بررسي بيانيه مشترک 117نفر، از ديد يکي از امضاء کنندگان

عماد الدين باقي (روزنامه نگار، تهران): اين متن که براي من آورده شد، جهت امضاء، مخالفش بودم، به دليل اينکه معتقد بودم سطح يک همچنين بيانيه اي خيلي پايين است با سطح مطالبات اجتماعي و تقريبا برابر سطح بيانيه هايي است که در سال 75 و قبل از دوم خرداد هم امکان بيان و انتشار داشت و هيچ چيز جديدي هم در آن ندارد، منتها بنا بر اينکه بالاخره کساني که اين بيانيه را امضاء مي کنند، ترکيبي است از يک طيفي که بعضيهاشان اين را خيلي کم مي دانند يا زياد مي دانند و بنابراين بوده قاعدتا که کف مطالبات در نظر گرفته شود تا تعداد بيشتري مشارکت بکنند و تعداد تقليل پيدا نکند. يکي به اين دليل، يکي هم به دليل احترام به راي و نظر ديگران. تنها کارکرد و ويژگي اش هم اين است که براي اولي بار است که يک سري مرزها که بوده، اينجا برداشته شده، مثلا افراد مجاهدين انقلاب، از نمايندگان مجلس، ملي مذهبيها، نيروهاي مستقل مشارکت کردند در امضاي اين بيانيه. مهدي خلجي (راديوفردا): برخي از تحليلگران مي گويند ممکن است انگيزه امضاء کنندگان اين نامه تشکيل يک جبهه جديد براي نقش بازي کردن در آينده سياسي ايران باشد، بعد از آنکه از ديد آنها اصلاحات در ايران شکست خورد. آيا چنين است؟ عماد الدين باقي: ممکن است اين باشد در نظر برخي افرادي که امضاء کردند، اما چيز مهمتري که وجود دارد و در بيانيه هم به آن اشاره شده، و شايد به همين دليل است که خيلي ها هم معتقدند بيانيه را، خلاصه، کم خاصيت هست براي امضاء کردن، اين باشد که الان همه خودشان را در برابر يک خطر برون مرزي مي بينند که بسيار جدي است اين خطر. يعني اين خطر اگر قبلا مي گفتيم بيخ گوش ما است، الان ديگر درون گوش ما است. يعني الان بعيد مي دانم انسان عاقلي پيدا شود که منکر شود که خطراتي نظير آنچه که براي افغانستان و عراق پيش آمد، خيلي دور باشد از ما. تحولات قطعي و اجتناب ناپذيري که در سطح منطقه در جريان است و بعد از افغانستان و عراق، در سيبل اين حوادث الان ايران قرار دارد. اين به نظر من مهمترين عاملي است که باعث مي شود که يک مقدار نيروها به همديگر نزديکتر بشوند و تصميم گيريهاي مشترک داشته باشند. م.خ. : بنابر اين به نظر شما آيا اين بيانيه مي تواند سنگ پايه تشکيل يک جبهه سياسي تازه اي در شرايط کنوني کشور قرار بگيرد؟ عماد الدين باقي: يک جبهه تازه اي در واقع هم با يک رويکرد داخلي و هم يک رويکرد بيروني. رويکرد داخلي آن در واقع در برابر نيروهاي فشار است که آنها خيلي منسجم دارند عمل مي کنند براي فشار و سرکوب. يکي هم دربرابر جريانات خارجي و تحولات منطقه اي است. عماد الدين باقي، روزنامه نگار در تهران و يکي از امضاء کنندگان بيانيه مشترک 117نفر از شخصيتهاي اصلاح طلب، در مصاحبه با راديوفردا مي گويد: سطح چنين بيانيه اي نسبت به سطح مطالبات اجتماعي خيلي پايين است و چيز جديدي هم ندارد، اما براي احترام به نظر ديگران آنرا امضاء کرد. وي مي افزايد: امضا كنندگان بيانيه، با دسته بندي ها و طرز تلقي هاي مختلف در كنار هم قرار گرفته اند زيرا احساس مي كنند ايران ممكن است به سرنوشت افغانستان و عراق دچار شود و از سوي ديگر مي خواهند با گروه هاي فشار در داخل مبارزه كنند. وي مي گويد ممكن است امضاي اين بيانيه زمنيه براي تشكيل يك جبهه سياسي تازه باشد.