داده است.
بسیاری از ورزشکاران در شناسه کاربری خود در شبکه‌های اجتماعی به برخورد نظام حاکم با معترضان واکنش نشان داده‌اند و به تعبیر امیر خسروجردی خبرنگار ورزشی در لندن ورزشی که صابون سیاست به تنش بارها خورده بود را به جایی برده است که او این روزگار را «سیاسی‌ترین دوران ورزش ایران» می‌داند.
بحث درخواست‌ها برای حذف تیم ملی فوتبال ایران از جام جهانی ۲۰۲۲ قطر تا سوپرجامی که قهرمانش، استقلالی‌ها، به گفته مهدی رستم‌پور خبرنگار ورزشی در کپنهاگ، «جشن قهرمانی را به عزای قهرمانی» تبدیل کردند تا حتی «صداوسیما» از پخش آن بازبماند.
اتفاقی که محمد حیرانی مشاور سابق رسانه‌ای باشگاه استقلال آن را «سورپریزی» می‌داند که می‌تواند «در جریان جام جهانی هم با حضور تیم ملی ایران اتفاق بیافتد».
در حالی که آقای خسروجردی تیم ملی کنونی فوتبال ایران را تیم جمهوری اسلامی می‌نامد و خود را مدافع تحریم این تیم معرفی می‌کند. موضوع تحریم شدن را به دلایل امنیتی در منطقه، روابط تهران-دوحه، و آشنایی مهدی تاج رئیس فدراسیون فوتبال ایران با جانی اینفانتینو رئیس فیفا، غیرممکن می‌داند.
آقای رستم‌پور می‌پرسد «چرا در ورزش باید هرم را وارونه کرد؟». او مثال روسیه را می‌آورد اعتقاد دارد اگر قرار است تحریمی صورت بگیرد باید از سایر رشته‌ها شروع شود و به ورزش هم برسد.
محمد حیرانی هم با تأیید کردن صحبت‌های مهدی رستم‌پور «تحریم جام جهانی را باعث مظلوم‌نمایی جمهوری اسلامی در عرصه بین‌المللی» عنوان می‌کند.
او که خود را خواهان تحریم تمامیت ورزش و حاکمیت جمهوری اسلامی در دراز مدت معرفی می‌کند، تحریم تیم ملی فوتبال ایران را در شرایط کنونی «راهگشا» نمی‌داند.
آقای حیرانی تومار جمع کردن برای تحریم را «اقدام‌های شتاب‌زده‌ای» ارزیابی می‌کند که جز «تخلیه موقت خشم اجتماعی معترضان» کارکرد مثبت چندانی می‌تواند نداشته باشد و حتی به «دلسردی معترضان» هم منجر شود.
رادیوفردا در میزگردی با حضور مهدی رستم‌پور، امیر خسروجردی و محمد حیرانی به نقش ورزش، ورزشکاران در گستره اعتراض‌ها پرداخته و موضوع تأثیرگذاری درخواست حذف تیم ملی را به عنوان صدای یک اعتراض به بحث گذاشته است.
