رابطه مسكو - واشنگتن در آستانه سفر رئيس جمهوري آمريكا به سن پيترزبورگ و روانشناسي تروريسم

بهنام ناطقي (راديوفردا): روزنامه «وال استريت جورنال» در گزارشي در باره چشم‌انداز ديدار اين هفته جرج بوش، رئيس جمهوري آمريکا و ولاديمير پوتين، رئيس حکومت روسيه، مي‌نويسد آنها نخواهند توانست مشارکت استراتژيک ميان آمريکا و روسيه را که با جنگ عراق به وقفه افتاد، بارديگر روي دور بياندازند. آقاي آلکسي آرباتف Alexei Arbatov معاون کميته دفاع پارلمان روسيه و عضوحزب ليبرال يوبلوکو Yabloko گفت جنگ عراق ضربه سختي به رابطه مسکو و واشنگتن زد. از سوي ديگر، جنگ عراق نشان دهنده اختلاف نظري عميق در دستگاه رهبري سياست خارجي روسيه بود. پژوهشگر سياسي و مشاور کرملين، آقاي سرگئي کاراگانوف Sergei Karaganov مي‌گويد اختلاف عميقي در روسيه وجود دارد بين آنها که هوادار روابط نزديک تر ميان مسکوو واشنگتن هستند و سنت‌گرايان در رده‌هاي بالاي وزارت دفاع ووزارت امورخارجه روسيه، که طي ده‌ها سال سوءنظر نسبت به آمريکا بار آمده‌اند. نزديکي انتخابات پارلماني در روسيه هم مزيد برعلت شده است. نزديکان پوتين از هم اکنون به آمريکا هشدار داده اند که به اين خاطر پوتين نمي‌تواند با کارهائي مثل جلوگيري از اهداف دورپروازانه اتمي جمهوري اسلامي، خود را هوادار آمريکا نشان دهد زيرا ممکن است حمايت احزاب هوادار دولت را از دست بدهد. روزنامه نيويورک تايمز مي‌نويسد ولاديمير پوتين که در صحنه بين‌المللي چهره‌اي مقتدر از خود نشان مي‌دهد، در سياست داخلي روسيه موضعي آسيب‌پذير دارد و نتوانسته است در برابر رواج شديد فساد اداري و مالي واکنش نشان دهد و قادر نبود به وعده خود براي تغيير نظام اجتماعي در روسيه عمل کند. کارشناسان روسيه مي‌گويند در سه سالي که رياست جمهوري او مي‌گذرد، پوتين، در عمل جز حفظ توازن ميان منافع ميان سردمداران سياسي و صعتي روسيه که او را در رسيدن به مقام خود ياري دادند و حالا مي‌خواهند از اقدام خود بهره مند شوند، انجام نداده است. اين روزنامه به نقل از آقاي ماشا ليپمن، يک روزنامه‌نگار روسي مي‌نويسد نظام سياسي در روسيه بي‌ثبات است و و صرفا بر محبوبيت شخصي پوتين و حالت انفعالي مردم روسيه مبتني است. آقاي Michael McFaul يک کارشناس موسسه تحقيقاتي Hoover مي‌گويد روسيه به اين دليل به دامان خودکامگي فردي سقوط نکرده است که هيچ جناحي قدرت تسلط بر اوضاع را ندارد. دمکراسي در روسيه منتظرنسيمي است که آن را به پيش يا به پس ببرد. خانم جين آيزنرJane Eisner، مقاله‌نويس روزنامه فيلادلفيا اينکوايرر، مي‌نويسد حملات تروريستي هفته گذشته در رياض و کازابلانکا، را کساني که در باره عمليات تروريستي تحليل مي‌نويسند ناشي از هدفي مشخص مي‌بينند که ترويست‌ها درپي دستيابي به آن جان خود، هم‌وطنان و هم‌مسلکان خود و خارجي‌ها را قرباني مي‌کنند. پس اگر آنچه مي‌خواهند به آنها داده شود، تروريسم پايان مي‌گيرد و نفرت‌ها فرو مي‌نشيند. خانم آيزنر با استناد به کتاب جديدي از متفکر آمريکائي آقاي ويلارد گي‌لين Willard Gaylin بنيانگذار موسسه Hastings حاليکه نفرت، يک نوع بيماري رواني است از يک فعل و انفعال دروني برخاسته از محروميت ناشي مي‌شود، ولي نفرت هم مثل عشق در جستجوي يک تجسم خارجي براي ابراز خود است و به همين خاطر است که متوجه جهان خارج مي‌شود و براي خود هدفي مي‌تراشد. در ذهن سازمان‌هاي تروريستي مبتني بر فلسفه نفرت، دشمن يک خيال است که صرفا به خاطر اينکه هدف نفرت او قرار گيرد خلق مي‌شود و به قول ژان پل سارتر، اگر يهودي وجود نداشت، ضديهود او را خلق مي‌کرد. روزنامه «وال استريت جورنال» در گزارشي در باره چشم‌انداز ديدار اين هفته جرج بوش، رئيس جمهوري آمريکا و ولاديمير پوتين، رئيس حکومت روسيه، مي‌نويسد نزديکان پوتين از هم اکنون به آمريکا هشدار داده اند که پوتين نمي‌تواند با کارهائي مثل جلوگيري از اهداف دورپروازانه اتمي جمهوري اسلامي، خود را هوادار آمريکا نشان دهد زيرا ممکن است حمايت احزاب هوادار دولت را از دست بدهد. نيويورک تايمز مي‌نويسد ولاديمير پوتين که در صحنه بين‌المللي چهره‌اي مقتدر از خود نشان مي‌دهد، در سياست داخلي روسيه موضعي آسيب‌پذير دارد و نتوانسته است در برابر رواج شديد فساد اداري و مالي واکنش نشان دهد. خانم جين آيزنرJane Eisner، مقاله‌نويس روزنامه فيلادلفيا اينکوايرر، مي‌نويسد حملات تروريستي هفته گذشته در رياض و کازابلانکا، را کساني که در باره عمليات تروريستي تحليل مي‌نويسند ناشي از هدفي مشخص مي‌بينند که ترويست‌ها درپي دستيابي به آن جان خود، هم‌وطنان و هم‌مسلکان خود و خارجي‌ها را قرباني مي‌کنند، در حاليکه نفرت، يک نوع بيماري رواني است.