سیامک پورزند برای عمل جراحی جدیدی آماده می شود

سیامک پورزند، روزنامه نگار 75 ساله که بعد از گذراندن بیش از از دو سال در زندان اینک در مرخصی استعلاجی به سر می برد، برای انجام یک عمل جراحی به روی غده ای در سینه اش به بیمارستان مدرس تهران منتقل شد. لیلی پورزند، دختر سیامک پورزند، مقیم تورانتو، کانادا، در مصاحبه با رادیوفردا می گوید برخی از پزشکان از این می ترسند که بیهوشی خطرات جانبی برای قلب پورزند به همراه داشته باشد. لیلی پورزند می افزاید ايشان در سن 73 سالگي پس از گذراندن بيش از دو سال زندان هيچ فرد خانواده اي را آنجا ندارند که از ايشان مراقبت کند. عمه سالخورده من دو سال جور خانواده ما را کشيد و ايشان هم به دليل بيماريهاي مختلف ايران را ترک کرده و نه به ايشان اجازه خروج از کشور مي دهند و نه ما تامين امنيت شديم براي بازگشت به داخل ايران. تارا عاطفي (راديو فردا): سيامک پورزند روزنامه نگار 73 ساله ايراني بار ديگر به شرايط بحراني نزديک شده است و وي بايد تحت عمل جراحي ديگري بر قفسه سينه قرار گيرد که براي شرايط سني و وضعيت قلبي وي بسيار خطرناک است. مريم اقوامي (راديو فردا): وضعيت سلامت سيامک پورزند، روزنامه نگار و محقق که پس از تحمل ماهها زندان در بند عمومي و انفرادي در ايران به بيمارستان منتقل شد بار ديگر روبه وخامت گذاشته است و قرار است به زودي تحت عمل جراحي قرار گيرد. در حالي که سيامک پورزند در سال 2001 به اتهامات مختلف توسط قوه قضاييه بازداشت شد، در بهار سال گذشته به حالت کما از زندان به بيمارستاني در تهران منتقل شد و تحت عمل جراحي ستون فقرات قرار گرفت و عليرغم دشواريهايي که عوارض پس از آن براي وي پديد آورد از خطر مرگ حتمي نجات يافت و در حال حاضر بنا به گفته خانواده وي در مرخصي استعلاجي به سر مي برد. ليلي پورزند دختر اين روزنامه نگار ايراني که در تورانتو زندگي مي کند در مصاحبه با راديو فردا از آخرين اخبار وضعيت پدرش مي گويد. ليلي پورزند (تورانتو): مساله جديدي که پيش آمده غده اي است که در روي سينه ايشان وجود داشتش زماني که ايشان را از زندان اوين در حالت کما به بيمارستان مدرس منتقل کردند. اين غده بزرگتر و دردناکتر شده و موجب آزار قفسه سينه شده. به پزشک معالجشان آقاي دکتر شکيبي مراجعه کردند و قرار است يکشنبه ايشان در بيمارستان طوس تهران بستري شوند، آقاي دکتر زالي از زندان ايشان را تحت نظر داشتند، مراتب بيماري ايشان را به مسئولين زندان گزارش داده بودند. پزشکان ديگر موافق با اين عمل نيستند و ترس دارند از اين که بيهوشي دوباره خطرات جانبي براي مسائل قلبي ايشان باشد. احتمال قريب به يقين اين غده عوارض زندان است و احتمال اين که در اثر ضربات وارده باشد بسيار زياد است. م . ا .: دختر سيامک پورزند در بخشي ديگر از گفتگوي خود در مورد نگراني شديد خانواده اش مبني بر عدم توانايي بازگشت به ايران و مراقبت از پدر بيمار خود مي گويد: ايشان در سن 73 سالگي پس از گذراندن بيش از دو سال زندان هيچ فرد خانواده اي را آنجا ندارند که از ايشان مراقبت کند. عمه سالخورده من دو سال جور خانواده ما را کشيد و ايشان هم به دليل بيماريهاي مختلف ايران را ترک کرده و نه به ايشان اجازه خروج از کشور مي دهند و نه ما تامين امنيت شديم براي بازگشت به داخل ايران. ايشان هيچگونه درآمدي ندارند به خاطر زندان طولاني مدت حتي امکان کار کردن ندارند، به خاطر شرايط جسمي که براي ايشان در زندان به وجود آمده و تمام فشار مالي بر دوش خانواده خارج از کشور است. سازمان زندانها بعد از انتقال ايشان به زندان اوين خيلي سعي کرد که وخيم بودن حال ايشان را به گوش قوه قضاييه برساند، تاثيري نداشت و زماني ايشان را به بيمارستان منتقل کردند که تقريبا قطع اميد شده بود، ما از مقامات مختلف خواسته ايم که به ما تامين نسبي بدهند که ما برگرديم به ايران و بتوانيم از ايشان مراقيب کنيم. جوابي که به ما داده شده اين است که هيچگونه تضميني وجود ندارد براي اين کار. فقط اي کاش اجازه خروج ايشان صادر مي شد، مي توانستند از پرستاري خانواده درجه يک خودشان برخوردار باشند. سياست جديد بر سيستم قضايي ايران زندانيهاي سياسي را بعد از زندانهاي طولاني مدت انفرادي در حالت بيماري رها مي کنند با نام مرخصي استعلاجي. از طرف خانواده و خود زنداني مورد تشکر واقع مي شود همانطوري که ما هم ممنون هستيم به خاطر اين که زنده بودن ايشان شايد در گروي آزاد بودنشان هست، ولي در دوران آزادي چه جور تامين اجتماعي و مالي و خانوادگي اين زنداني خواهد داشت، چيزي است نامعلوم که فشار روحي و رواني را بر روي زنداني آزاد در شرايط نامشخص و خانواده زنداني بيشتر و بيشتر مي کند.