با ابزارهاي گذشته نمي شود وارد دنياي تازه شد: تجدد و منافع ملي از ديد مسئول شوراي ايراني – آمريکايي،

علي سجادي (راديو فردا): دکتر هوشنگ اميراحمدي، مسئول شوراي ايراني – آمريکايي، در يک برنامه فوق العاده به عنوان سخنگو در انجمن مدافع دموکراسي در ايران در لس انجلس شرکت کرد و درباره جايگاه ايران در جهان سه قطبي صحبت نمود. او در گفتگويي با فيروزه خطيبي درباره جايگاه، آينده، و نيازهاي ايران در دنياي کنوني سخن مي گويد. دکتر هوشنگ اميراحمدي (مسئول شوراي ايراني – آمريکايي، لس آنجلس): دنياي جديدي جلوي ما است. ايران نمي تواند با ابزارهاي گذشته و با تفکر گذشته وارد اين دنياي جديد بشود و آدرسي براي خودش پيدا کند. من توضيح دادم که چرا اين جايگاه در تحليل نهايي در غرب و در آمريکا است. يعني نه در کشور آمريکا، بلکه اصولا در ان دنيا و نظمي است که ما مي توانيم با آمريکايي ها در آن چهارچوب شريک بشويم. من به اين اعتقاد دارم و گفتم چرا گرايش شرقي، حداقل در اين مقطع، نه منافع امنيتي ايران و نه منافع اقتصادي ايران را تامين نمي کند. يعني وقتي که نگاه مي کنم، از نظر منابعي که ما داريم شرق نمي تواند اين منابع را از ما بگيرد و وقتي ما به منابع و چيزهايي نياز داريم، روسيه مثلا نمي تواند به ما بدهد. من دارم مي گويم از تکنولوژي، دارم مي گويم از سرمايه، دارم مي گويم از بازار، و همه اين ها. براي اين که همه اين ها در امريکا است. از آن طرف هم دنيايي که دارد شکل مي گيرد فقط دولت آمريکا نيست. در خود همين کشور هم مي خواستم توضيح بدهم که ما فقط دولت را نداريم. ما نيروهاي غير دولتي داريم، کمپاني ها را داريم، اين در سطح دنيا به اصطلاح سوار بر هم دارند شکل مي گيرند. به همين دليل ما با يک واقعيت هاي جديدي طرف هستيم و وبايد بتوانيم در اين دنيا با آن نيروهايي که ادغامگر هستند، نيروهايي که همگرا هستند، نيروهايي که در جهت اتحاد هستند، و در جهت Modernization و تجدد هستند؛ با اين ها يکي بشويم نه با نيروهايي که به اصطلاح Disintegrative هستند که در جهت تخريب عمل مي کنند و در جهت افتراق عمل مي کنند. متاسفانه جمهوري اسلامي در اين 20-15 سال گذشته خودش را بيشتر با آن نيرو، نيروي افتراق گر، جدا طلب، و Isolationist خودش را هماهنگ کرد و ضرر بسيار گراني به ملت ايران زد؛ هم ضرر استراتژيک و هم ضررهاي عادي اقتصادي و غيره. فيروزه خطيبي (راديو فردا): شما در مورد نقش مردم داخل ايران در سياست خارجي جمهوري اسلامي صحبت کرديد و بعد گفتيد که 75% مردم در داخل ايران خواهان ايجاد روابط با آمريکا هستند. شما اين آمار را از کجا تهيه کرديد؟ دکتر هوشنگ اميراحمدي: چند آمارگيري در تهران شد که يکي از آن ها را گروه آينده کرد که آقاي عباس عبدي و دوست من آقاي حسين قاضيان اين کار را کردند که متاسفانه هر دوي آن ها به خاطر همين آمار در زندان هستند. ف.خ.: شما در سخنرانيتان گفتيد که معيار ملي گرايي در دنيا عوض شده است. در اين ميان تکليف منافع ملي چيست؟ دکتر هوشنگ اميراحمدي: منافع ملي هم دارد عوض مي شود. ببينيد، همان جور که عرض کردم در يک وقتي ملي گرايي از بالا بود، به اصطلاح Isolationist بود، و به جاي اين که ادغامگر باشد افتراقگر بود. الان ملي گرايي درست عکس اين جريان است، از پايين است، نخبه گر نيست، مردمي است، توده اي است، و به تلفيق و به ادغام اعتقاد دارد. مثلا مي گويند جوانان ما طرفدار آمريکا هستند. من اعتقاد ندارم اين ها طرفدار آمريکا هستند، اين ها طرفدار دنيايي هستند که آمريکا اين ها را Represent مي کند، يعني نمايندگي مي کند. ايراني ها خسته شده اند از اين که همه اش به کهنه گرايي و به تاريخ و به جريان هاي سنتي نگاه بکنند. ان جريان sovereignty که در يک کشور مستقل است و يک ديکتاتور دارد که بتوان با ان هر کاري بکنند، ديگر گذشت. کشوري مستقل است که مردمش دولتش را بخواهند. الان ديگر منافع ملي استقلال ها است. يعني الان ديگر فقط دولت نيست؛ دولت ها هستند، سازمان هاي غير دولتي هستند، کمپاني ها هستند و تعداد زيادي اين وسط مانده اند که اگر آن ها زندگي درستي نداشته باشند، اذيت بشوند، و حقوق بشر نداشته باشند، اين استقلال معني ندارد براي اين که اين فقط استقلال دولت است. بنابراين منافع ملي هم به همين دليل عوض شده است. منافع ملي ديگر فقط دعواي بين جمهوري اسلامي و آمريکا، يعني حکومت با حکومت آمريکا نيست. منافع ملي يعني منافع اين ملت. منافع اين ملت در چيست، مثلا ملت ايران؟ منافع ملت ايران در اين است که مثلا حقوق بشرش را به آن بدهند، دموکراسي به آن بدهند، استقلال اقتصادي داشته باشد، رشد اقتصادي داشته باشد، توسعه سياسي بکند، توسعه فرهنگي بکند، مدرن شود، متجدد بشود، و وارد دنياي جديد بشود. دکتر هوشنگ اميراحمدي، مسئول شوراي ايراني – آمريکايي، در يک برنامه فوق العاده به عنوان سخنگو در انجمن مدافع دموکراسي در ايران در لس انجلس شرکت کرد و درباره جايگاه ايران در جهان سه قطبي صحبت نمود. او در مصاحبه با راديو فردا درباره سخنراني خود توضيح مي دهد و مي گويد: ايران نمي تواند با ابزارهاي گذشته و با تفکر گذشته وارد دنياي جديد بشود و آدرسي براي خودش پيدا کند. گرايش شرقي، حداقل در اين مقطع، منافع امنيتي واقتصادي ايران را تامين نمي کند. منافع ملي هم دارد عوض مي شود. مثلا مي گويند جوانان ما طرفدار آمريکا هستند. من اعتقاد ندارم اين ها طرفدار آمريکا هستند، اين ها طرفدار دنيايي هستند که آمريکا اين ها را نمايندگي مي کند. ايراني ها خسته شده اند از اين که همه اش به کهنه گرايي و به تاريخ و به جريان هاي سنتي نگاه بکنند. کشوري مستقل است که مردمش دولتش را بخواهند. منافع ملي ديگر فقط دعواي بين جمهوري اسلامي و آمريکا، يعني حکومت با حکومت آمريکا نيست. منافع ملي يعني منافع اين ملت. منافع ملت ايران در اين است که حقوق بشرش را بدهند، دموکراسي بدهند، استقلال اقتصادي داشته باشد، رشد اقتصادي داشته باشد، توسعه سياسي بکند، توسعه فرهنگي بکند، مدرن شود، متجدد بشود، و وارد دنياي جديد بشود.