(rm) صدا | [ 4:06 mins ]
امروز نشريه استرتفور در مقاله اي تحليلي به مساله اتمي ايران پرداخت و نوشت چيزي به امضاي توافقنامه ايران با سه کشور اروپايي در مورد توقف غني کردن اورانيوم نمانده است. اکنون که انتخابات رياست جمهوري آمريکا به پايان رفته، جمهوري اسلامي ديگر از بهانه طفره روي از ماجرا برخوردار نيست و براي رسيدن به همه چيز ورق هاي کافي در اختيار ندارد. نشريه استرتفور با تذکر به اين که ايران خود مي داند که موقعيت مناسبي براي ناديده گرفتن توافق با اروپا ندارد به توضيح ورق هاي ايران براي بازي در قمار مساله اتمي خود مي پردازد: استفاده از مساله هسته اي براي جا انداختن خود در نظام بين المللي و نفوذ در ميان اکثريت شيعه عراق. نازي عظيما (راديوفردا): امروز نشريه استرتفور نيز در مقاله اي تحليلي به مساله اتمي ايران پرداخته است و در آن نتيجه مي گيرد که چيزي به امضاي توافقنامه ايران با سه کشور اروپايي در مورد توقف غني کردن اورانيوم نمانده است. اکنون که انتخابات رياست جمهوري آمريکا به پايان رفته ايران ديگر از بهانه طفره روي از ماجرا برخوردار نيست و براي رسيدن به همه چيز ورق هاي کافي در اختيار ندارد.
نشريه استرتفور مي نويسد ايران احتمالا قصد دارد پس از بستن نوعي موافقتنامه با اتحاديه اروپا غني سازي اورانيوم را قطع نمايد. اکنون که انتخابات رياست جمهوري آمريکا به پايان رسيده ايران ديگر نه استدلالي براي به تعويق افکندن مساله دارد و نه ديگر ورقي براي برنده شدن در دستيابي به همه چيز. نشريه استرتفور با تذکر به اين که ايران خود مي داند که موقعيت مناسبي براي ناديده گرفتن توافق با اروپا ندارد به توضيح ورق هاي ايران براي بازي در قمار مساله اتمي خود مي پردازد.
ابتدا به ورق استفاده از مساله هسته اي براي جا انداختن خود در نظام بين المللي اشاره مي کند آن هم نه به عنوان دولت بلکه به گونه بازيگري اصلي در سطح منطقه و يا حتي شايد در سطح جهان. ايران مي خواهد آمريکا و اروپا او را در اين سطح بشناسند اما آيا ايران در زرادخانه ژئوپليتيک خود سلاحي براي رسيدن به اين هدف دارد؟ شايد مهم ترين ورق ايران نفوذش در ميان اکثريت شيعه عراق باشد که براي آمريکا که مي کوشد ثبات را در عراق برقرار سازد اهميتي عمده دارد. با توجه به تعداد بازيگران شيعي در عراق مساله مهم اين است که نفوذ ايران در ميان شيعيان عراق تا چه حد است و ايران تا چه حد مي تواند در عراق تاثيرگذار باشد ؟
آن گونه که از جناح هاي مختلف شيعي در عراق بر مي آيد از زمان برکناري صدام حسين از نفوذ و جاذبه سياسي ايران در ميان شيعيان عراقي کاسته شده است. از نظر تاريخي ايران نفوذي بر شيعيان عراق نداشته است. جالب آن که تنها پس از جنگ ايران و عراق بود که ايراني ها و عراقي ها با يکديگر رابطه برقرار کردند. نزديک ترين گروه شيعيان عراقي به ايران مجلس اعلاي انقلاب اسلامي عراق است. از جمله بازيگران ديگر در عراق آيت الله العظمي علي سيستاني است که او را نمي توان در مدار ايران قرار داد زيرا با ايران اختلافات فلسفي عمده دارد و بر خلاف ايران مخالف حکومت مذهبي ها است. حزب الدعوه عراق که قديمي ترين و بزرگ ترين حزب سياسي شيعه عراق است نيز استقلال خود را از ايران اعلام کرده است. مي ماند مقتدي صدر رهبر شيعه افراطي که نسبت به ايران موضعي سخت انتقاد آميز دارد. در عين حال نبايد از رقابت تاريخي بين دو حوزه علميه در نجف و قم نيز غافل شد که هر يک از دو حوزه خود را مرجع اصلي فقاهت اسلامي مي دانند.
نشريه استرتفور سپس به کاهش نفوذ ايران در همسايه شرقي اش، افغانستان مي پردازد که در ميان چهار گروه تقسيم شده است و مايه چنداني براي کيسه ايران در اين قمار ندارد. با چنين نفوذ غير قابل ملاحظه اي در منطقه ايران توليد و توسعه ظرفيت موشک هاي بالستيکي را در پيش گرفته است. با دومين شرکت نفتي چين يادداشت تفاهم امضا کرده است و قرار است تا 25 سال آينده 10 ميليون تن گاز مايع به چين بفروشد. علاوه بر اين روسيه به تهران در ساختن نيروگاه بوشهر ياري مي دهد. با کمک روحانيون تهران، با آگاهي از اين سرمايه اندک ژئوپوليتيکي و براي تامين امنيت خود مي کوشد به جاي دل به دريا زدن هاي تکروانه کشتي خود را در اقيانوس پر تلاطم منطقه آرام به ساحل برساند. پس همچنين مي کوشد اختلافات اروپا و آمريکا را به سود خود به ثمر رساند.
